United States or Italy ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ερασίστρατος Εγώ δεν πιστεύω. Σωκράτης Αλλ' εάν είχε βάρος εκ πολυτίμων λίθων όσον το βάρος χιλίων ταλάντων, δεν θα ελέγομεν ότι θα ήτο πλουσιώτατος; Ερασίστρατος Μάλιστα. Σωκράτης Αρά γε, δια τούτο θα ενομίζομεν ούτω, διότι άλλο μεν είναι χρήσιμον, άλλο δε είναι άχρηστον εις ημάς ; Ερασίστρατος Ναι.
Υπάρχουσι δε πολλά τα χρώματα, διότι τα μιγνυόμενα μεταξύ των δύνανται κατά πολλάς αναλογίας να μιγνύωνται, άλλα μεν κατ' αριθμητικάς αναλογίας, άλλα δε μόνον κατά την διαφοράν της υπεροχής και της ελλείψεως. Προσέτι δυνατόν να λέγωμεν περί των μιγνυομένων τα αυτά, άπερ ελέγομεν και περί των μιγνυομένων χρωμάτων, τιθεμένων είτε πλησίον αλλήλων, είτε του ενός επί του άλλου.
Σωκράτης Ορθώς λοιπόν θα τους ωνομάζαμεν θείους, εκείνους τους οποίους τόρα δα ελέγομεν χρησμωδούς και μάντεις και όλους ομού τους ποιητικούς· και οι πολιτικοί επίσης ουχί ολιγώτερον αυτών δυνάμεθα να λέγωμεν, ότι είναι θείοι και ενθουσιάζονται, αφού είναι εμπνευσμένοι και θεόληπτοι, όταν κατορθώνουν πολλά και μεγάλα πράγματα ομιλούντες, ενώ δεν γνωρίζουν τίποτε από εκείνα τα οποία λέγουν.
Τι το άπορον, αν η εργασία γίνεται ως επί το πολύ κακή και ατελής, αφού κεντρίζει μεν αυτήν αδιαλείπτως η ανυπομονησία, σκέπει δε και προστατεύει η ανοχή, ήτις και αυτή, ως ελέγομεν, την ανυπομονησίαν έχει ρίζαν και φύτραν;
Και ποίαν γνώμην έχεις περί αυτού; Ηρώτησεν ο Σωκράτης. Άνθρωπος, ο οποίος ηξεύρει κάποιον πράγμα, ημπορεί να δώση λόγον δι' εκείνο, το οποίον ηξεύρει, ή όχι; Ημπορεί πολύ καλά χωρίς άλλο, ω Σώκρατες, είπεν ο Σιμμίας. Και όλοι οι άνθρωποι σου φαίνεται ότι ημπορούν να δώσουν λόγον δι' αυτά τα πράγματα, διά τα οποία προ ολίγου ελέγομεν; Ηρώτησεν ο Σωκράτης.
Διότι τότε μεν, φίλε μου, ελέγομεν περί εκείνων των πραγμάτων, τα οποία έχουσι τα εναντία των, και τα οποία ονομάζομεν με το όνομα εκείνων, τώρα δε ομιλούμεν περί εκείνων των ιδίων πραγμάτων, τα οποία, επειδή είναι μέσα εις τα υπάρχοντα, δίδουν το όνομά των εις αυτά· δεν ημπορούμεν δε να είπωμεν ποτέ ότι αυτά τα ίδια θα θελήσουν να δεχθούν να γίνωνται το έν από το άλλο.
Βεβαιότατα, είπεν ο Κέβης. Και έτσι λοιπόν, Σώκρατες, ορθόν είναι το εναντίον εκείνου το οποίον ελέγομεν. Ότι πρέπει βεβαίως οι μεν φρόνιμοι άνθρωποι να λυπώνται, όταν αποθνήσκουν, οι δε ανόητοι να ευχαριστώνται.
Τας σκέψεις ταύτας επιβάλλει η λογική· και δι' αυτό ελέγομεν ανωτέρω, ότι ο λογικός ημών αναγνώστης θέλει συνάψει τον πλούτον μετά της πολυτελείας και την πτωχείαν μετά της λιτότητος, αναλογιζόμενος και συμπεραίνων, ότι, όπως η πολυτέλεια είνε ακολούθημα του πλούτου, ούτω και η λιτότης είνε της πτωχείας ανάγκη.
Σωκράτης Δεν λέγετε λοιπόν ότι και τούτο είναι κάτι πραγματικόν; θα ελέγομεν ναι· ή όχι; Πρωταγόρας Συνεφώνησα και εις τούτο.
Σωκράτης Είναι λοιπόν η δικαιοσύνη πράγμα τοιούτον, οποίον το να είναι κανείς δίκαιος, εγώ τουλάχιστον θα έλεγον αποκρινόμενος εις εκείνον ο οποίος μ' ερωτά· δεν θα έλεγες και εσύ το ίδιον; Πρωταγόρας Ναι, είπεν. Σωκράτης Αν λοιπόν έπειτα από τούτο ήθελε μας ερωτήσει· δεν λέγετε ότι υπάρχει και κάποια οσιότης; δεν θα ελέγομεν ναι, καθώς εγώ νομίζω; Πρωταγόρας Ναι, είπεν αυτός.
Λέξη Της Ημέρας