United States or Sudan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Γι' αυτό δεν θέλω νάχης την παραμικρή αμφιβολία. Τα καθήκοντά μου και η στοργή μου για τη Δώρα μου επιβάλλουν θυσίες, από τις οποίες η στέρησί σου δεν είναι η μικρότερη. Εσύ είσαι νέα και ωραία κ' η ζωή σου χαμογελά ακόμα. Θαυμάσια ε; Τα καθήκοντά του προς τη Δώρα πως σου φαίνονται; Και η ευτυχία που μου εύχεται .... Η ΘΕΑΤΡΙΝΑ — Πού ξέρεις αν δεν είναι ειλικρινής; Σου γράφει με τόση συμπάθεια!
ΛΑΙΔΗ ΜΑΚΒΕΘ Όσα κι' αν κάμω, και διπλά και τρίδιπλα να είναι, είναι μικρά και πενιχρά και δεν αντιζυγίζουν όσ' αγαθά κι' όσην τιμήν μας επιδαψιλεύεις. Δι' όλα σου τα παλαιά ευεργετήματά σου, κι' όσα κοντά 'ς τα παλαιά εσώρευσες και πάλιν, ευχέται σου θα είμεθα παντοτεινοί, αυθέντα.
ΠΛΟΥΤ. Δικαιότατον, ω Τερψίων, αφού αυτός μεν ζη χωρίς να εύχεται ν' αποθάνη κανείς εκ των φίλων του, συ δε καθ' όλον τον καιρόν επεβουλεύεσο την ζωήν του, περιμένων να τον κληρονομήσης. ΤΕΡΨ. Και δεν έπρεπε αυτός, ο οποίος είνε γέρων και δεν δύναται πλέον ν'απολαύση τον πλούτον, να φύγη εκ της ζωής και να παραχωρήση την περιουσίαν του εις τους νέους;
Δεν τω είναι όμως επιτετραμμένον να ευχηθή ευτυχίας δι' αυτόν μόνον, αλλ' εύχεται υπέρ της ευημερίας όλων των Περσών και του βασιλέως, διότι και αυτός αποτελεί μέρος της ολότητος των Περσών. Αφού δε διαχωρίση εις τεμάχια το θύμα, και βράση τα κρέατα, καταθέτει αυτά επί χόρτων τρυφερών, προ πάντων όμως επί τρυφυλλίων.
Δηλαδή μου φαίνεται ότι εννοείς, ότι δεν πρέπει να ευχώμεθα και να βιαζώμεθα πώς να ακολουθήσουν όλα την θέλησίν μας, όχι όμως και η θέλησίς μας να ακολουθή διόλου την φρόνησίν μας, ενώ αυτό πρέπει και η πόλις και έκαστος από ημάς να εύχεται και να επιδιώκη, δηλαδή, πώς να αποκτήση νουν.
Αι διηγήσεις όμως αύται δεν εφαίνοντο αρεσταί εις τον Μανώλην, όστις ήθελε να λάβη ολιγώτερον σοβαράν τροπήν η ομιλία των. Αλλ' αυτός δεν ήξευρε πώς να της δώση την τοιαύτην τροπήν. Να μη του πη τίποτε η Πηγή διά την φράσιν που της απηύθυνε καθ' ην στιγμήν της έδιδε τα μαρτυρίκια; τούτο το εφοβείτο κατ' αρχάς· αλλ' όσον έβλεπε την Πηγήν να του ομιλή περί άλλων πραγμάτων, ήρχιζε να το εύχεται.
