United States or Albania ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ο Καπετάν-Μοναχάκης κατέβαινε πάλι στον καφενέ. Ο Γερο- Μελιγκόνης άρχιζε πάλι. — Γέρασες, Καπετάν-Μοναχάκη, και γνώσι δεν έβαλες. — Ας είνε καλά τα μπλάστρια του καπετάν-Πεφάνη. Μπλάστρια εγώ και μπλάστρια η «Αθηνά» καλά βαστειόμαστε για την ώρα. Είμαστε τώρα και οι δυο φρεσκοπαλαμισμένοι.

Α’ ΗΘΟΠΟΙΟΣ Το κάμνω, Κύριέ μου. ΑΜΛΕΤΟΣ Πολύ καλά. Ακολούθησε τον Κύριον εκεί και πρόσεχε να μη τον περιπαίζης. Καλοί μου φίλοι, σας αφίνω τώρα έως το εσπέρας. Καλώς ήλθετε εις την Ελσινόρην. ΡΟΖΕΝΚΡΑΣ Ο καλός μας Κύριος! ΑΜΛΕΤΟΣ Να σας σκέπη ο Θεός! ΑΜΛΕΤΟΣ Τώρα είμαι μόνος· πόσον είμ' εγώ ποταπός, ανδράποδο!

Να γίνη βασιληάς εκεί ελπίζει, ο κλέφτης! ξένους κόπους να κορδίζη! Κυττάχτε σεις που τραγουδείτε στον κάθε άνομο έρωτά μας όλο κακόηχα τραγούδια για τα κρεββάτια τα δικά μας, πως των ανδρών εγώ τους άδικους τους έρωτες με σεβασμό υπομένω• και τώρα πεια ας πέση απάνω τους κάθε τραγούδι καταφρονεμένο, κ' η μούσες όλην την κακογλωσσιά τους ας ρίξουν στα κρεββάτια τα δικά τους.

Τώρα πιστεύω ότι σώζεται το μονοκέρατο τέρας, ότι στην Αραβία είναι ένα δένδρο, του φοίνικος το θρονί, και ότι ένας φοίνικας εκεί βασιλεύει. ΑΝΤΩΝ. Το πιστεύω κ' εγώ, και ό,τι άλλο παράδοξο μου ειπούνε, θέλει ορκισθώ πως είναι αλήθεια· οι ταξειδιώταις δεν είπαν ψέμματα ποτέ, αγκαλά στην πατρίδα τους κατακραίνωνται.

Βιάζεσαι να φύγεις για την πολιτεία, τα χέρια σου τώρα μου στέλνουνε τα φιλήματα του αποχαιρετισμού και χάνεσαι στο υγρό σκοτάδι.,, Στάσου όμως. Αν πνιγείς αυτή τη βραδειά μπορεί να μη σε ξαναβρώ πια στην πολιτεία...

Απερίγραπτον ευχαρίστησιν ενεποίει ο ζήλος αμφοτέρων όχι μόνον εις την μητέρα, αλλά και εις τον αδελφόν μου και εις εμέ αυτόν, όστις εσκεπτόμην τώρα, ότι και η προς αλλοθρήσκους γενομένη ευεργεσία δεν απωλέσθη επί ματαίω.

Σωκράτης Εάν τώρα, αφού μας πλησιάση κανείς, μας ηρώτα, ω Σωκράτη και Ερυξία και Ερασίστρατε, ημπορείτε να μου ειπήτε τι είναι διά τον άνθρωπον πράγμα πλείστου λόγου άξιον ; Είναι τάχα τούτο το οποίον αφού απέκτησεν ο άνθρωπος, περί τούτου άριστα και σκέπτεται, πώς δηλαδή κάλλιστα ήθελε διεξαγάγει και αυτός τας υποθέσεις του και τας υποθέσεις των φίλων ;—Ποίον πράγμα θα ελέγομεν ότι είναι ;

Καλά, νάχης την ευχή . . . Τώρα, αν σε καλουμάρουν, έχε θάρρος. — Η ευχή σ', παπά μ'. Εφαίνετο αποφασισμένον ότι ο Στάθης θα κατεβιβάζετο διά σχοινίου εις τον βράχον, διά να ζητήση τας δύο χαμένας αίγας του. Μόνον ο Περηφανάκιας έλαβε πάλιν τον λόγον·

Αφανισμένα ως τόσο τα πιώτερα από τους Ούνους του Αττίλα. Τώρα όμως, από το Βελιγράδι ως τη Μαύρη Θάλασσα βρίσκουμε σειρά οχυρώματα και πόλες ξαναχτισμένες και ξανατειχισμένες. Δεύτερη παρόμοια σειρά περνούσε από Δαρδανία κι από Μοισία και κατέβαινε ως τον Αίμο.

Το δειλινόν, όταν είδεν ο Δημητράκης τον υιόν του, του είπε: — Άκουσα, κυρ Αγάλλο, πως πήγες κάτ' απ' τα παράθυρα καποιανής, κ' έκαμες πατινάδα. Τώρα δεν είσαι μικρός, είσαι μεγαλείτερος απ' τον αδερφό σου τον νοικοκυρεμμένο. Κοντεύεις να τριανταρίσης. — Αλήθεια, αφέντη, είπεν ο Αγάλλος. Και όταν ενύχτωσε, διηυθύνθη διά πλαγίου δρομίσκου προς το μέρος της Αναγκιάς.