Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 14 Μαΐου 2025
Ω παντοδύναμε Παιάν, εύρε εσύ τον τρόπο ν' απομακρύνης το κακόν από αυτό το σπίτι. Βοήθησε• βοήθησε γιατί και προ ολίγου συ έσωσες τον Άδμητον και συ μπορείς και τώρα και απ' αυτόν τον θάνατον, αν θέλης, να τον σώσης και να κρατήσης την ορμή την φονική του Άδου. Ω γυιέ του Φέρητος, εσύ• τι τύχη σε προσμένει τώρα οπού θα στερηθής τέτοια άξια γυναίκα!
Το έδαφος το θεϊκό ολημερής εγώ σαρώνω, με λατρεία καθημερινά, από την ώρα που ο ήλιος ξεκινά να βγη με το φτερό του το γοργό. Παιάν! παιάν! ευλογημένος νασ', ευλογημένος, συ, που απ' τη Λητώ είσαι γεννημένος!
Τίποτε όμως άλλο δεν τους έβλαψε περισσότερον, όσον ο πολεμικός παιάν, ο οποίος, επειδή ήτο παραπλήσιος εις αμφοτέρους, παρείχεν απορίαν εις τους Αθηναίους· διότι οι Αργείοι, οι Κερκυραίοι και όσοι Δωριείς ήσαν μετά των Αθηναίων, οσάκις ετόνιζαν τον παιάνα, επροξένουν εις τους Αθηναίους τον αυτόν τρόμον, τον οποίον και οι εχθροί· εις τρόπον ώστε και εις πολλά μέρη, όπου συνηντήθησαν εν τω μέσω του θορύβου, φίλοι μετά φίλων, πολίται μετά πολιτών, όχι μόνον εφοβήθησαν, αλλά και εις χείρας ήλθαν μεταξύ των και μετά δυσκολίας απεχωρίσθησαν.
Και τότε υψώθη, ως νικητήριος παιάν, η φωνή του ιερέως, ψάλλοντος: «Είς Θεός μέγας, ο Θεός ημών». Αφού δ' ετελείωσε το τροπάριον, ο Αστρονόμος, υψώσας το ποτήρι του με κίνημα ανθρώπου ετοιμαζομένου να πυροβολήση από ενθουσιασμόν, ανεφώνησε με φωνήν παλλομένην: — Εις υγείαν τση Ρωμιοσύνης! — Εβίβα! απήντησαν οι άλλοι ομοφώνως.
ΗΜΙΧΟΡΙΟΝ Στεναγμοί ακούσθηκαν και θρήνοι; Ακούσατε καμμιά φωνή σπαρακτική να βγαίνη ή να χτυπούν τα χέρια των εις το παλάτι μέσα, όπως συμβαίνει πάντοτε, όταν κανείς πεθαίνη; Β’ ΗΜΙΧΟΡΙΟΝ Ούτ' ένας δούλος φαίνεται στη θύρα του. Ω, είθε να εφαινόσουν, συ, ω Παιάν, αλλού να μεταστρέψης της συμφοράς τα κύματα. Α’ ΗΜΙΧΟΡΙΟΝ Μα αν είχε πια πεθάνει, γιατί αυτή η σιωπή;
Για τούτο και πατέρα μου τον λέω το θεό το Φοίβο, που λατρεύουνε σε τούτο το ναό. Παιάν! παιάν! ευλογημένος νασ' ευλογημένος συ, που απ' τη Λητώ είσαι γεννημένος! Αυτό της δάφνης το κλαδί θα μείνη εδώ απ' έξω, και με ταγγείο το χρυσό τη γη θα καταβρέξω, με το καθάρειο το νερό όπου κυλά στην Κασταλία, εγώ, που απ' την αμαρτία έχω κρεββάτι καθαρό.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν