United States or American Samoa ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ρίχτηκαν τα σκυλλιά απάνω στον ανεμοστρόβιλο, κι’ είδα ένα χορό γυναίκες πανέμορφες, μ’ ένα σιντόνι η καθεμιά ζωσμένη, που τρύπωσαν μέσα στο λόγγο, χορεύοντας και φεύγοντας με τα φύλλα, σαν αστραπή. Έχασα τα λογικά μου. Δεν είξερα πού είμουν. Και όταν ήρθα στον εαυτό μου, ύστερα από μήνες, κατάλαβα ότι βρισκόμουν στο μαναστήρι. Το πάθημα του Σιάνου είνε γνωστότατο σ’ όλη την επαρχία.

Άμα μπήκε μέσα ο παπάς, τρέμοντας με την κοινωνιά στα χέρια, η άρρωστη ήρθε στα λογικά της, σήκωσε τα μάτια της, έκανε το σταυρό της κι' είπε: — «Σχωράτε με κι' ο Θεός σχωρέσ' σας»! Άνοιξε το στόμα της και δέχτηκε από τη λαβίδα τη μεταλαβιά με μεγάλη ευχαρίστηση και με μεγάλον αναγαλλιασμό.

Τη λεπτή, την χαριτωμένη αυτή ομιλία έκαναν ανάμεσό τουςποιος ήθελε το πιστέψη ποτέένας γυιός και μια μάννα, στον αυλόγυρο ενός μοναστηριού, μια πρωινή απολείτουργα. Το παράξενο δε είνε πως αυτό δεν ήταν εχθρικό πετροβόλημα, όπως λογικά θα υπόθετε καθένας· ήταν, όλο το εναντίο, ένα παιχνίδι μαλακό, αθόρυβο, όλως διόλου ακίνδυνο, σαν να έπαιζαν το τόπι τα δυο υποκείμενα.

Και απ' αυτού προχωρείς και βγάζεις συμπεράσματα λογικά και σύμφωνα με την αρχή σου. Αλλ' ο φακός σου μεγαλώνει πάρα πολύ εκείνα που μ' επιμονή παρατηράς. Πιάνεις τα πλήθη και χάνεσαι αυτού μέσα, και όλα από κει γυρεύεις να τα βρεις.

ΗΡ. Δεν σου φαίνεται ότι όλοι είνε ομοίως σύνθετοι από δύο, ψυχήν και σώμα; ώστε τι εμποδίζει η μεν ψυχή να ευρίσκεται εις τον ουρανόν, αφού προήρχετο εκ του Διός, εγώ δε το θνητόν μέρος μετά των νεκρών; ΔΙΟΓ. Αλλά, λαμπρέ μου Αμφιτριωνίδη, αυτά θα ήσαν λογικά, αν ήσουν σώμα, ενώ τώρα είσαι ασώματον είδωλον• επομένως κινδυνεύεις τώρα να κάμης τριπλούν τον Ηρακλή. ΗΡ. Πώς τριπλούν;

Όποιος λέει ζήλια , ας είναι και βαρκάρης, τόμαθε από κανένα δάσκαλο. Να το ξετάσετε το πράμα, — γιατί αξίζει, — να πάρετε έναν έναν εκείνους που το συνηθίζουν και θα διήτε πως είναι δασκαλισμός. Ένας που χάνει τα λογικά του, δε ζηλέβει, ζουλέβει, είναι ζουλιάρης, έχει ζούλια.

Διότι ημείς μεν, καθώς είπες, από αμάθειαν, εις τοιαύτα πράγματα και αν ακόμη παρευρεθούμεν δεν θα ημπορέσωμεν ίσως αμέσως βέβαια να εννοήσωμεν τι γίνεται ορθώς και τι όχι εις αυτά. Λογικά ομιλείς. Προσπάθησε όμως να το εννοήσης τόρα που σου το λέγω εγώ.

Τότε όμως βεβαίως παρελείπαμεν αυτό που λέγομεν τόρα, ότι ψευδής κρίσις γίνεται όταν κανείς γνωρίζη και τους δύο και έχη και τους δύο με την όρασιν ή με καμμίαν άλλην αίσθησιν, δεν διατηρεί όμως τα χαρακτηριστικά εκάστου σύμφωνα με την αίσθησιν, αλλά ωσάν ανεπιτήδειος τοξότης, όταν ρίπτη, αλλάζει το σημάδι του και αποτυγχάνει, το οποίον θα ονομάσωμεν ψεύδος. Θεαίτητος. Πολύ λογικά βεβαίως.

Λοιπόν μέσα εις το θέατρον και εις πολυποίκιλον ακροατήριον δεν θα εντραπή ακόμη περισσότερον να ψάλλη στεκόμενος όρθιος; Μάλιστα δε, αν αναγκασθούν οι τοιούτοι να ψάλλουν, καθώς οι χοροί, που αγωνίζονται διά την νίκην και ξεφωνούν ισχνοί και πειναλέοι, δεν θα ψάλλουν εντελώς χωρίς όρεξιν και με εντροπήν και δεν θα είναι εντελώς απρόθυμοι εις τούτο; Ομιλείς βεβαίως πολύ λογικά.

Ήγουν, σαν νάθελε το στόμα μου το χέρι να σπαράξη, οπού του δίδει την τροφήν! Αλλά θα τας παιδεύσω! Δεν χύνω άλλα δάκρυα... Ω! Να με κλείσουν έξω τέτοιαν νυκτιά!... Πέφτε, βροχή! Τέτοιαν αλύπητην νυκτιά! Ρεγάνη, Γονερίλη, εμένα; τον πατέρα σας; που μ' όλην την καρδιάν μου τα πάντα σας εχάρισα;... Ας μη το συλλογούμαι, μη με αυτήν την συλλογήν χάσω τα λογικά μου! Αρκεί! Αρκεί!