United States or Haiti ? Vote for the TOP Country of the Week !
Απέστειλαν δε και οι Σικυώνιοι διακοσίους στρατιώτας ομού με τους των Κορινθίων, αυτούς δε ωδήγει ο Σικυώνιος Σαργεύς. Τα δε εικοσιπέντε πλοία των Κορινθίων τα κατά τον χειμώνα παρασκευασθέντα συνεκράτουν τον εις την Ναύπακτον στόλον των Αθηναίων μέχρις ου οι Κορίνθιοι στρατιώται ήθελαν αναχωρήσει εκ της Πελοποννήσου μετά των φορτηγών.
Επειδή δε απέπλευσαν οι Αθηναίοι εις την Ναύπακτον, ευθύς οι Κορίνθιοι έστησαν τρόπαιον ως νικηταί, διότι περισσότερα πλοία εχθρικά κατέστησαν άχρηστα, και διότι δεν ενόμιζαν εαυτούς ως ητηθέντας διά μόνον τον λόγον ότι και οι Αθηναίοι δεν ηξίουν ότι ενίκησαν.
Εις την φυγήν αυτήν πλείστοι Κορίνθιοι εφονεύθησαν εκ του δεξιού κέρατος, μεταξύ των οποίων και ο στρατηγός Λυκόφρων. Ο δε άλλος στρατός, μολονότι νικηθείς, δεν κατεδιώχθη ζωηρά, αλλ' αναγκασθείς να υποχωρήση απεσύρθη βραδέως προς τα ύψη και εγκατεστάθη εκεί.
Εν τούτοις οι Κορίνθιοι ανεχώρησαν εκ της Λευκάδος μετά των άλλων πλοίων και επροχώρουν με όλην την δυνατήν ταχύτητα· είς εκ των στρατηγών των, ο Γόγγυλος, αναχωρήσας τελευταίος μεθ' ενός πλοίου, έφθασε πρώτος εις τας Συρακούσας, ολίγον προ του Γυλίππου.
Παρεκάλεσαν δε και τους Επιδαυρίους, οι οποίοι παρέσχον πέντε, οι δε Ερμιονείς έν και οι Τροιζήνιοι δύο, οι δε Λευκάδιοι δέκα και οι Αμπρακιώται οκτώ. Παρά των Θηβαίων και των Φλειασίων εζήτησαν χρήματα, παρά των Ηλείων και πλοία κενά και χρήματα. Αυτοί δε οι Κορίνθιοι παρεσκεύασαν τριάκοντα πλοία και τρισχιλίους οπλίτας.
Μαθόντες οι Κορίνθιοι εξ Άργους ότι ο στρατός των Αθηναίων δεν θα εβράδυνε να φθάση συνηθροίσθησαν ενωρίτερα εις τον ισθμόν όλοι, πλην των έξω του ισθμού· και εξ αυτών πεντακόσιοι μεν επήγαν να φυλάξουν την Αμπρακίαν και την Λευκάδα, όλοι δε οι λοιποί επετήρουν τους Αθηναίους πού ήθελον προσορμισθή· αλλ' ούτοι τους ηπάτησαν και προσωρμίσθησαν εν καιρώ νυκτός.
Διότι οι Λακεδαιμόνιοι υποχρεωθέντες πρώτοι υπό του λαχνού να αποδώσουν την Αμφίπολιν και τα άλλα μέρη, ούτε αυτά απέδωκαν, ούτε ενήργησαν να δεχθούν την ειρήνην οι σύμμαχοι της Θράκης, οι Βοιωτοί και Κορίνθιοι, μολονότι υπέσχοντο πάντοτε ότι εν περιπτώσει αρνήσεως θα τους ηνάγκαζαν ενούμενοι μετά των Αθηναίων.
Οι δε Κερκυραίοι αντέλεγον ότι θα έπραττον ταύτα, εάν και οι Κορίνθιοι επανήγον τους εν Επιδάμνω· συγκατετίθεντο μάλιστα να μένουν αμφότεροι εν ανακωχή εις τας θέσεις των έως ότου γίνη η δίκη.
Κατά την αυτήν δε ημέραν συνέβη να παραδοθή και η Επίδαμνος εις τους πολιορκούντας αυτήν διά συνθήκης, διά της οποίας συνεφωνήθη οι μεν ξένοι να πωληθούν, οι δε Κορίνθιοι να μείνουν αιχμάλωτοι μέχρις ου αποφασισθή άλλο τι περί αυτών.
Οι δε Κορίνθιοι, άμα ήλθον προς αυτούς εκ της Επιδάμνου αγγελίαι ότι πολιορκείται η πόλις, παρεσκεύαζον στρατόν και συγχρόνως ανεκοίνουν διά κηρύκων ότι ο βουλόμενος ηδύνατο να μεταβή προς αποικίαν εις την Επίδαμνον απολαύων ίσα και όμοια με τους Επιδαμνίους δικαιώματα· εάν δε τις δεν θέλη μεν να αναχωρήση αμέσως, θέλη όμως να μετάσχη της αποικίας, δύναται να μένη εις Κόρινθον καταβάλλων πεντήκοντα Κορινθιακάς δραχμάς.
Λέξη Της Ημέρας