United States or South Georgia and the South Sandwich Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Πρώτον δηλαδή πρέπει να έχωμεν εις τον νουν μας περί των ονομάτων το εξής, ότι πολλάκις παρεμβάλλομεν γράμματα, άλλοτε δε αφαιρούμεν τροποποιούντες το όνομα το οποίον θέλομεν, και μεταβάλλομεν τον τονισμόν. Εις άλλα δε απ' εναντίας παρεμβάλλομεν γράμματα, και τα βαρύτερα τα προφέρομεν οξύτερα. Ερμογένης. Ορθά ομιλείς. Σωκράτης.
Θέλεις λοιπόν να προτάξωμεν ένα ευνόητον και μικρόν ζήτημα, το οποίον όμως δεν έχει μικρότερον ορισμόν από κανέν από τα δύσκολα; Λόγου χάριν ο ασπαλιευτής που ψαρεύει με την ορμιά , άραγε δεν είναι εις όλους γνωστός και δεν έχει ανάγκην πολύ μεγάλης μελέτης; Θεαίτητος. Πολύ ορθά. Ξένος. Και όμως ελπίζω ότι αυτός δεν μας δίδει ακατάλληλον μέθοδον και ορισμόν δι' εκείνο το οποίον θέλομεν.
Την λύπην δε την ολιγωτέραν με την περισσοτέραν ηδονήν την θέλομεν, αλλά την ολιγωτέραν ηδονήν με την περισσοτέραν λύπην δεν την θέλομεν, τα ίσα δε απέναντι των ίσων, και διά τα δύο αυτά δεν ημπορούμεν να ειπούμεν σαφώς πώς τα επιθυμούμεν.
— Σώνει να θέλης, είπεν ο Σκούντας, ειμπορώ να σου κάμω. — Ευχαριστώ, είπεν ο Μάχτος. Αυτό ήθελα κ' εγώ. — Ύπαγε να εύρης χαρτί, Κατούνα, είπε προστακτικώς ο Σκούντας. Βλέπεις ότι θέλομεν να κάμωμεν γράμμα. Και ο Κατούνας υπήκουσεν. Ο Μάχτος υπηγόρευσε μετ' εμπιστοσύνης την γνωστήν επιστολήν, και ο Σκούντας εχάραττεν ανελλιπώς τα υπαγορευόμενα. Μεταξύ δε, γράφων, ετόλμησε να ερωτήση τον Μάχτον·
Διότι εις όλους φαίνεται ότι υπάρχει κάπως εκ φύσεως έκαστον είδος από τα ήθη — δηλαδή και την δικαιοσύνην και την σωφροσύνην και την ανδρείαν και όλα τα άλλα τα έχομεν ευθύς εκ γενετής — αλλ' όμως ζητούμεν κάποιον άλλον, δηλαδή το κυρίως αγαθόν, και θέλομεν όλα αυτά να υπάρξουν εντός μας κατ' άλλον τρόπον.
— Αυτό το λέγω κ' εγώ είπεν ο κύριος, καθώς το λέγει και αυτός, διότι μας συμφέρει να το λέγωμεν, διότι είμεθα πωληταί, και θέλομεν να χάφτη ο κόσμος τοιούτου είδους παραμύθια και να αγοράζη. Αν αυτός δεν αγοράζη, εις ποίον θα πωλήσωμεν ημείς; Ο Κυρ Γιάννης εμειδία εξ ευχαριστήσεως και ηκτινοβόλει εκ θαυμασμού.
Σας είπομεν δε όλην την αλήθειαν διά τας δυσπιστίας, των οποίων είμεθα αντικείμενον, κεφαλαιωδώς δε υπενθυμίζοντες θέλομεν προσπαθήσει να σας πείσωμεν.
Περιγράψαντες την φωλεάν θέλομεν ήδη προσπαθήσει να σκιαγραφήσωμεν και την εικόνα των εν αυτή ενοικούντων.
— Πρόσεχε λοιπόν, Σωκράτη, εξηκολούθησεν ο Διονυσόδωρος, μήπως απαρνηθής σε λίγο, αυτό που διαβεβαιώνεις τώρα. — Ηξεύρω καλά εκείνο που λέγω, και δεν είναι φόβος να το αρνηθώ. — Καλά λοιπόν λέγετε πως επιθυμείτε να γίνη σοφός ο φίλος σας. — Αυτό ακριβώς. — Και τώρα, σας παρακαλώ, είναι σοφός ο Κλεινίας ή όχι; — Ο ίδιος λέγει πως δεν είναι ακόμη, διότι δεν είναι καθόλου φαντασμένο το παιδί. — Εσείς λοιπόν θέλετε να γίνη σοφός, και να μην είναι αμαθής. — Μάλιστα, αυτό θέλομεν. — Ώστε θέλετε λοιπόν να γίνη εκείνο που δεν είναι, και να μην είναι πλέον εκείνο που είναι τώρα.
Είναι δικαίωμά μας λοιπόν να πάρωμεν όποιον δρόμον θέλομεν από τους δύο. Νέος Σωκράτης. Και πώς; Δεν είναι δυνατόν να πάρωμεν και τους δύο; Ξένος. Όχι βέβαια συγχρόνως, αξιοθαύμαστε φίλε. Με την σειράν όμως βεβαίως είναι δυνατόν. Νέος Σωκράτης. Εγώ λοιπόν προτιμώ να πάρωμεν και τους δύο με την σειράν. Ξένος. Αυτό είναι, εύκολον, διότι δεν μένει πλέον πολύ.
Λέξη Της Ημέρας