United States or Belize ? Vote for the TOP Country of the Week !


Και λέγω ακόμη ότι ο Σωκράτης ομοιάζει ιδιαιτέρως με τον σάτυρον Μαρσύαν . Και ότι μεν ως προς την μορφήν είσαι όμοιος με αυτούς, ω Σώκρατες, αυτό βέβαια ούτε συ ο ίδιος ήθελες αμφισβητήσει ότι δε και κατά τα άλλα ομοιάζεις, άκουε τα παρακάτω. Χλευαστής είσαι· ή θα ειπής όχι; διότι αν δεν συμφωνής, θα φέρω μάρτυρας.

Εάν μεν εκείνα, τα οποία λέγω, τυχαίνη να είναι αληθινά, το να πεισθή κανείς εις αυτά είναι καλόν· εάν δε, αφ' ού αποθάνω, δεν υπάρχη τίποτε, αλλά τουλάχιστον κατά τούτον τον ίδιον καιρόν, ο οποίος προηγείται του θανάτου, θα είμαι ολιγώτερον δυσάρεστος εις τους παρευρισκομένους, διότι δεν θρηνώ.

Από καιρού εις καιρόν, όταν το φύσημά του εγίνετο οπωσούν σφοδρότερον, και το βρέφος εφαίνετο έτοιμον να ξυπνήση και να φωνάξη, η μάμμη το ενανούριζε δι' ενός μονοσυλλάβου, «Κοι, κοι, κοι, κοιεφαίνετο δε τω όντι η συλλαβή αύτη ήτις φαίνεται να είναι η πρώτη συλλαβή του «κοιμήσου!», ή η ρίζα του «κείμαι» εφαίνετο, λέγω, πολλάκις επαναλαμβανομένη, να εξασκή παράδοξον υποβολήν και γοητείαν.

Unless it were to be a moment merry Περί δε των κρίσεών μου περί των σημερινών τελετών της ορθοδόξου Εκκλησίας τούτο μόνον λέγω, ότι οιαιδήποτε και αν ώσιν αι ενδόμυχοι των ανθρώπων πεποιθήσεις, μία τις εξωτερική λατρεία του θείου πανταχού και πάντοτε εκρίθη αναγκαία.

Τέλος βαθύ μούγγρισμα στην άβυσσο αντήχησε και η θάλασσα εσήκωσε πελώριο κύμα καταπάνω μας. Το καΐκι επέταξε γοργόφτερο εμπρός. Και αμέσως μέγα κήτος εφάνηκε να πιάνη από άκρη σε άκρη τον κόρφο. Ήταν το γιούσουρι. — Να ιδώ! κ' εγώ να ιδώ!... Τρέχουν όλοι στην πρύμη να γνωρίσουν το στοιχειό. Το βλέπουν σκοτεινό κορμί και σταυροκοπούνται φοβισμένοι. — Εμπρός! λέγω στον καπετάν Στραπάτσο.

ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ Τη γράφω λοιπόν : «Κατόπιν της προτέρας μου επιστολής, κόρη της Λήδας, σοι στέλλω την ανά χείρας ταύτην και σοι λέγω να μη στείλης την κόρην μας εις την κολπώδη της Ευβοίας ακτήν, την ακύμαντον Αυλίδα, διότι τους γάμους της Ιφιγενείας απεφασίσαμεν ν' αναβάλωμεν εις άλλον χρόνον».

Έτσι δε και εις το άλλο ζήτημα λέγω ότι θάρρος και ανδρεία δεν είναι το ίδιον πράγμα. Διότι συμβαίνει οι μεν ανδρείοι να είναι θαρραλέοι, οι θαρραλέοι όμως να μη είναι όλοι ανδρείοι· διότι το μεν θάρρος γεννάται εις τους ανθρώπους και από την τέχνην και από τον θυμόν και από την τρέλλαν, καθώς και η δύναμις, η δε ανδρεία γεννάται από την φύσιν και από την καλήν τροφήν των ψυχών.

Έχεις συ, μάστορη, τόσην περιέργειαν; — Δεν λέγω. — Αλλά τι; — Αν ήμουν εις την θέσιν σου... — Και ανεκατονόμουν μ' αυτούς τους διαβόλους... — Καλά, ύστερα; — Και ήμουν μέσα εις τα πράγματα, καθώς εσύ... — Αλλά σου είπα, δεν είμαι μέσα. — Ας είνε. — Λοιπόν λέγε. — Εγώ θα ήμουν μέσα, αν ήμουν εις την θέσιν σου. — Πιστεύω. — Και δεν θα με διέφευγεν ό,τι και αν εγίνετο. — Ας είνε.

Απηλλάσσει αυτόν πάσης μομφής· μόνον λίαν πραέως επαναλαμβάνει τας λέξεις: «Την ψυχήν σου υπέρ εμού θήσεις; Αμήν, αμήν, λέγω σοι, ου μη αλέκτωρ φωνήσει εωσού απαρνήση με τριςΉδη ήτο νυξ· προ της Ανατολής της πρωίας προ της φωνής του αλέκτορος, ο Ιησούς θα άρχιζε να θυσιάζη την ζωήν Του διά τον Πέτρον και δι' όλους τους αμαρτάνοντας· αλλ' ήδη εν τω μεταξύ χρόνω ο Πέτρος, αμνήμων και της νουθεσίας ταύτης, θα ηρνείτο τρις τον Κύριον και Σωτήρα του, τρις θ’ απέρριπτεν ως συκοφαντίαν και ύβριν τον απλούν ισχυρισμόν ότι τον είχε καν γνωρίσει.

Αυτή από την χαράν της με επήρεν εις τα χέρια της, και με εχάιδευσε, και λέγοντάς μου πολλά λόγια χαϊδευτικά με εφίλησε. Τότε και εγώ από το άλλο μέρος επλησίαζα με πολλήν νοστιμάδα την μύτην μου εις τα χείλη της και την εγλυκοφιλούσα. Α μαργιόλικο, εφώναξε γελώντας, φαίνεται, πως απεικάζεις εκείνο που σου λέγω ω και τι πολλά νόστιμον που είσαι.