United States or Greece ? Vote for the TOP Country of the Week !
Την λύπην δε την ολιγωτέραν με την περισσοτέραν ηδονήν την θέλομεν, αλλά την ολιγωτέραν ηδονήν με την περισσοτέραν λύπην δεν την θέλομεν, τα ίσα δε απέναντι των ίσων, και διά τα δύο αυτά δεν ημπορούμεν να ειπούμεν σαφώς πώς τα επιθυμούμεν.
Αλλ' ίσως και ο αρχαίος φιλόσοφος ενόει ότι η κίνησις είνε αναγκαία διά να αισθάνεται κανείς έπειτα μεγαλειτέραν την ηδονήν της ακινησίας. Το βέβαιον είνε ότι, αν έζη σήμερον ο Αρίστιππος, θα ηναγκάζετο να τροποποιήση την γνώμην του διά να προσθέση ότι η υπερβολική κίνησις είνε παραφροσύνη. Τοιαύτα εσκεπτόμην προχθές, ενώ παρετήρουν εις το Ν. Φάληρον τους ποδηλατικούς αγώνας.
Ή μήπως συ ημπορείς να ειπής άλλο τίποτε, ως προς το οποίον είναι διαφορετικαί από τας άλλας; Ιππίας. Διόλου μάλιστα. Και πραγματικώς αυταί είναι αι καλλίτεραι. Σωκράτης. Τότε λοιπόν, θα ειπή αυτός, τούτο άραγε θεωρείτε ως ωραίον, δηλαδή την ωφέλιμον ηδονήν; Αυτό νομίζομεν, θα ειπώ εγώ. Συ όμως; Ιππίας. Και εγώ. Σωκράτης.
Προσέτι ούτε παρασυρόμεθα από την ηδονήν, την οποίαν παρέχουν οι επαινούντες διά να παρακινήσουν ημάς επί τους κινδύνους, παρά την πεποίθησιν ημών, ούτε είναι δυνατόν να μεταπεισθώμεν υπό των επιπλήξεων διά των οποίων προσπαθούν να μας παροτρύνουν.
Μα όποιος ούτε μόνος του νοιώθει, ούτε απ' άλλον παίρνει μαθήματα καλά, για τίποτε δεν κάνει. &Η ηδονική ζωή είναι κτηνώδης&. — Ημείς όμως επιστρέφομεν εις την αρχήν της παρεκβάσεώς μας. Δηλαδή όχι άνευ λόγου φαίνεται ότι πολλοί θεωρούν ως αγαθόν και ευτυχίαν έν σύστημα της ζωής, λόγου χάριν οι κοινοί άνθρωποι και οι χυδαιότεροι την ηδονήν. Και δι' αυτό κλίνουν εις την απολαυστικήν ζωήν.
Μεγίστην ευτυχίαν και ανήκουστον ηδονήν ενόμιζον τότε τα παιδιά της γειτονιάς, αν κατώρθωναν να παρεισδύσωσιν εις το προαύλιον της θειά-Σοφούλας, όπερ εθεωρείτο ως μυθώδες τι. Πολλά αυτών προέτεινον τας κεφαλάς διά των σχισμών της κλειστής αυλείου θύρας, ήτις εμοχλεύετο έσωθεν υπό των ζηλοτύπων βαπτιστικών διά τους μη έχοντας ένδυμα γάμου.
Λοιπόν και εγώ εις τούτο συμφωνώ με τους πολλούς, ότι δηλαδή η μουσική πρέπει να κρίνεται από την ηδονήν, όχι όμως βεβαίως των τυχαίων, αλλά σχεδόν εκείνη είναι καλλιτέρα Μούσα, η οποία ευχαριστεί αρκετά τους καλλιτέρους και τους πεπαιδευμένους, και προ πάντων τον ένα εκείνον όστις εξέχει ως προς την παιδείαν και την αρετήν.
Ο Αμπουλβάρης έδιδε πολλήν ηδονήν του βασιλέως Βεδρεδίν με τες διήγησές του. Μα ο Βεδρεδίν έχοντας επιθυμίαν διά να μάθη τελείως από την αρχήν την ιστορίαν του, τον επερικάλεσε με μεγάλον πόνον διά να τους την διηγηθή. Και αυτός πολλά ογλήγορα τους επήκουσε.
Τόρα όμως; Αν νομίζη τα καλά ότι είναι καλά και τα άσχημα, άσχημα και ούτω πως τα μεταχειρίζεται; Άραγε καλλίτερα θα είναι γυμνασμένος ο τοιούτος εις τον χορόν και την μουσικήν, ή εκείνος ο οποίος με το σώμα του και την φωνήν του ημπορεί να εκτελή ό,τι σχεδιάση εκάστοτε καλόν, δεν ευχαριστείται όμως με τα καλά ούτε μισεί τα μη καλά; Ή μήπως εκείνος ο οποίος με το σώμα και με την φωνήν του δεν είναι τόσον πολύ ικανός να εκτελή ή να σχεδιάζη, με την ηδονήν όμως και την λύπην τα εκτελεί, άλλα μεν ασπαζόμενος, όσα είναι καλά, άλλα δε αποτροπιαζόμενος, όσα είναι όχι καλά;
Δηλαδή οποία είναι εκ φύσεως η διαφορά των ηδονικών μεταξύ των, η ίδια διαφορά υπάρχει και εις τας ηδονάς αι οποίας προέρχονται από αυτά! Έπειτα δεν είναι απόλυτος ανάγκη να υπάρχη άλλο τίποτε καλλίτερον από την ηδονήν, καθώς θεωρούν μερικοί ως τοιούτον το αποτέλεσμα της γενέσεως. Ούτε υπάρχουν εις τα γινόμενα αλλά εις τας χρήσεις.
Λέξη Της Ημέρας