United States or Qatar ? Vote for the TOP Country of the Week !


Σωκράτης Αλλά, μα τον Δία, δεν λέγει το παραμικρόν. — Αλλά διατί, αφού περί τούτων ωμίλησαν πολύ καλά, δεν ετελείωσαν και τον λοιπόν λόγον; Νομίζω δε ότι, επειδή επρόκειτο να συμφωνήσουν εις τούτο, εις το ότι δηλαδή εις τους μεν το πλουτείν είναι καλόν, εις τους δε ότι είναι κακόν, υπολείπεται η σκέψις τι είναι το πλουτείν τούτο.

Αλλά και την Ειμαρμένην δεν είνε ανάγκη να τιμούν και να σέβωνται, διότι δεν νομίζω να είνε δυνατόν και εις αυτάς ακόμη τας Μοίρας ν' αλλάξουν και να μεταβάλουν τίποτε εξ όσων έχουν αποφασισθή εξ αρχής περί ενός εκάστου. Διότι η Άτροπος δεν θα επέτρεπε να στρέψη κανείς αντιθέτως το αδράχτι και ν' αναλύση της Κλωθούς το έργον.

Και ειπέ μου, σε παρακαλώ. Ημπορούμεν να αντιληφθώμεν δύο είδη φόβων σχεδόν αντίθετα μεταξύ των; Ποία λοιπόν; Τα εξής. Φοβούμεθα, νομίζω, τα κακά, όταν περιμένωμεν να συμβούν. Μάλιστα.

Νομίζω από τον προσδιορισμόν του μήκους και της απειρίας του χρόνου, και των μεταβολών αι οποίαι συνέβησαν εις το διάστημα αυτό. Πώς εννοείς; Πρόσεξε. Αφ' ότου υπάρχουν πόλεις και άνθρωποι κοινωνικοί, νομίζεις ότι ενόησες ποτε ακριβώς πόσον χρονικόν διάστημα επέρασες Βεβαίως αυτό δεν είναι διόλου εύκολον. Ενόησες όμως τουλάχιστον ότι ημπορεί να είναι άφθονον και αμέτρητον;

Σωκράτης Αλλά και εγώ νομίζω, είπα, Πρωταγόρα, ότι ο Σιμωνίδης τούτο λέγει, και ότι αυτός εδώ ο Πρόδικος το ηξεύρει, αλλά αστειεύεται και θέλει, φαίνεται, να σε δοκιμάση εάν είσαι ικανός να υποστηρίξης την γνώμην σου· επειδή ότι ο Σιμωνίδης δύσκολον δεν λέγει το κακόν, μεγάλη απόδειξις είναι εκείνο που λέγει αμέσως κατόπιν· διότι λέγει ότι «μόνος ο Θεός δύναται να έχη τούτο το βραβείον».

Θαύρω τεχνίτας διαλεκτούς το σώμα σου να κάμουν κι' απάνω στο κρεββάτι σου εγώ θα το 'ξαπλώσω και πέφτοντας κ' εγώ κοντά γλυκά θα ταγκαλιάζω και λέγοντας σου τώνομα, πως σ' έχω θα νομίζω αν και εσύ δεν θάσαι πια! Παρηγορία μαύρη, μα κάποιο θάρρος στην ψυχή θαρρώ πως θα μου δίνη.

Όσον δι' εμέ, έσο βέβαιος ότι δεν θα θεωρήσω ως σφάλμα σου, εάν προχωρήσης εις αυτόν τον έλεγχον και την απόδειξιν. Όσον δι' αυτό προχώρει με θάρρος. Ξένος. Εμπρός λοιπόν, τι αρχήν άραγε πρέπει να κάμη κανείς εις ένα παρακινδυνευμένον λόγον; Διότι νομίζω, παιδί μου, ότι είναι μεγάλη ανάγκη να πάρωμεν αυτόν τον δρόμον. Θεαίτητος. Ποίον δηλαδή; Ξένος.

Η εποχή αυτή είταν η μόνη που μπορούσε να χαθή πραγματικά η ευτυχία μας και νομίζω πως κ' οι δυο είχαμε σε μεγάλο βαθμό το συναίστημα πως κάποιες βαρειές δύναμες παίζανε με τη ζωή μας. Πέρασε μια μέρα ολάκερη χωρίς ναλλάξουμε λέξη αναμεταξύ μας. Το βράδι όμως, που θα πηγαίναμε να κοιμηθούμε, έπεσε ο ένας στην αγκαλιά του άλλου και κλάψαμε χωρίς να μπορούμε να μιλήσουμε.

Μάλιστα με το ωραίον. Σωκράτης. Διότι βέβαια αυτό είναι κάτι; Ιππίας. Μάλιστα, διότι είναι. Και τι έχει να κάμη; Σωκράτης. «Ειπέ μου λοιπόν, πατριώτη», θα είπη αυτός, «τι πράγμα είναι αυτό το ωραίον;». Ιππίας. Μήπως λοιπόν, καλέ Σωκράτη, αυτός που ερωτά άλλην πληροφορίαν θέλει να λάβη παρά ποίον είναι το ωραίον; Σωκράτης. Όχι, νομίζω, αλλά τι είναι το ωραίον, καλέ Ιππία. Ιππίας.

Μετά ταύτα, αφού έμαθε την Ελληνικήν γλώσσαν, θα εσύστησε το χρηστήριον και θα είπεν ότι η αδελφή της επωλήθη υπό των Φοινίκων οίτινες επώλησαν και αυτήν. Νομίζω δε ότι αι γυναίκες αύται εκλήθησαν υπό των Δωδωναίων περιστεραί, επειδή ήσαν βάρβαροι και εφαίνοντο ότι εφθέγγοντο ως πτηνά.