United States or Macao ? Vote for the TOP Country of the Week !
Κρατύλος. Μου φαίνεται, καλέ Σωκράτη, ότι θα ήσαν δύο Κρατύλοι. Σωκράτης. Βλέπεις λοιπόν, φίλε μου, ότι πρέπει να εύρωμεν άλλην ορθότητα διά την εικόνα και δι' όσα ελέγαμεν προηγουμένως και όχι διά της βίας, εάν λείπη ή περισσεύη τίποτε, να λέγωμεν ότι δεν είναι εικών. Ή δεν εννόησες ότι πολύ απέχουν αι εικόνες να έχουν όλα όσα έχουν εκείνα τα οποία εικονίζουν; Κρατύλος. Μάλιστα. Σωκράτης.
Εάν δε κανείς ήθελεν ερωτήσει το εξής, ο δε σοφιστής των κατά τι σοφών πραγμάτων είναι γνώστης; Τι ηθέλαμεν αποκριθή εις αυτόν; Ότι ποίαν εργασίαν γνωρίζει; Ιπποκράτης Τι άλλο θα ελέγαμεν εις αυτόν, Σωκράτη, παρά ότι ο σοφιστής γνωρίζει να κάμνη ένα ικανόν εις το λέγειν;
Μήπως θέλεις να ειπής αυτό το οποίον και εγώ υπωπτεύθην την ώραν που το ελέγαμεν ότι είναι τοιούτον; Ότι δηλαδή εγώ ενώ γνωρίζω τον Σωκράτη, αν ιδώ από μακράν κανένα τον οποίον δεν γνωρίζω, τυχαίνει κάποτε να τον νομίσω ότι είναι ο Σωκράτης, αυτόν τον οποίον δεν γνωρίζω; Διότι πραγματικώς εις αυτήν την περίπτωσιν συμβαίνει αυτό το οποίον λέγεις. Σωκράτης.
Θρησκόληπτε Σωκράτη μου, θα ειπή, παύσε να απαντάς τοιαύτας απαντήσεις και ούτω πως. Διότι είναι παρά πολύ ανόητοι και αβάσιμοι. Αλλά το εξής σκέψου, αν σου φαίνεται ότι είναι ωραίον, δηλαδή αυτό που εξετάσαμεν εις την απάντησίν μας, την ώραν που ελέγαμεν ότι ο χρυσός, εις όσα μεν πρέπει, είναι ωραίος, εις όσα όμως δεν πρέπει, δεν είναι, και εις όλα τα άλλα, όσα έχουν αυτό το προσόν.
— Τίποτε, απήντησεν αδημονούσα η Αϊμά. — Πώς τίποτε, ενώ ωμιλούσατε τόσαις ώραις μαζή; — Ελέγαμεν το ένα, το άλλο, είπεν η Αϊμά, διά να περάση η ώρα. — Είσαι φιλαλήθης; είπεν αποτόμως η ηγουμένη. Η Αϊμά κατένευσε. — Λοιπόν είνε αδύνατον να με απατήσης. Δεν ειμπορούσε η Σιξτίνα να παραβή απλώς και ως έτυχε τους κανόνας, και να μείνη τόσας ώρας μαζή σου.
Τόρα λοιπόν και συ λάβε μέρος εις τον λόγον εις τον οποίον έλαβε προηγουμένως ο Ερμογένης. Ειπέ μου, φρονείς ότι ορθώς λέγομεν ότι το ρ ομοιάζει με την &φοράν& και την κίνησιν και την σκληρότητα, ή όχι ορθώς; Κρατύλος. Ορθώς βεβαίως. Σωκράτης. Το δε λάβδα ότι ομοιάζει με το λείον και μαλακόν και με τα άλλα, τα οποία ελέγαμεν προ ολίγου; Κρατύλος. Μάλιστα. Σωκράτης.
Εγώ φρονώ, καλέ Σωκράτη, η καλλίτερα εξήγησις ως προς αυτά είναι, ότι κάποια ανωτέρα δύναμις από την ανθρωπίνην έθεσε τα πρώτα ονόματα εις τα πράγματα, και επομένως κατ' ανάγκην αυτά είναι ορθά. Σωκράτης. Και έπειτα νομίζεις ότι θα τα έθετε με τόσην αντίφασιν προς τον ίδιον εαυτόν του εκείνος ο οποίος τα έθεσε, αν ήτο κανείς &δαίμων& ή θεός; Ή μήπως φρονείς ότι προ ολίγου δεν ελέγαμεν τίποτε;
Ποίον από τα δύο, θα ειπή, όταν κανείς την χύτραν την ωραίαν, που ελέγαμεν προ ολίγου, την βράζη γεμάτην από φάβαν, τότε της πρέπει χρυσή κουτάλα ή συκίνη. Ιππίας. Μα τον Ηρακλή, τι παράδοξος είναι αυτός ο άνθρωπος που λέγεις, καλέ Σωκράτη! Δεν θέλεις να μου ειπής ποιος είναι; Σωκράτης. Προς τι; Διότι δεν θα τον γνωρίσης, αν σου ειπώ το όνομά του. Ιππίας.
Εκείνο δε που ελέγαμεν εις την αρχήν το ίδιον έρχεται να ειπούμεν τόρα, το οποίον είναι πραγματικώς αληθές, ότι δηλαδή δεν είναι δυνατόν εις τους ανθρώπους να γίνουν εντελώς αξιομακάριστοι και ευτυχείς, και αυτό είναι αληθές.
Και τόρα δε ομοίως ας ιδούμεν περί φιλίας και φρονήσεως και ελευθερίας, τι εννοούσες, όταν έλεγες ότι πρέπει να τας λάβη υπ' όψιν του ο νομοθέτης, λέγε το. Λοιπόν άκουσε τόρα. Υπάρχουν δύο είδη πολιτευμάτων ωσάν μητέρες, από τας οποίας εάν ειπούμεν ότι παράγονται όλα τα άλλα, θα ελέγαμεν ορθά, και το μεν έν είναι ορθόν να ονομάζεται μοναρχία, το δε άλλο δημοκρατία.
Λέξη Της Ημέρας