United States or Poland ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ναι, ω βασιλεύ, είπεν ο βεζύρης, το ευχαριστούμαι όταν ήθελεν είνε έτσι· και τότε θέλω ομολογήσει πως έζησα εις την πλάνην τόσον καιρόν. Απεφάσισαν αυτοί ως τόσον διά να ομιλήσουν με τον διδαχτήν, ο οποίος αφού ετελείωσε να ομιλή εσυμμάζωξεν από τον λαόν αρκετήν ελεημοσύνην, και ετραβήχθη εις ένα σπητάκι εις το οποίον εκατοικούσεν.
Ο ναύκληρος ανακατώθηκε με τον λαό και σπρώχνοντας ζερβόδεξα έφτασε τέλος στην πόρτα. Μα για κακή του τύχη να βρεθή φύλακας ο βουλωμένος. Καθώς τον βλέπει βάνει τις φωνές. Τρέχουν οι άλλοι διάβολοι· — Τ' είνε μωρέ; τι τρέχει; τον ρωτούν. — Έτσι κ' έτσι· τους λέγει. Μην τον αφήσουμε αυτόν τον άνθρωπο εδώ γιατί θα μας φέρη άνω κάτω.
Άδικα με μαλλώνεις· με λυπάσαι που πονώ και μου λες πως εγώ φταίω, πως δεν έπρεπε να φύγω, πως είταν πιο φρόνιμο να την πάρω γυναίκα. Ξέρω γιατί μου μιλείς έτσι· στα χάλια που βρίσκουμαι, μέσα στην ασάλεφτη θλίψη που με πλακώνει, στοχάζεσαι και συ πως ότι κι αν είταν, πιο δυστυχισμένος, πιο κακορρίζικος δε θα είμουν παρά τώρα.
Μία ομιλία προ πάντων μου είχε αρέση· ήταν η διήγησις του Αινεία προς την Διδώ, και εξόχως εκεί όπου περιγράφεται ο φόνος του Πριάμου. Αν σώζεται εις την ενθύμησίν σου, άρχισε από τον ακόλουθον στίχον· άφησε, άφησε, να ιδώ· Ο σκληρόψυχος ο Πύρρος, το υρκανικό θηρίο· Δεν είν' έτσι· όμως με τον «Πύρρον» αρχίζει·
— Μωρέ ποιος είσαι συ; ερωτάν. — Εγώ, ο μούτσος, ο κασιδιάρης· κουφάρι ήμουν περιστέρι γίνηκα· φτερά έχω να πετάξω στα επουράνια. Τρέχουν κοντά· τον κυτάζουν αποδώ, τον φέρνουν αποκεί, τον καλογνωρίζουν. — Αμ ποιος σ' έκαμ' έτσι; — Έτσι κ' έτσι· ηύρα τ' αθάνατο νερό. — Πώς; — πού; — Μέσα στη σπηλιά. Ακούνε και θαυμάζουν, ρίχνουν ό,τι είχαν στα χέρια τους και τρέχουν στη σπηλιά.
Τον έδερνε, τον εκλωτσούσε, τον άφινε νηστικόν τέλος μια νύχτα τον έπνιξε μεσοκάναλα κ' έφερεν από τη Μεσσήνα ένα κοπρόσκυλο που εβαριόταν και ν' αλυχτήση. — Μωρέ γιατί βλάμη; τον ρωτώ. — Έτσι· δεν τα θέλω τέτοια στο καράβι μου. Στο καράβι του! Δεν εκρατήθηκα περισσότερο. — Άκουσε, Λάμπρο· του λέγω. Εγώ δεν σ' έβαλα αφέντη εδώ μέσα· σ' έβαλα σύντροφο.
ΛΑΕΡΤΗΣ Τα λογικά σου αν είχες κ' ήθελε με σπρώχνης να εκδικηθώ, δεν θα 'ταν τόσ' η δύναμίς σου. ΟΦΗΛΙΑ Πρέπει να τραγουδήσετ' έτσι· Κάτω αν τον κράξης θα κατεβή . Ω! πόσο του ταιριάζει τα ροδάνι· είναι ο επίβουλος οι- κονόμος οπού έκλεψε την θυγατέρα του κυρίου του. ΛΑΕΡΤΗΣ Το μηδέν αυτό λέγει το παν.
Όμως τη μάχη ο Έχτορας δεν παραιτούσε κι' έτσι· κωλώνει και μια πέτρα αρπάει με την χοντρή του χέρα πούταν στον κάμπο κατά γης, μάβρη τραχιά μεγάλη· 265 μ' αφτή του Αία βάρεσε την εφταπέτσα ασπίδα στη μέση, απάς στον αφαλό, κι' άχησε γύρω ο βρόντος. Τότες κι' ο Αίας άδραξε μια πιο πολύ μεγάλη κοτρώνα, και την έσφιξε στριφογυρίζοντάς την με δύναμη ως απάνου εκεί.
Μέρες εννιά το λείψανο θα κλαίμε μες στον πύργο, στις δέκα θαν το θάψουμε και θα δειπνήσει ο κόσμος, 665 τη μέρα την εντέκατη θα στήσουμε το μνήμα· κατόπι πολεμούμε πια αφού το θέλει η τύχη.» Τότε ο γοργός του μίλησε γιος του Πηλιά και τούπε «Ναι, γέρο μου, ας γενεί κι' αφτό καθώς ορίζεις, έτσι· τι μέρες δώδεκα, όπως λες, κοντάρι δεν θα πιάσω.» 670
Σωκράτης Και βεβαίως δεν έχεις άδικον να απορής έτσι· αλλ' απάντησέ μου ακόμη και εις τούτο · εάν κανείς δαπανήση ολιγώτερα και αποκτήση περισσότερα, τότε λέγεις ότι αυτό είνε κέρδος; Εταίρος Βεβαίως δεν θα κάνη και καμμίαν κακήν πράξιν, εάν έχη την ευφυίαν να εξοδέψη ολιγώτερον χρυσόν ή άργυρον και να κερδίση έπειτα περισσότερον. Σωκράτης Πολύ καλά· εγώ θα σου κάμω τώρα και μίαν άλλην ερώτησιν.
Λέξη Της Ημέρας