United States or Burkina Faso ? Vote for the TOP Country of the Week !


Τα δε μαθήματα δεν είναι δυνατόν να τα μεταφέρωμεν μέσα εις άλλο δοχείον, αλλ' είμεθα υποχρεωμένοι, αφ' ου πληρώσωμεν την αξίαν, να πάρωμεν το μάθημα μέσα εις την ιδίαν ψυχήν μας, και, αφ' ου το μάθωμεν, θ' αναχωρήσωμεν ή βλαμμένοι ή ωφελημένοι.

Τότε όμως ήτο εις την εξουσίαν του να μη ασθενήση, αφού όμως παρημέλησε, δεν ήτο πλέον εις την εξουσίαν του. Καθώς, αφού ρίψωμεν λίθον, δεν μας είναι δυνατόν να τον πάρωμεν πίσω. Ήτο όμως εις την εξουσίαν μας να τον ρίψωμεν. Δηλαδή η αρχή ήτο εντός μας. Το ίδιον δε συμβαίνει και με τον άδικον και τον ακόλαστον, διότι ημπορούσαν εξ αρχής να μη γίνουν τοιούτοι, επομένως εκουσίως είναι τοιούτοι.

Το εκλείδωσα το γράμμα. — Έρχεται η ώρα να πληρωθούν τα όσα ο βασιλεύς υπέφερεν απ' αυτούς! Το στράτευμα ήρχισε να φθάνη. Το καθήκον μας είναι να πάρωμεν του βασιλέως το μέρος ημείς. Πηγαίνω να τον εύρω κρυφά και να τον βοηθήσω. Εσύ πήγαινε εις τον δούκα και ομίλησε μαζί του, ώστε να μη το πάρη είδησιν ότι λείπω.

Αλλά, φίλτατέ μου, ημείς τρέπομεν εις φυγήν όλους αυτούς, εάν πάρωμεν τα όπλα εις το χέρι. Αγαπητέ μου, μην το λέγεις αυτό. Διότι πάρα πολλαί φυγαί και καταδιώξεις έγιναν και θα γίνωνται απροβλέπτως, και δι' αυτό δεν πρέπει να θεωρούμεν αυτό ως αυταπόδεικτον όρον ως προς τας εντίμους ασχολίας ή μη, αλλά φιλονικούμενον, δηλαδή την νίκην και την ήτταν εις την μάχην.

Δι' αυτό λοιπόν τόρα προ πάντων ας του επιτεθούμεν. Θεαίτητος. Καλά λέγεις. Ξένος. Πρώτα λοιπόν ας σταθούμεν να πάρωμεν την αναπνοήν μας, και ας κάμωμεν μόνοι μας τον λογαριασμόν την ώραν, που αναπαυόμεθα, διά να ιδούμεν πόσας ιδιότητας απεδείχθη ότι έχει ο σοφιστής. Δηλαδή νομίζω ότι πρώτην φοράν απεδείχθη, ότι είναι έμμισθος θηρευτής των νέων και των πλουσίων. Θεαίτητος. Μάλιστα. Ξένος.

Τόρα λοιπόν ας πάρωμεν εις το χέρι πρώτον τον λόγον και την κρίσιν, καθώς είπαμεν, διά να σκεφθώμεν καθαρώτερα, άραγε συγκοινωνεί με αυτά το μη ον, ή όλως διόλου αυτά τα δύο είναι αληθή, και ποτέ δεν είναι ψευδές κανέν από τα δύο. Θεαίτητος. Πολύ ορθά. Ξένος. Εμπρός λοιπόν, καθώς ελέγαμεν προκειμένου περί των ειδών και των γραμμάτων, ας σκεφθώμεν ομοίως και περί των ονομάτων πάλιν.

Αλλ' ότε η λέμβος προσωρμίσθη και επήδησαν οι ναύται εις την ξηράν, τότε η σιωπή ελύθη και επήλθε ταραχή και σύγχυσις, διότι πάντες, συνωθούμενοι επί των βράχων, ανυπομόνουν θέλοντες να επιβιβασθώσιν.!Ήσαν δε πολλοί οι φεύγοντες, και η λέμβος μικρά. Η ηχηρά του ναυκλήρου φωνή και των ναυτών οι βραχίονες εχαλίνωσαν του πλήθους την ανυπομονησίαν.― Ησυχάσατε, εφώναζε. Θα σας πάρωμεν όλους.

Εγώ τους απεκρίθηκα με θυμόν ωσάν να καταφρονούσα τους φοβερισμούς σου, μα μέσα μου απόμεινα πολλά φοβισμένος, και δεν απέρασεν ολίγον, αφού και απέστειλα τους ταχυδρόμους σου, που να μην έμπω εις τον στοχασμόν με την Δεινολβάτζην, τι στράταν έπρεπε να πάρωμεν.

Αυτό λοιπόν ίσως κατορθωθή, αν πάρωμεν να εξετάσωμεν το έργον του ανθρώπου. Διότι καθώς εις τον αυλητήν και τον αγαλματοποιόν και εις έκαστον τεχνίτην και γενικώς εις όλους όσοι έχουν έν έργον και μίαν δράσιν φαίνεται ότι εις το έργον των έγκειται το αγαθόν και η επιτυχία, το ίδιον ημπορεί να νομισθή και διά τον άνθρωπον, εάν υπάρχη έργον το οποίον χαρακτηρίζει τον άνθρωπον εν γένει.

Νέος Σωκράτης. Σχεδόν. Ξένος. Τόρα λοιπόν ας πάρωμεν πάλιν να εξετάσωμεν το εξής. Νέος Σωκράτης. Τι πράγμα; Ξένος.