United States or Samoa ? Vote for the TOP Country of the Week !
Δεν δύνατο να πιστεύση ότι παραπέμπεται απλώς εις τας Δέκα Εντολάς, όθεν ερωτά εν εκπλήξει, «Ποίας Εντολάς;» Ο Ιησούς, επειδή ο νεανίσκος κάτι επεθύμει να π ο ι ή σ η, αναφέρει αυτώ απλώς τας της Δευτέρας Πλακός, διότι, ως καλώς παρετηρήθη, ο Χριστός παραπέμπει τους υπερηφάνους εις τον Νόμον, και καλεί τους ταπεινούς εις το Ευαγγέλιον. «Διδάσκαλε, απήντησεν εν εκπλήξει ο νέος, ταύτα πάντα εφυλαξάμην εκ νεότητός μου». Αναμφιβόλως κατά το γράμμα δυνατόν να είχε πράξει ούτω, όπως μυριάδες έπραξαν· αλλά προφανώς δεν εγνώριζε πώς ηρμήνευεν ο Χριστός τας εντολάς ταύτας.
Η απότομος και άνευ οιαςδήποτε προεισαγωγής έκφρασις της επιθυμίας ταύτης του καθηγητού εξέπληξε δυσαρέστως μάλλον τον γέροντα. Η αίτησις αυτή καθ' εαυτήν δεν τον εξέπληξε, καθόσον η ωραιότης της νεωτέρας των θυγατέρων του τον είχε πολλάκις ήδη εκθέσει εις την ανάγκην του ν' απορρίψη τοιούτου είδους προτάσεις, ουδέποτε όμως ούτω απ' ευθείας υποβληθείσας.
Λοιπόν νομίζω ότι εκείνο, το οποίον ευχαριστείται με αυτά και αμελεί τας οικογενειακάς του υποθέσεις, ως προς το λεκτικόν όμως δεν προξενεί ευχαρίστησιν εις τους περισσοτέρους ακροατάς, αυτό κατά την γνώμην μου δεν πρέπει να ονομασθή αλλέως παρά αδολεσχικόν. Θεαίτητος. Βεβαίως λέγεται ούτω πως. Ξένος.
Ούτω δε πάντες οι δυστυχείς αυτοί θνητοί, οι περί πολλά ίσως άλλα ασχοληθέντες και διακριθέντες και εν τη πατρίδι αυτών ευφήμως μνημονευόμενοι, αλλ' αμαρτήσαντες όμως το θανάσιμον αμάρτημα να μη ανησυχήσωσι περί ημών, κατατάσσονται εις των μισελλήνων το τάγμα, και αυξάνουσιν αυτό εις στρατιάν πυκνήν και μεγάλην.
Ο λαός διψά εκδίκησιν. Θα πίη. Ο λαός θέλει αγώνας και αίμα· θα τα λάβη! Ο λαός σε υποπτεύεται. Αι υποψίαι του θα παρεκκλίνωσιν. Ενώ ωμίλει ο Τιγγελίνος, το πρόσωπον του αυτοκράτορος ήλλαζεν έκφρασιν κατοπτρίζον πότε μανίαν και πότε λύπην, πότε οίκτον και πότε επιδοκιμασίαν. Και ορθωθείς αίφνης ο Καίσαρ απέρριψε την τήβεννόν του, ύψωσε τας χείρας προς τον ουρανόν και έμενεν ούτω σιωπηλός.
Συγχρόνως σχεδόν ο Swift, ιερεύς και εκείνος, συνέγραψε την πολύκροτον πολιτικήν του σάτυραν «Α ι π ε ρ ι η γ ή σ ε ι ς τ ο υ Γ ι ο υ λ ι β έ ρ ο υ, από της οποίας ο Γάλλος μεταφραστής έκρινε καλόν ν’ αποκόψη « π α ν τ ο δ υ ν ά μ ε ν ο ν ν α π ρ ο σ β ά λ λ η τ α σ ε μ ν ά ώ τ α τ η ς ν ε ο λ α ί α ς,» πάντα δηλ. τα κέντρα και όλον το άλας του συγγράμματος, το οποίον ούτω καθαρισθέν υπό του σεμνού μεταφραστού ομοιάζει τον μαδημένον του Διογένους πετεινόν, ως δύνασθε να πληροφορηθήτε και εκ της εις την καθαρεύουσαν γλώσσαν μας μεταφράσεως.
Εάν λοιπόν νομίζης καλόν και αν είναι χρεία να εξετάσωμεν, ας εξετάσωμεν αυτό ούτω πως, αν αι ψυχαί των ανθρώπων, αφ' ού αποθάνουν, ευρίσκονται εις τον τόπον του Άδου ή όχι.
Ούτω πως ανετράφη ο Στάμος, ο υιός του Γιάννη Καβούλη, ο «πεντάρφανος». Και σήμερον, όταν επρόκειτο να τον νυμφεύσουν, εφιλονείκησαν τόσον κακά αι δύο του θείαι. Εν τούτοις, το μέρος το οποίον ήθελεν η θεια η Καβούλαινα ήτο καλόν και ήρεσκεν εις αυτόν τον νέον.
Σώστην, ουδ' είχεν ο μονάκριβος του νησιδίου κάτοικος, ατμοπλοϊκώς πράκτωρ συγχρόνως και καφφεπώλης, είδησιν της «Βασιλίσσης» καμμίαν. Όπως δε το ατμόπλοιον, ούτω και ο ήλιος εξηκολούθει να μένη αφανής, αναπαυόμενος υπό παχύ εφάπλωμα μαύρων συννέφων, καίτοι από πολλού είχε σημάνη η ταχθείσα υπό των αστρονόμων ώρα της εκτελέσεως των φωτιστικών αυτού καθηκόντων.
Η ηρωίς του βιβλίου είναι, αν δεν απατώμαι, η προσωποποίησις του εγωϊσμού και της αχαριστίας, ο δε συγγραφεύς φέρεται προς αυτήν κατά την φράσιν ενός συναδέλφου σας «μ ε π ε ρ ι σ σ ο τ έ ρ α ν σ κ λ η ρ ό τ η τ α α φ ό σ η ν δ ε ι κ ν ύ ε ι, ο Σ α τ ά ν π ρ ο ς τ η ν σ υ ρ ο μ έ ν η ν υ π α υ τ ο ύ ε ι ς τ η ν κ ό λ α σ ι ν ψ υ χ ή ν», και νομίζω ότι έχει δίκαιον να φέρεται ούτω προς ταύτα, εκτός μόνον αν παραδεχθώμεν την γνώμην του ρηθέντος συναδέλφου σας, ισχυριζομένου ότι «ο ι σ τ ο ρ ι κ ό ς π ρ έ π ε ι ν α τ ρ έ φ η σ τ ο ρ γ ή ν τ ι ν α π ρ ο ς τ ο υ ς ή ρ ω α ς κ α ι τ α ς η ρ ω ί ν α ς τ ο υ, π ρ ο σ π α θ ώ ν ν α τ α ς κ α τ α σ τ ή σ η σ ε β α σ τ ά ς κ α ι π ρ ο σ φ ι λ ε ί ς ε ι ς τ ο υ ς α ν α γ ν ώ σ τ α ς». Σημειώσατε όμως κ. εκδότα ότι, αν είχον ακολουθήσει οι ιστορικοί, το ηθικόν τούτο παράγγελμα, ηθέλομεν σέβεσθαι τον Νέρωνα, την Δαλιδά, τον Εφιάλτην και την Μεσαλλίναν.
Λέξη Της Ημέρας