United States or Greenland ? Vote for the TOP Country of the Week !


Δεν θα θανατώσω δε τα τέκνα μου εγώ, διά να δώσω εις σε την άδικον ευχαρίστησιν να εκδικήσης την αρπαγήν μιας αθλίας συζύγου, ενώ εμέ θα κατασπαράττωσι νυχθημερόν ο πόνος και τα δάκρυα, ότι έχυσα το αίμα της προσφιλούς μου θυγατρός ως κακούργος. Σοι ωμίλησα συντόμως και σαφώς, θα πράξω δε το πρέπον ως προς τ’αφορώντα εις εμέ, εάν δεν θελήσης να συνετισθής.

Επειδή όμως τοιουτοτρόπως ταύτα έκριναν ως ορθώς έχοντα οι παλαιοί, πρέπει και εγώ, ακολουθών το έθιμον τούτο, να προσπαθήσω να ανταποκριθώ ως επί το πλείστον εις τας ευχάς και τας προσδοκίας καθενός από σας. 36. »Θέλω δε αρχίσει από των προγόνων διότι είναι καθήκον ημών, άμα δε και πρέπον εις τοιαύτην περίστασιν να δίδεται εις αυτούς η προτίμησις αύτη της μνημονεύσεως.

Όταν αυτά γίνωνται ορμητικώτερα από το ορθόν μέτρον και μας φαίνωνται σκληρότερα κάπως, τα ονομάζομεν περιφρονητικά και μανιώδη, τα δε βραδύτερα και τα μαλακώτερα περισσότερον από το πρέπον τα λέγομεν δειλά και βλακώδη.

Ώστε δεν είναι ακόμη πρέπον να έχωμεν ελπίδα, αφ' ού πιστεύσωμεν εις αυτήν την ομιλίαν, ότι, αφ' ού αποθάνωμεν, η ψυχή μας εξακολουθεί ακόμη να ευρίσκηται κάπου.

Δηλαδή έχει την ικανότητα να αντιληφθή το πρέπον και να εξοδεύση μεγάλα ποσά με αρμονίαν. Διότι, καθώς είπαμεν εις την αρχήν, η διάθεσις ορίζεται από τας ενεργείας και από εκείνα εις τα οποία περιστρέφεται. Και λοιπόν αι δαπάναι του μεγαλοπρεπούς είναι μεγάλαι και συγχρόνως καθώς πρέπει. Επομένως τοιαύτα είναι και τα έργα του.

ΙΠΠΙΑΣ ΜΕΙΖΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΣΣΩΝ Στον «Ιππία μείζονα», ο Σωκράτης φέρνει σε αντιφάσεις τον σοφιστή Ιππία, προκαλώντας τον να ορίση το Ωραίον. Ερευνάται αν Ωραίον είναι το πρέπον ή το χρήσιμον ή το ικανό ή, γενικώτερα ακόμη, αν το Ωραίον είναι το αίτιον του αγαθού ή, πιο θετικά, αυτό που ευχαριστεί την όραση και την ακοή.

Διότι εκείνο βεβαίως τα κάμνει να είναι ωραία, να τα κάμνη όμως και να φαίνωνται ωραία και όχι μόνον να είναι δεν θα ημπορούσε ποτέ αυτό το ίδιον πράγμα, αλλ' ούτε και κανέν άλλο οποιονδήποτε. Λοιπόν ας εκλέξωμεν, ποίον από τα δύο φαίνεται το πρέπον, άραγε εκείνο που τα κάμνει να φαίνωνται ωραία, ή εκείνο που τα κάμνει να είναι. Ιππίας. Νομίζω, Σωκράτη μου, εκείνο που τα κάμνει να φαίνωνται.

Ως προς δε την εξουσίαν διά μεν την γυναίκα τα σαράντα έτη, διά δε τον άνδρα τα τριάντα. Ως προς δε τον πόλεμον διά μεν τον άνδρα τα είκοσι έως τα εξήντα, διά δε την γυναίκα, η οποία θα κριθή κατάλληλος να χρησιμοποιηθή εις τα πολεμικά, αφού τεκνοποιήση, να επιβάλλωμεν εις εκάστην ό,τι είναι δυνατόν και πρέπον έως τα πενήντα έτη.

Βεβαιότατα. Και βεβαίως και ότι το να παρακολουθήται η μάθησις από ευχαρίστησιν, το κάμνει η ηδονή, το δε να παρακολουθήται η ορθότης και η ωφέλεια και το πρέπον και το καλόν από ευχαρίστησιν το κάμνει η αλήθεια. Αυτό είναι αληθές.

Αλλ' εις τον κήπον, την ώραν που θα ποτίζη τα λουλούδια της, να υπάγω κ' εγώ να της κάμω ενόχλησιν; Είνε τούτο πρέπον; Θα δυσαρεστηθή. Αλλά δεν θα υπάγω την ώραν όπου έχει εργασίαν, θα υπάγω εις άλλην ώραν. Αλλ' όμως η Αϊμά σχεδόν όλας τας ώρας έχει εργασίαν, δεν κάθηταί ποτε αργή. Ας είνε. Θα της ειπώ πρωτήτερα, τι ώρα θα είνε εις τον κήπον, χωρίς να κάμνη εργασίαν, διά να υπάγω να της ομιλήσω.