United States or Uruguay ? Vote for the TOP Country of the Week !
Χριστέ! παράλαβέ με. »Βρέξε 'ς τη φλόγα μου δροσιά και κάμε αυτήν τη στάχτη »Που θα ν' αφίση το κορμί του δούλου σου, Πατέρα, »Να μη την πάρη ο άνεμος και να μη μείνη στείρα.» Είπε και παραδόθηκε. Δεμένος 'ς το δρομάρι Ο μάρτυρας σιγά σιγά, παρακαλεί τη φλόγα Με τον καπνό τη σάρκα του, πούταν γυμνή να κρύψη.
Αλλ' αν ούτως είχε το πράγμα, διατί ο Κύριος ημών δέχεται το βάπτισμα από τας χείρας του δούλου του; Οι ίδιοι λόγοι του μας λέγουν το διατί: ήθελε να πληρώση πάσαν δικαιοσύνην υποδεικνυομένην παρά του Θεού.
Ο Δουξ της Αλβανίας βλέπει τον Ληρ, προσπαθούντα να επαναφέρη εις την ζωήν την νεκράν αυτού θυγατέρα, αναλογιζόμενος δε το βάθος της συμφοράς αυτού τω εύχεται ν' αποθάνη. Ενταύθα μόνον πληροφορούμεθα, ότι υπό το όνομα τούτο ήτο γνωστός ο Κεντ, ενόσω εκρύπτετο υπό δούλου μορφήν.
Ο Απόστολος απεμακρύνθη εκείθεν υπό του Νηρέως, δούλου του Πουδέντου, όστις τον ωδήγησε διά μέσου της αμπέλου, από μίαν μυστικήν ατραπόν, εις την κατοικίαν του. Εις την νυκτερινήν λάμψιν, ο Βινίκιος τους ηκολούθει, και, όταν έφθασαν εις την καλύβην του Νηρέως, προσέπεσεν εις τους πόδας του Αποστόλου. Αναγνωρίσας τον Βινίκιον ο Πέτρος τον ηρώτησε: — Τι ζητείς, υιέ μου;
Δεν αρκεί να σέβεταί τις και να τιμά τον Χριστόν· πρέπει να εφαρμόζη και την διδασκαλίαν του. Και αν τους υπεσχόμην να εφαρμόσω την διδασκαλίαν ταύτην δεν θα επείθοντο. Γνωρίζω ότι εν τη διδασκαλία των δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ πλουσίου και πτωχού, μεταξύ δεσπότου και δούλου.
'Σ αυτήν να επιστρέψω; Να 'μου ειπής καλλίτερα ο σκλάβος και το κτήνος αυτού εδώ του δούλου της του μισητού να γίνω! ΓΟΝΕΡ. Κάμ' όπως θέλεις. ΛΗΡ Κόρη μου, μη με αποτρελλαίνεις. Εγώ, παιδί μου, πείραξιν δεν θέλω να σου δώσω! Ώρα καλή! Άλλην φοράν δεν θα ανταμωθούμεν ούτε ποτέ θα ξαναδεί ο ένας μας τον άλλον.
— Ε, αυτά 'χει ο κόσμος· του απαντούσε η κόρη, πραΰνοντας τον πόνο του· φορά σου και φορά μου. Σφαίρα είνε και γυρίζει. .. Ο Αριστόδημος όμως δεν έμενε διόλου ευχαριστημένος από τον αδερφό του· δεν τον ήθελε μεροκαματιστή και ξενοδούλη. Το να πηγαίνη μάλιστα να δουλεύη στου Θεομίσητου το χτήμα δεν το χώνευε. — Ακούς να καταντήση δούλος του δούλου του! έλεγε συχνά στην Ελπίδα.
θέλομεν πληροφορήσει τους λοιπούς αναγνώστας, ότι οι ημέτεροι ήρωες χασμηθέντες, εμέσαντες, βαυκαληθέντες υπό των κυμάτων και όσα άλλα εις τους ταξειδεύοντας συμβαίνουσι παθόντες, έφθασαν ευτυχώς μετά δίμηνον πλουν εις Κόρινθον, κακεί αποβάντες διευθύνθησαν διά Μεγάρων εις Αθήνας υπό την οδηγίαν νέου τινός Έλληνος δούλου, ονόματι Θεωνά, φιλοδωρηθέντος αυτοίς υπό του πλοιάρχου.
Και καθώς ήρχισε το δείπνον, ο Ιησούς τους εδίδαξε ποίαν έννοιαν είχεν η πράξις Του. Ορθώς και μετά του προσήκοντος σεβασμού τον ωνόμαζον Διδάσκαλον και Κύριον, διότι τοιούτος ήτο· και όμως καίτοι ο Κύριος είνε μείζων του δούλου, ο δε Αποστείλας μείζων του Αποστόλου, αυτός ο Κύριος και ο διδάσκαλός των ένιψεν αυτών τους πόδας.
Αλλά συμβαίνει καθώς μεταξύ τεχνίτου και οργάνου, ή μεταξύ ψυχής και σώματος, ή οικοδεσπότου και δούλου. Δηλαδή όλα μεν αυτά ωφελούνται από τους μεταχειριζομένους αυτά, φιλία όμως δεν υπάρχει προς τα άψυχα ούτε δίκαιον. Ούτε όμως προς ίππον ή βουν, ούτε προς δούλον, καθόσον είναι δούλος. Δηλαδή δεν υπάρχει κανέν κοινόν, διότι ο δούλος είναι έμψυχον όργανον, το δε όργανον είναι άψυχος δούλος.
Λέξη Της Ημέρας