United States or Oman ? Vote for the TOP Country of the Week !
Σωκράτης Λοιπόν είναι ανάγκη ο μέλλων να μετέλθη την ρητορικήν τέχνην πρώτον μεν να κάμη την διάκρισιν των εννοιών τούτων μεθοδικώς και να συλλάβη εις τον νουν του τους διαφόρους χαρακτήρας και των δύο χωριστά ειδών των εννοιών, και εκείνου εις το οποίον κατ' ανάγκην το πλήθος πλανάται και εκείνου εις το οποίον δεν πλανάται.
Λοιπόν ας τα βασανίσωμεν αυτά από την αρχήν, ή μάλλον τον ίδιον εαυτόν μας, άραγε κατ' αυτόν τον τρόπον εμάθαμεν τα γράμματα ή όχι. Και πρώτον: Άραγε μόνον αι συλλαβαί έχουν λόγον, και τα στοιχεία δεν έχουν; Θεαίτητος. Πιθανόν. Σωκράτης. Και λοιπόν, αν κανείς ερωτήση ποία είναι η πρώτη συλλαβή του Σωκράτους, ως λόγου χάριν: Ειπέ μου, φίλε Θεαίτητε, τι είναι Σω; Τι θα απαντήσης; Θεαίτητος.
Είνε τόσον φυσικόν ν' αποθάνη τις όσον και να γεννηθή. Ο χριστιανός δεν έχει ανάγκην να το είπωσιν ότι δεν ήτο τοιούτος χυδαίος φόβος ό,τι απέσπασεν από του Σωτήρος του τον ιδρώτα εκείνον του αίματος. Όχι, ήτο τι απείρως περισσότερον τούτου· απείρως περισσότερον ή ό,τι η υψίστη έντασις της φαντασίας μας δύναται να συλλάβη. Ήτο τι ασυγκρίτως θανασιμώτερον του θανάτου.
Η θερμή αύτη πρόσψαυσις διεσκέδασεν εν ακαρεί το εις τας φλέβας του νεανίσκου κυκλοφορούν ρίγος· άμα δε συνελθών εξέτεινεν αμφοτέρους τους βραχίονας, ίνα συλλάβη το φάσμα, όπερ μόλις επρόφθασε να διαφύγη, αφίνον εις χείρας του το ήμισυ του υποκαμίσου και πέντε της κεφαλής του τρίχας.
Λοιπόν, διά να μη γίνη αυτό, δεν παρεδέχθημεν ότι αυτή είναι διάφορος από αυτά; Θεαίτητος. Βεβαίως; Σωκράτης. Θεαίτητος. Διόλου μάλιστα. Διότι, καλέ Σωκράτη, εάν παρεδεχόμην μέρη αυτής, θα ήτο κωμικόν να αφήσω τα στοιχεία και να ζητώ άλλα. Σωκράτης. Τότε λοιπόν, φίλε Θεαίτητε, σύμφωνα με αυτόν τον διισχυρισμόν, ωρισμένως η συλλαβή είναι μία αδιαίρετος έννοια. Θεαίτητος. Έτσι φαίνεται. Σωκράτης.
Οι λοιποί δεν την ήκουσαν. Πιθανόν να ηκούσθη μόνον υπό του Πέτρου και Ιωάννου. Εις το άγριον εκείνο χάος της ψυχής του Ιούδα το σατανικόν είχε καταθριαμβεύσει του ανθρωπίνου· εις την σκοτεινήν εκείνην καρδίαν γη και κόλασις από τούδε ήσαν έν· εις την χαμένην εκείνην ψυχήν η αμαρτία είχε συλλάβη και γεννήσει τον θάνατον. «Ο μέλλεις ποιήσαι, ποίησον τάχιον», είπεν ο Ιησούς μεγαλοφώνως προς αυτόν.
Επομένως, όταν είχα μόνον κρίσιν διά σε, δεν είναι αληθές ότι κανέν πράγμα, από όσα σε διακρίνουν από όλους τους άλλους, δεν είχα συλλάβη εγώ με την σκέψιν μου; Θεαίτητος. Έτσι φαίνεται. Σωκράτης. Τότε λοιπόν κάτι τι από τα κοινά γνωρίσματα εσκεπτόμην, το οποίον συ δεν το έχεις περισσότερον από οποιονδήποτε άλλον. Θεαίτητος. Είναι επόμενον. Σωκράτης. Εμπρός λοιπόν μα τον Δία.
Θεαίτητος. Το ενθυμούμαι. Σωκράτης. Άραγε λοιπόν άλλη καμμία είναι η αιτία παρά ότι το αυτό είναι απλόμορφον και αδιαίρετον; Θεαίτητος. Δεν φαίνεται πραγματικώς να είναι άλλη. Σωκράτης. Τότε λοιπόν και η συλλαβή δεν καταντά εις την ιδίαν μορφήν με εκείνο, αφού δεν έχει μέρη και είναι μία έννοια; Θεαίτητος. Πολύ μάλιστα. Σωκράτης.
Ότε η τελευταία λέξις ενός επτασυλλάβου είνε προπαροξύτονος, η τετονισμένη συλλαβή λέγεται έκτη, αι δε επίλοιποι δύο λογίζονται ως μία· π. χ. Ότε όμως η τελευταία λέξις έχει τον τόνον εις την λήγουσαν, ο στίχος τελειόνει με την έκτην· π. χ. Η πεντασύλλαβος πρόσθεσις δεν τελειόνει ποτέ παρά με λέξιν έχουσαν τον τόνον εις την παραλήγουσαν. Οι τόνοι είνε· α.
Αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι ο Αλέξανδρος είπε μίαν ημέραν τα εξής : Ήθελα, Ονησίκριτε , αφού αποθάνω, ναναζήσω επ' ολίγον, διά να ίδω πώς οι άνθρωποι θα κρίνουν όσα θα ιστορούνται περί εμού. Εάν τώρα επαινούν και εγκωμιάζουν, τούτο δεν είνε παράδοξον, διότι έκαστος με αυτό το δόλωμα προσπαθεί να συλλάβη την εύνοιάν μου.
Λέξη Της Ημέρας