United States or Dominica ? Vote for the TOP Country of the Week !
Πρώτον όμως ακούσατε από εμέ το εξής. Την ιδικήν μας πόλιν όλοι οι Έλληνες την νομίζουν ότι είναι φιλόλογος και πολύλογος, όσον δε διά την Λακεδαίμονα και την Κρήτην, την μεν πρώτην βραχύλογον, την δε δευτέραν ότι μάλλον γυμνάζεται εις την πολύνοιαν παρά εις την πολυλογίαν.
ΒΡΟΥΤΟΣ Θα σ' ιδώ λοιπόν εις τους Φιλίππους. .. Τώρα που έκαμα καρδιάν, μου χάνεσ' απ' εμπρός μου! Κακέ μου Δαίμον, ήθελα κι' άλλα να' πώ μαζί σου. — Λούκιε! Βάρων! Κλαύδιε! Ακούσατε, 'ξυπνήστε! Κλαύδιε! ΛΟΥΚΙΟΣ Είναι η χορδή, αυθέντα, χαλασμένη. ΒΡΟΥΤΟΣ Φαντάζεται πως τ' όργανον παίζει ακόμη. — Ξύπνα, αι, Λούκιε! ΛΟΥΚΙΟΣ Αυθέντα μου. ΒΡΟΥΤΟΣ Τι είδες 'ς το όνειρόν σου, και τόσον εξεφώνησες;
Πες τε μου μην ακούσατε, μην εμάθατε, μην είδατε το γιατί; Ωχ, Θεούλη μου! Και να πάη εκεί, να συνέμπη στην αμάχη μας, να δώκη συντρομή στον οχτρό μου! Τόσα σπίτια στο χωριό και διάλεξε το σίχαμα! Γιατί; σε τι του φταίξαμε ; Ποιος το πίκρανε; ποιος τ' ασκημομίλησε.
Εγώ θαρρώ πως λιποθυμά, γιατί προσευχή τόσο κακή σαν τη δική του, δεν είναι για ύπνο. Β’. ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ. Ας πάμε κοντά του. Γ’. ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ. Ξύπνα, ξύπνα, κύριε, 'μίλησέ μας. Β’. ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ. Δεν ακούς, κύριε; Α’. ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ. Το χέρι του θανάτου είναι απάνω του. Ακούσατε! Τα τύμπανα ξυπνούν μεγαλοπρεπώς τους στρατιώτας. Ας τον φέρωμεν εις το φυλακείον.
Με όλα τα μακρά κράσπεδα και τα πλατεία φυλακτήριά των αυτοί οι ιερείς, οι διδάσκαλοι, οι Ραββίνοι του λαού τούτου ήσαν χειρότεροι ενώπιόν του Θεού ή οι αμαρτωλοί τους οποίους εβδελήττοντο μήπω, θίξωσι τα κράσπεδά των. Είτα είπεν αυτοίς «άλλην παραβολήν ακούσατε» και διηγήθη την παραβολήν των ανυποτάκτων γεωργών εν τω αμπελόνι, του οποίου δεν ήθελον να αποδόσουν τους καρπούς.
Εγώ, άφες που το ήξευρα και πριν, μα μου το είπε κ' ένα όνειρο προχθές. Θέλετε ν' ακούσετε; — Βέβαια, θέλουμε· είπαν όλοι μονόγνωμοι. — Είμαστε περίεργοι· επρόσθεσε ο Θεομίσητος χαμογελώντας. — Ακούσατε λοιπόν: Ο Κουρδουκέφαλος έρχεται και μου λέγει: ή τον παρά ή το σπίτι. — Ούτε παρά ούτε σπίτι· τ' απαντώ εγώ αξιοπρεπώς. — Θα σε πολεμήσω! μου λέγει. — Πολέμα! του λέγω.
Αλλά περί της ιδίας της ασχολίας πρέπει πάντοτε να ομιλούμεν και να προσπαθούμεν να πείθωμεν τον εαυτόν μας, τας δε νίκας και τας ήττας ας τας εξαιρέσωμεν από τον λόγον μας προς το παρόν και ας λέγωμεν ότι το τοιούτον μεν είναι έντιμον, το τοιούτον δε δεν είναι έντιμον. Πρώτον δε ακούσατε από εμέ πώς πρέπει να εξετάζωμεν δι' αυτά τα ζητήματα και το πρέπον και το απρεπές. Πώς εννοείς λοιπόν;
Ακούσατέ με, μεγάλοι αυθένται. Η ανακάλυψις την οποίαν έκαμα είναι σπουδαιοτάτη· δεν ευρήκα ακόμη την νεαράν κόρην, αλλά γνωρίζω την οδόν επί της οποίας πρέπει να την ζητήσω. Εστείλατε τους δούλους σας εις όλην την πόλιν. Σας έφεραν την ελαχίστην ένδειξιν; Όχι! Εγώ μόνος σας έδωσα μίαν.
Ακούσατε λοιπόν συμβουλάς υπαγορευομένας υπό ειλικρινούς ενδιαφέροντος διά την σωτηρίαν σας και μη απορρίψετε τας ωφελείας της συμμαχίας μας. Σκεφθήτε ότι ισχυροί όντες οι Συρακούσιοι δεν έχουν ανάγκην συμμάχων, διά να σας προσβάλουν, και ότι η προς σας οδός είναι πάντοτε ανοικτή προς αυτούς, ενώ σεις δεν θα ευρίσκετε πολλάκις τοσαύτας επικουρίας, διά να υπερασπίζεσθε.
Ο Χριστός αντί παντός προοιμίου έλεγεν «Ακούσατε». Ήθελε διά τούτου να επιστήση την προσοχήν, όχι απλήν την περιέργειαν ή και το ενδιαφέρον να κινήση, αλλ' ηξίου προ πάντων την προσοχήν, και υπεδείκνυε την ευθύνην, των μη θελόντων ν' ακούσωσι και να ωφεληθώσιν.
Λέξη Της Ημέρας