United States or Palestine ? Vote for the TOP Country of the Week !


Περί τον αυτόν δε χρόνον οι Πελοποννήσιοι, οι οποίοι με τα εικοσιπέντε πλοία συνεκράτουν τον εν τη Ναυπάκτω στόλον των Αθηναίων, διά να διαβούν τα διά την Σικελίαν φορτηγά, ητοιμάσθησαν να δώσουν ναυμαχίαν. Εξοπλίσαντες ακόμη και άλλα πλοία, εις τρόπον ώστε να είναι ίσα σχεδόν με τον αριθμόν των Αττικών πλοίων, προσωρμίσθησαν εις τον Ερινεόν, πόλιν της Αχαΐας εν τη Ρυπική.

Δύο πλοία των Πελοποννησίων, τα οποία εις την έξαψιν της καταδιώξεως είχαν προχωρήσει εις το πέλαγος, έπεσαν εν μέσω αυτών και συνελήφθησαν. Φθάσαντες την επιούσαν προσωρμίσθησαν εις τον Ελαιούντα, έφεραν εκ της Ίμβρου όσα πλοία είχαν καταφύγει εκεί, και επί πέντε ημέρας παρεσκευάζοντο προς ναυμαχίαν. Μετά τούτο δε η ναυμαχία έγινε κατά τον ακόλουθον τρόπον.

Κατά τον παράπλουν των δε προσωρμίσθησαν εις την Κεφαλληνίαν και απέβησαν εις τους Κρανίους· αλλ' απατηθέντες υπ' αυτών εκ τίνος συνθήκης και προσβληθέντες εξ απρόοπτου υπό των Κρανίων, χάνουν μερικούς άνδρας εκ του στρατού των, και επιβιβασθέντες ταχέως εις τα πλοία επανήλθον εις τα ίδια.

Εκεί ήτο η φωλεά των νησσών, τας οποίας ήθελον να μαδήσωσι. Το σχέδιον των Αφρικανών δεν ήτο πολύ πεπλεγμένον. Όσον μικρά και αν ήτο η τριήρης των, δεν είχε τόσους μόνον επιβάτας. Τα δύο τρίτα του πληρώματος είχον μείνει επί της νηός. Προσωρμίσθησαν νύκτα εις τον Ασέληνον διά να μη προδοθώσιν.

Νικηθέντες όμως υπό των Αθηναίων απέπλευσαν γρήγορα και όπως ηδυνήθη έκαστος εις τα στρατόπεδα τους, εις Μεσσήνην και εις Ρήγιον, χάσαντες έν πλοίον, και η μάχη διήρκεσε μέχρι νυκτός. Μετά δε τούτο οι μεν Λοκροί απήλθον εκ της χώρας των Ρηγίνων, τα δε πλοία των Συρακουσίων και των συμμάχων συναθροισθέντα εις την Πελωρίδα της Μεσσήνης προσωρμίσθησαν εκεί παρόντος και του πεζού στρατού.

Και αυτός ο Αντωνέλλος είχε γείνη, θαρρείς, νεώτερος. Έφθασεν εις το νησάκι, προσωρμίσθησαν εις μίαν αμμουδιάν και ώρμησαν όλαι, ωσάν άτακτα παιδιά και ανυπότακτα, ανά δύο, ανά τρεις, εις τους βράχους. Ο Αντωνέλλος, αφού ετοποθέτησε καταλλήλως τα κουπιά και έσυρε ολίγον έξω την βάρκαν, απομακρύνθη τελευταίος. Τι ευμορφιά ήτο εκείνη τριγύρω!

Μαθόντες οι Κορίνθιοι εξ Άργους ότι ο στρατός των Αθηναίων δεν θα εβράδυνε να φθάση συνηθροίσθησαν ενωρίτερα εις τον ισθμόν όλοι, πλην των έξω του ισθμού· και εξ αυτών πεντακόσιοι μεν επήγαν να φυλάξουν την Αμπρακίαν και την Λευκάδα, όλοι δε οι λοιποί επετήρουν τους Αθηναίους πού ήθελον προσορμισθή· αλλ' ούτοι τους ηπάτησαν και προσωρμίσθησαν εν καιρώ νυκτός.

Αποβιβάσαντες εκεί τους πεζούς επροχώρησαν και προσωρμίσθησαν εις την Θάψον, η οποία είναι χερσόνησος, κείται επί ισθμού στενού, προχωρεί εις την θάλασσαν και ολίγον απέχει των Συρακουσών, είτε διά ξηράς είτε διά θαλάσσης.

Και οι μεν ανέβησαν εις τα εκεί ναυλοχούντα πλοία, οι δε έσυραν εις την θάλασσαν άλλα, άλλοι δέ τινες έδραμαν προς υπεράσπισιν των τειχών ή προς το στόμιον του λιμένος. Τα δε πλοία των Πελοποννησίων, παραπλεύσαντα και κάμψαντα το Σούνιον προσωρμίσθησαν μεταξύ Θορικού και Πρασιών, ύστερον δε επήγαν εις Ωρωπόν.

Οι Πελοποννήσιοι προσωρμίσθησαν ύστερον εις τον λιμένα της Κνίδου, όπου ηνώθησαν μετ' αυτών τα εκ της Καύνου ερχόμενα εικοσιεπτά πλοία· και όλοι ομού έπλευσαν διά να στήσουν τρόπαιον εις την Σύμην, εκ της οποίας έπειτα επέστρεψαν πάλιν εις την Καύνον. Οι δε Αθηναίοι, άμα έμαθαν τα της ναυμαχίας ταύτης, ανεχώρησαν εκ της Σάμου διά την Σύμην μεθ' όλου του στόλου των.