United States or Gibraltar ? Vote for the TOP Country of the Week !


Αλλ' εάν επολιόρκησα τύραννον και διά της πείνης τον έφερα εις την ανάγκην ν' αυτοκτονήση, θα έλεγες και τότε ότι έπρεπε να τον φονεύσω ιδιοχείρως ή θα διετείνεσο ότι δεν συνεμορφώθην προς τον νόμον, ενώ ούτω ο κακούργος απέθανε σκληρότερον θάνατον;

ΙΟΥΛΙΕΤΑ Ω! δεν εταίριαξαν ποτέ ο μιαρός κ' εκείνος! . Τον συγχωρώ, κι' απ' τον Θεόν συγχώρησιν να εύρη. Πλην την καρδιάν μου 'σαν αυτόν δεν έκαυσε κανένας. ΚΑΠΟΥΛΕΤΑΙΝΑ Σου καίει τόσον την καρδιάν το ότι ο κακούργος ακόμη ζη. ΙΟΥΛΙΕΤΑ Κ' εκεί που ζη τα χέρια μου δεν φθάνουν! Εκδίκησιν ας έπαιρνα εγώ και όχι άλλος. ΚΑΠΟΥΛΕΤΑΙΝΑ Θα έλθη κι' η εκδίκησις, θα έλθη· μη σε μέλει. Παύσε τα κλαύματα.

Δεν θα θανατώσω δε τα τέκνα μου εγώ, διά να δώσω εις σε την άδικον ευχαρίστησιν να εκδικήσης την αρπαγήν μιας αθλίας συζύγου, ενώ εμέ θα κατασπαράττωσι νυχθημερόν ο πόνος και τα δάκρυα, ότι έχυσα το αίμα της προσφιλούς μου θυγατρός ως κακούργος. Σοι ωμίλησα συντόμως και σαφώς, θα πράξω δε το πρέπον ως προς τ’αφορώντα εις εμέ, εάν δεν θελήσης να συνετισθής.

ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ Ούτ' εγώ, Κύριε, ΑΜΛΕΤΟΣ Τι λέγετε λοιπόν; Α! πότε ανθρώπου φρένες φαντάσθηκαν αυτά; Το μυστικό κρατείτε; ΟΡΑΤΙΟΣ και ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ Ναι, Κύριε, 'ς τον Θεόν. ΑΜΛΕΤΟΣ Εις την Δανίαν όλην δεν σώζεται κακούργος 'πού να μη 'ναι αχρείος γνωστός. ΟΡΑΤΙΟΣ Να μας διδάξη τούτο, Κύριέ μου, δεν είναι ανάγκη πνεύμα να 'βγη από τον τάφον.

«Ενώ η Λαίδη Μάκβεθ λιποθυμεί, ο μεν Βάγκος και ο Μακδώφ ανησυχούσι «περί αυτής, ο δε Μάκβεθ διά της αδιαφορίας του φαίνεται ως θεωρών «προσποιητήν την λιποθυμίαν. Αλλά παρατηρητέον ότι, κατά την περίστασιν «ταύτην, κακούργος απεσκληρυμένος ήθελεν επιδείξει έκπληξιν και «ανησυχίαν, προς αποφυγήν της τοιαύτης εξηγήσεως της αδιαφορίας του.

Και έτσι ενώ τώρα εγώ φροντίζω μέσ' στο σπίτι για ένα ξένο, που ληστής θα είναι ή κακούργος, εκείνη πάει, χωρίς εγώ να πάω από πίσω, χωρίς να πιάσω μια στιγμή το χέρι και να κλάψω εκείνην που για όλους μας μητέρα, αλήθεια, ήταν. Γιατί από πολλά κακά μας έσωζε, με γλύκα, όταν περνούσε τον θυμό του Αδμήτου. Έχω δίκηο λοιπόν να τον σιχαίνωμαι τον ξένο μας που ήρθε μέσα σε τέτοιες συμφορές;

Ελπίδα είχα του Αμλέτου μου γυναίκα να σε κάμω· την νυμφικήν σου κλίνην έλεγα να στρώσω, γλυκειά παρθένα, και όχι την ταφήν σου μ' άνθη εγώ να ράνω. ΛΑΕΡΤΗΣ Οργή τετράδιπλη να πέση εις την κατηραμένην κεφαλήν του ανθρώπου, που απ' το λαμπρό σου πνεύμα σ' έχει αποστερήση, ο κακούργος! — Το χώμα ολίγο αυτού κρατείτε, ως 'πούτην αγκαλιά μου να την κλείσω ακόμη μία φορά!

Δι' αυτό δα λοιπόν που έκαμα εξηγέρθη με αγανάκτησιν μεγάλην εναντίον μου όλη η οικογένεια, ο πατέρας και οι επίλοιποι συγγενείς μας, διατί τάχα εγώ χάριν του ανθρωποκτόνου εκείνου δούλου μας να καταγγείλω τον πατέρα μου εις την δικαιοσύνην διά φόνον, και να επιζητώ την καταδίκην του, αφού ούτε τον εφόνευσε, καθώς λέγουν εκείνοι, ούτε και αν ακόμη τον εφόνευσεν, αφού μάλιστα ο αποθανών είναι ένας κακούργος, ένας φονεύς, δεν πρέπει να φροντίζη κανείς δι' ένα τέτοιον εγκληματίαν.

Όταν με έβγαζαν έξω, μου έφερε φρίκην η ιδέα ότι θα με κυτάζουν, διότι ήξευρα ότι έμελλαν να με απορρίψουν ωσάν να ήμην κακούργος ή απατεών. Μιαν φοράν με έδωκαν εις μίαν πτωχήν γραίαν διά ημεροκάματον. Αλλά δεν ημπορούσεν έπειτα να με ξεφορτωθή, διότι κανείς δεν με ήθελε, και η γραία με εσιχαίνετοΚάποιον πρέπει να γελάσω, έλεγε.

Σκληρός στέλνει στο μακελειό ― ο κακούργος! ― άλλους συγκεκριμένους ανθρώπους για τα δικά του ιδανικά, που τα νομίζει πιο σύμφωνα με τη συγκεκριμένη ευτυχία των συγκεκριμένων ανθρώπων.