United States or Turks and Caicos Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ως και αυτή η αρετή γυρίζειαμαρτίαν εάν στραβά εφαρμοσθή· καθώς κ' η αμαρτία τυχαίνει κ' εξαγνίζεταιτον δρόμον της κ' εκείνη. — Μέσ' τον δροσάτον κάλυκα αυτού εδώ του άνθους είναι κρυμμένον ιατρικόν και κατοικεί φαρμάκι· αν το μυρίσης, η οσμή την αίσθησιν ευφραίνει· αν το γευθής, εις την καρδιάν την αίσθησιν νεκρόνει.

Μας ανέφερε τας φιλολογικάς προτιμήσεις του, τους συγγραφείς των οποίων εζήλωσε το ύφος και τας μεθόδους. Ανέφερε τον Ρίχτερ,, τον Σουίφτ και τον Αμπού. Ανέφερε λεγεώνα άλλων συγγραφέων. Εξωμολογήθη την αμαρτίαν του. Και αμαρτία εξωμολογημένη δεν παύη βέβαια να είναι αμαρτία. Παρ’ όλα εν τούτοις τα δάνεια, τας εξ αναγνώσεων αναμνήσεις, ο Ροΐδης είναι συγγραφεύς προσωπικός.

Παπα-Δράκος να σε φάη! του φώναζεν η Παπαδράκαινα, για να το τρομάξη, όταν έκλαιε, που το εσυχαινότανε σαν την αμαρτία της.

Πάσα αμαρτία και τιμωρία, πάσα μετάνοια και συγγνώμη, ως άριστα διαγράφονται διά των ολίγων τούτων λέξεων.

Αλλά βεβαίως, αν επνίγετο . . . αυτήν θα κατηγόρουν! Να κράξη τώρα βοήθειαν, ήτο αργά. Αργά ίσως θα ήτο διά να σωθή η μικρά, αλλά πιθανώς δεν θα ήτο αργά διά να δείξη αυτή την αθωότητά της. Και όμως δεν απεφάσισε να κράξη. Καλλίτερον θα ήτο, αν αμέσως το είχε κάμη. Αλλ' οποία κακή τύχη! Πώς την επαίδευεν η αμαρτία! Αν ήτον τώρα η Κρινιώ εδώ, πόσον ευκταίον θα ήτο!

ΙΟΥΛΙΕΤΑ Εις μέρος όπου έμαθα πως ήτον αμαρτία ν' αντισταθώ ‘ς την γνώμην σου και εις το θέλημά σου. Ο άγιος πνευματικός μ' επρόσταξε να πέσω γονατιστή ‘ς τα πόδια σου, συγγνώμην να ζητήσω. Συγχώρησέ με· ‘ς το εξής θα κάμω ό,τι θέλεις. ΚΑΠΟΥΛΕΤΟΣ Τον Πάρην να μηνύσετε! Αμέσως να τα μάθη! Και αύριον πρωί πρωί το πράγμα να τελειόνη.

Άκουσε, Γιώργο· είπες πως θάρχεσαι να με θωρής. Να μην έρχεσαι. Θέλω να μην έρχεσαι και θέλω για το καλό σου να μην έρχεσαι. Δε σου το λέω, γιατί φοβούμαι τση μάνας σου και του κόσμου τα λόγια. Εδά μπλειο δε φοβούμαι πράμμα. Και τόσο χαμήλωσε τη φωνή της, που μόλις άκουσα την επόμενη φράση: — Εγώ δεν είμαι μπλειο σ' αυτό τον κόσμο. — Μα φοβούμαι, εξακολούθησε, την αμαρτία.

Αναμφιβόλως την σφαγήν του Βαπτιστού είχεν εν τω νω και ο Άγγλος ποιητής Σαιξπήρος ότε έγραφεν: «Είνε μεγάλη αμαρτία το να ομόση τις προς αμαρτίαν, αλλά μεγαλειτέρα αμαρτία το να τήρηση αμαρτωλόν όρκον». Πρέπει να είχε πλήρη θλίψεως την ανθρωπίνην καρδίαν Του ο Σωτήρ, όταν επέστρεψεν εις την Γαλιλαίαν.

Για τούτο και πατέρα μου τον λέω το θεό το Φοίβο, που λατρεύουνε σε τούτο το ναό. Παιάν! παιάν! ευλογημένος νασ' ευλογημένος συ, που απ' τη Λητώ είσαι γεννημένος! Αυτό της δάφνης το κλαδί θα μείνη εδώ απ' έξω, και με ταγγείο το χρυσό τη γη θα καταβρέξω, με το καθάρειο το νερό όπου κυλά στην Κασταλία, εγώ, που απ' την αμαρτία έχω κρεββάτι καθαρό.

Εν θανασίμω αμαρτία εναντίον της ιδίας συνειδήσεώς του, ο Ιούδας επέμενε να επισωρεύση δι' εαυτόν οργήν, «εν ημέρα οργής και αποκαλύψεως του δικαίου κρίματος του Θεού». ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΛΑ'. Η λύσσα των εχθρών του Χριστού