United States or Norfolk Island ? Vote for the TOP Country of the Week !


Και τόρα ας αφήσωμεν αυτά και ας επανέλθωμεν πάλιν εις το μέρος από το οποίον ήλθαμεν εδώ. Δηλαδή, αν ενθυμείσαι, προ ολίγου είπες ότι εκείνος ο οποίος έθεσε τα ονόματα κατ' ανάγκην εγνώριζε τα πράγματα εις τα οποία έθετε τα ονόματα. Ειπέ μου λοιπόν ακόμη και τόρα έχεις αυτήν την γνώμην, ή όχι; Κρατύλος. Και τόρα. Σωκράτης.

Και αν ήθελε συστήσει τι από άλας ή νίτρον, δεν θα το έθετε βεβαίως εις το ύδωρ, διότι το υγρόν φθείρει τα αποτελεσθέντα εξ υγρού και ψυχρού. 6. Διά τούτο τα δένδρα δεν φύονται εις το ύδωρ, αλλ' εις την ξηράν.

Το τίμιον όμως τετράποδον, αντί να λύση αυθαιρέτως το ζήτημα υπέρ εαυτού, καταβροχθίζον το προσφερόμενον, έθετε κατά γης τον δίσκον, επρόσθετεν εις τα νομίσματα την εις είδος προσφοράν, ελάμβανε και πάλιν εις το στόμα τον δίσκον, και έτρεχε να παραδώση ακέραιον το περιεχόμενον αυτού εις τους κυρίους του.

Κατέστη δε τοσούτον δημοτικόν ώστε σπανίως παραλείπεται οσάκις στενώτατός τις εκ των οικείων λαλή αντί του τεθνεώτος και μέμφεται την μοίραν ήτις ηθέλησε να τον αφαρπάση ενώ μόλις σφριγών και νέος έθετε τον πόδα εντός των ανθώνων της ζωής και του κόσμου.

Δεν είναι έτσι; Κρατύλος. Μάλιστα. Σωκράτης. Εάν λοιπόν εκείνος δεν είχε ορθήν γνώμην και όμως έθετε τα ονόματα κατά την γνώμην του, τι νομίζεις ότι θα πάθουν όσοι ακολουθούν αυτόν; άλλο τίποτε παρά ότι θα εξαπατηθούν; Κρατύλος. Πρόσεξε όμως Σωκράτη μου, μήπως δεν συμβαίνει καθώς το λέγεις, αλλ' ότι κατ' ανάγκην γνωρίζει τα πράγματα εκείνος ο οποίος θέτει τα ονόματα.

Ο Αναξαγόρας όμως, όστις δεν ηδύνατο να συλλάβη τόσον αστείαν ιδέαν, είπε προ δισχιλίων ετών, ότι νους εδημιούργησε τα πάντα. Ο δε Σωκράτης, ότε ηρμήνευε προς τον Αριστόδημον την θαυμαστήν σκοπιμότητα των μελών του ανθρωπίνου σώματος, ουδέν άλλο έπραττε ή έθετε τας βάσεις της εν τη νυν χριστιανική επιστήμη λεγομένης &τελεολογικής αποδείξεως& της υπάρξεως του Θεού.

Τα παιδία ώρμησαν αμέσως εις το καλάθιον, κ' έψαξαν να εύρουν τι εκρύπτετο εντός αυτού, υπό την διπλωμένην φουστάναν, ελπίζοντα ότι θα τους είχε φέρει η μάμμη κάτι τι διά να τα φιλεύση από το χωρίον, αλλά δεν ηύραν ειμή μόνα τα παλαιά τσόκαρα της γραίας, το οποία αύτη έθετε πάντοτε εντός του καλαθιού, προτιμώσα να βαδίζη ξυπόλητη, διά να είνε ελεύθερα τα πόδια της και χάριν οικονομίας.

Η μήτηρ τους απεκάλει &μεγάλον& και &μικρόν&. Ως δείγμα περί του τρόπου, καθ' ον συνεννοούντο προς άλληλα τα τέσσαρα ταύτα πρόσωπα, αρκεί να παράσχωμεν το εξής· Ο Βούγκος, έθετε τον σίδηρον εις το πυρ και ετραγώδει: Με το βαρειό, με το βαρειό, ξυπνά ο γύφτος το χωριό. Το χωριό, το χωριό. Τρα λα λα λα ρο λα ρο... Για το σφυρί, για το σφυρί, Τρελλαίνεται κι' η λυγερή. Λυγερή, λυγερή.

Τότε λοιπόν ας σκεφθώμεν το εξής, καλέ Κρατύλε· όταν κανείς, ενώ ερευνά τα πράγματα, παρακολουθή τα ονόματα και εξετάζη έκαστον από αυτά τι θέλει να ειπή, άραγε φαντάζεσαι ότι δεν είναι μικρός ο κίνδυνος μήπως απατηθή; Κρατύλος. Πώς; Σωκράτης. Είναι βέβαιον ότι εκείνος ο οποίος έθεσε τα ονόματα, οποίου είδους ενόμιζε ότι είναι τα πράγματα, τοιούτου είδους και ονόματα έθετε, καθώς παρεδέχθημεν.

Αλλά πώς εννοείς; την αλήθειαν θα φωνάξη αυτός που φωνάζει αυτά, ή ψέμματα: Ή μήπως ένα μεν μέρος είναι αληθές, το άλλο όμως ψευδές; Διότι και τούτο ακόμη θα ήτο αρκετόν. Κρατύλος. Εγώ φρονώ ότι αυτός απλώς θορυβεί, εις μάτην θέτων εις κίνησιν τον εαυτόν του, ως να εκτύπα και έθετε εις κίνησιν ένα χάλκινον αγγείον. Σωκράτης. Ειπέ μου τόρα, καλέ Κρατύλε, ίσως και φθάσωμεν εις ένα συμβιβασμόν.