Απάντησ' ο χοιροβοσκός, ο άρχος των ανθρώπων• «Ξένε, τούτ' όλα θα σου ειπώ• ακόμ' είν' ο Λαέρτης εις την ζωήν, αλλ' εύχεται παντοτινά 'ς τον Δία 'ς το σπίτι αυτού να εσβύνονταν η άχαρη ζωή του. για τον ξενιτεμμένον του υιόν βαρυστενάζει, 355 για την χρηστήν του σύντροφο, και ο θάνατος εκείνης εξόχως τον ελύπησε, κ' εγέρασε προ ώρας• άπ' το μαράζι εσβύσθηκε του ποθητού παιδιού της κείνη με θάνατον φρικτόν, 'που όμοιον να μη λάβη κανείς εγκάτοικος εδώ καλόπρακτός μου φίλος. 360 και όσον εκείνη εσώζονταν, μ' όσην και αν είχε θλίψι, μ' άρεγε ακόμη να ερευνώ, και να ζητώ να μάθω• τι μ' είχεν αναστήσει αυτή μαζή με την ωραία κόρη της υστερόγενη πλατύπεπλη Κτιμένη. ομού μ' αυτήν μ' ανάτρεφε, κ' ίσια σχεδόν μ' ετίμα. 365 και ότε και οι δύο φθάσαμε 'ς την ποθητή νεότη, κείνην 'ς την Σάμην έδωκαν, κ' έλαβαν μύρια δώρα. εμέ κατόπιν ένδυσε χλαμύδα και χιτώνα, πολύ λαμπρά φορέματα, κ' επόδεσέ μ' εκείνη, και 'ς τον αγρό μ' απόστειλε, και πάντοτε μ' αγάπα. 370 κείνα μου λείπουν τώρ', αλλά το έργο αυτό 'που κάμνω, μου το ευλογούν οι αθάνατοι, ως βλέπεις, και από τούτα έφαγα κ' έπια, κ' έδωσα των σεβαστών ανθρώπων. και απ' την κυρία τι γλυκόν, λόγον είτ' έργο, πλέον δεν βλέπουμεν, αφού 'πεσε 'ς το σπίτ' η δυστυχία, 375 οι αυθάδεις άνδρες• και πολλήν έχουν οι δούλοι ανάγκη, με την κυρία να ομιλούν, τα πράγματα να μάθουν, να φαν, να πιουν, μετέπειτα να παίρνουν 'ς τον αγρό τους και απ' αυτά, 'που την ψυχή των δούλων θεραπεύουν».
Κυττάζει προς τον ουρανό, σαν να εύχεται, σαν να καταριέται . . . η καϋμένη η μαννούλα μου! . . . Ποιος να της τώλεγε, πως θα μας ξαναϊδή πάλι! . . . Υψώσασα δ' αίφνης την φωνήν της, ως να ελησμόνησεν, ως να ήτο μόνη, ανέκραξε: — Μη, μαννούλα μου! Δεν κάνει να καταριέσαι. Να εύχεσαι, μαννούλα μου, και να μη καταριέσαι, καθώς είπεν ο Χριστός μας.
Η Ιοκάστη θέλουσα να καθησυχάση και πάλιν τον Οιδίποδα, τον προτρέπει, όπως δυσπιστή εις τον Απολλώνιον χρησμόν° του φέρνει μάλιστα και παραδείγματα επικυρώνοντα την ιδέαν της ότι οι χρησμοί δεν επαληθεύουν πάντοτε. Ο Χορός αποδοκιμάζει την βλασφημίαν της Ιοκάστης. Εύχεται μάλιστα να τιμωρήση ο Ζευς την απιστίαν, η οποία υποσκάπτει αυτά τα θεμέλια της θρησκείας.
Εύχεται δε να νυκτώση ταχέως, όπως ο Ρωμαίος έλθη αόρατος εις τας αγκάλας αυτής. Εύχεται να κλείση τους οφθαλμούς ο δραπέτης Έρως, ο εστι να μη φωταγωγήση τον νυμφικόν θάλαμον, διότι η ανάγκη επιβάλλει μυστικότητα και σκότος.... Εν ελλείψει άλλης φωνής αδούσης τον επιθαλάμιον, άδει μόνη αυτή.
Λέξη Της Ημέρας