United States or Macao ? Vote for the TOP Country of the Week !


Φοβούμενος δε μήπως επαληθεύση ο χρησμός δεν επανήλθεν εις την Κόρινθον, αλλ’ επορεύθη προς τους τόπους, εις τους οποίους καθώς η Ιοκάστη του ανεκοίνωσεν, εφονεύθη ο Λάιος. Και κατά παράδοξον σύμπτωσιν εκεί φιλονικήσας μ’ έναν άνθρωπον όμοιον μ’ εκείνον που του περιέγραψεν η Ιοκάστη ως Λάιον, τον εφόνευσε και κατόπιν όλους του τους ακολούθους.

ΙΟΚΑΣΤΗ Την ευτυχίαν εύχομαι και σ’ εσέ, ξένε, για την καλή σου την ευχή σ’ αξίζει. Πε μου ποια χρεία σ’ έφερεν εδώ; Τι ν’ αναγγείλης; ΑΓΓΕΛΟΣ Πολλά αγαθά στον άνδρα και τ’ αρχοντικό σου. ΙΟΚΑΣΤΗ Ποια τούτα; Πες ποιος σ’ έστειλεν! ΙΟΚΑΣΤΗ Πώς θλιβερά κ’ ευφρόσυνα, όσα μας φέρνεις; ΑΓΓΕΛΟΣ Έλεγαν, πως οι ντόπιοι εκεί στην Ισθμίαν κάτω θενά τον κάμουν βασιλιά του τόπου εκείνου.

Εκτός αν πέθανε απ’ το δικό μου τον πόθο. Γιατί αν πέθανεν, εγώ η αιτία θενά ήμουν του θανάτου του. Λοιπόν επήρε τους χρησμούς, που δεν αξίζουνε ούτε μιά τρίχα, ο Πόλυβος πεθαίνοντας μαζί στον Άδην. ΙΟΚΑΣΤΗ Μήπως δεν σου τα πρόλεγα όλα εγώ τούτα; ΟΙΔΙΠΟΥΣ Έλεγες, αλλά μ’ έτρωγε, γυναίκα, ο φόβος.

ΙΟΚΑΣΤΗ Αλλοίμονο και τρισαλλοί, δυστυχισμένε! Αυτό ’χω μόνο να σου πω, και τίποτ’ άλλο. ΧΟΡΟΣ Γιατί έφυγε η βασίλισσα, Οιδίπου, λυπημένη; Φοβούμαι μήπως η σιωπή κακών αρχή μας γείνη. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Ας γείνη ό, τι κι αν γείνη° τη γενιά μου να μάθω θέλω, κι άσημη ακόμη ας είναι. Αυτή με τη γυναίκεια της την περιφάνεια ντρέπεται για την ταπεινή καταγωγή μου.

Ο Κρέων ανακοινώνει εις την Ιοκάστην τας κακάς ενατίον του διαθέσεις του Οιδίποδος. Η Ιοκάστη και ο Χορός ικετεύουν τον Οιδίποδα, όπως μη εκτελέση την απειλήν του και ο Οιδίπους μαλάσσεται. Ο Κρέων αποχωρεί, η δε Ιοκάστη ερωτά τον Οιδίποδα ποία η αιτία του θυμού του. Και ο Οιδίπους διηγείται τα συμβάντα.

ΙΟΚΑΣΤΗ Εσύ όμως όλ’ αφίνοντας ετούτα, εμένα άκουσε τι θενά σου πω° ποτέ κανένας θνητός δεν ημπορεί μαντεία να κάμη° των λόγων τούτων φανερόν άκου μαρτύριον: ήλθε χρησμός απ’ τους Δελφούς κάποτε στον Λάιον, όχι από τον Απόλλωνα αλλ’ από κάποιον θεράποντά του, λέγοντας πως πεπρωμένον να σκοτωθή από το παιδί που θα εγεννάτο από τους δυό μας.

Και προτρέπει τον Οιδίποδα μόνος του πηγαίνων εις τους Δελφούς να μάθη αν πιστώς ή όχι ανεκοίνωσεν ο Κρέων εις τας Θήβας τον χρησμόν της Πυθίας. Ο Οιδίπους, εν τούτοις, απειλεί εναντίον του γαμβρού του θάνατον. Κατά την διάρκειαν της φιλονικίας έρχεται επί της σκηνής η βασίλισσα Ιοκάστη, σύζηγος του Οιδίποδος, αδελφή του Κρέοντος.

Άγγελος ερχόμενος από την Κόρινθον φέρει το μαντάτον, ότι ο Πόλυβος ετελεύτησε και ότι οι Κορίνθιοι ανεκήρυξαν βασιλέα τον Οιδίποδα. Εις το άκουσμα τούτο η Ιοκάστη καλεί τον Οιδίποδα δια να ιδή διαψευδομένους τους χρησμούς, που του είχαν ταράξει την καρδίαν. Αφού ο Πόλυβος, ο πατέρας του, απέθανεν εις την Κόρινθον, ασφαλώς ο Οιδίπους δεν θα τον φονεύση.

ΟΙΔΙΠΟΥΣ Πώς ημπορώ, που έλαβα σημάδια τόσα, το γένος μου αφανέρωτο ν’ αφήσω πλέον; ΙΟΚΑΣΤΗ Μη για τη χάρι των θεών° εάν φροντίζης κάπως για μένα, μη ζητάς ν’ αποκαλύψης αυτά. Δεν είναι ολίγη μου η δυστυχία. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Θάρρος, Κι αν απ’ τη μάνα μου φανώ πως είμαι σκλάβος, εσύ για μένανε καλή θενά ’σαι. ΙΟΚΑΣΤΗ Αλλ’ άκου με, παρακαλώ, και μην το κάμης.

ΙΟΚΑΣΤΗ Γιατί τέτοια ασυλλόγιστη λογομαχία εστήσατε ταλαίπωροι, ενώ τας Θήβας δέρνει η μεγάλη συμφορά; Ντροπή καμμία δεν έχετε και αστόχαστα κινείτε μίση. Δεν πας εις το παλάτι σου και συ στο σπίτι, Κρέων, μη λάχη τα μικρά γείνουν μεγάλα; ΚΡΕΩΝ Ο σύζυγός σου τρομερήν, άνασσα, θέλει να μου επιβάλη τιμωρίαν και μου προτείνει τον θάνατον αν προτιμώ ή την εξορία.