United States or Ghana ? Vote for the TOP Country of the Week !
Πολλές φορές φθονώ τον Αλβέρτο, που τον βλέπω χωμένο μες τα έγγραφα και φαντάζομαι πως θάμουν καλά αν ήμουν στη θέση του! Κάποτε μάλιστα εστοχάσθηκα να γράψω σ' εσέ και στον υπουργό και να ζητήσω τη θέση εκείνη στην πρεσβεία, που, όπως βεβαιώνεις, δεν θα μου την ηρνούντο. Το πιστεύω κ' εγώ.
Όχι μόνον αυτό, φίλε μου, αλλά πολύ πιθανόν και να παρατρέχωμεν την αλήθειαν. Και βέβαια είναι λογικόν αφού εκείνος ήτο γέρων να ήτο σοφώτερος από ημάς. Και αν από κανένα μέρος έβγαζε την κεφαλήν έως τον λαιμόν και μας έβλεπε, χωρίς άλλο θα με κατέκρινε εμέ ως φλύαρον και εσέ διότι συγκατανεύεις, και αμέσως θα εχώνετο εις το χώμα διά να φύγη μακράν από ημάς.
Και όσον διά τον Θεαίτητον εγώ ο ίδιος και χθες συνεζήτησα μαζί του, και σήμερον τον ήκουα που έδιδε απαντήσεις, ως προς τον Σωκράτη όμως ούτε το έν ούτε το άλλο. Πρέπει όμως να παρατηρήσωμεν και αυτόν. Και όσον μεν δι' εμέ άλλοτε θα εύρωμεν καιρόν, τόρα όμως ας αποκρίνεται εις εσέ. Ξένος. Αυτό θα γίνη. Φίλε Σωκράτη, ακούεις λοιπόν τι λέγει ο Σωκράτης; Νέος Σωκράτης. Μάλιστα. Ξένος.
«Ο Ξένος μες στη Ξενιτειά, σαν το πουλί γυρίζει, «Σαν τον βασιλικόν ανθεί, αλλ' όμως δεν μυρίζει. «Ανάθεμα σε, Ξενιτειά, κι' εσέ και τα καλά σου, «Ούτε τ' άσπρα σου ήθελα, ούτε τα βάσανά σου.
Τότε λοιπόν ειπέ μας, καλέ Ερμογένη, μήπως άρα γε σου φαίνεται ότι και τα πράγματα έχουν το αυτό φυσικόν, ότι δηλαδή δι' ένα έκαστον έχουν ιδιαιτέραν ουσίαν, καθώς το έλεγε ο Πρωταγόρας, διισχυριζόμενος ότι όλων των πραγμάτων ο πήχυς που τα μετρά είναι ο άνθρωπος, και ότι τάχα, οποίου είδους φαίνονται εις εμέ τα πράγματα, τοιαύτα είναι δι' εμέ, οποίου είδους δε εις εσέ, τοιαύτα είναι διά σε, ή σου φαίνεται ότι ανεξαρτήτως από ημάς αυτά έχουν μίαν φύσιν μόνιμον;
— Λέγω, όταν είνε κανείς μακράν... Ύστερα του φαίνονται όλα εύκολα. — Αυτό; — Όταν όμως είνε πλησίον... — Τότε; — Τα βλέπει όλα ζερβοδίμιτα; — Ζερβοδίμιτα; είπεν ο Γύφτος. Τι θα πη; — Ζερβανάποδα, ήθελε να πω. — Και μάλιστα εις εσέ... — Τι; — Θα εφαίνοντο πλέον ζερβά και πλέον ανάποδα.. — Ε, δα. — Παρά εις κάθε άλλον. — Διατί αυτό; — Διότι θα τα ενόμιζες... — Θα τα ενόμιζα;... — Διά μαγείαν.
Λοιπόν δεν θα είναι καλλιτέρα μάλλον, εάν κακουργή και σφάλλη εκουσίως παρά ακουσίως; Ιππίας. Ναι, αλλά θα ήτο φρίκη, Σωκράτη μου, εάν πρόκειται να είναι καλλίτεροι οι εκουσίως σφάλλοντες παρά οι ακουσίως. Σωκράτης. Και όμως αυτό φαίνεται από όσα είπαμεν. Ιππίας. Όχι όμως εις εμέ τουλάχιστον. Σωκράτης. Εγώ όμως, καλέ Ιππία, ενόμιζα ότι και εις εσέ θα φανή έτσι. Απάντησέ μου όμως πάλιν.
Όταν δε λέγης συνήθεια νομίζεις ότι λέγεις τίποτε διάφορον από την συνθήκην; Ή μήπως άλλο εννοείς λέγων συνήθειαν, παρά ότι εγώ όταν προφέρω τούτο εννοώ εκείνο, και συ εννοείς ότι εγώ εννοώ εκείνο; Δεν λέγεις αυτό; Κρατύλος. Μάλιστα. Σωκράτης. Λοιπόν αφού το εννοείς, όταν εγώ ομιλώ δεν έρχεται εις εσέ μία έκφρασις από εμέ; Κρατύλος. Βεβαίως. Σωκράτης.
ΙΟΚΑΣΤΗ Την ευτυχίαν εύχομαι και σ’ εσέ, ξένε, για την καλή σου την ευχή σ’ αξίζει. Πε μου ποια χρεία σ’ έφερεν εδώ; Τι ν’ αναγγείλης; ΑΓΓΕΛΟΣ Πολλά αγαθά στον άνδρα και τ’ αρχοντικό σου. ΙΟΚΑΣΤΗ Ποια τούτα; Πες ποιος σ’ έστειλεν! ΙΟΚΑΣΤΗ Πώς θλιβερά κ’ ευφρόσυνα, όσα μας φέρνεις; ΑΓΓΕΛΟΣ Έλεγαν, πως οι ντόπιοι εκεί στην Ισθμίαν κάτω θενά τον κάμουν βασιλιά του τόπου εκείνου.
Ας ήλθεν εις το κάστρον μου το δάσος της Βιρνάμης, γυναίκ' ας μη σ' εγέννησεν εσέ που μ' αντικρύζεις, ως την εσχάτην μου πνοήν να πολεμήσω θέλω! Ιδού με, εις το στήθος μου προτείνω την ασπίδα. Εμπρός, Μακδώφ! Κτύπα εδώ! Εμπρός! κι' ανάθεμά τον εκείνον απ' τους δύο μας που πρωτοκράξη: φθάνει! ΜΑΛΚΟΛΜ Ας έβλεπα τριγύρω μου κ' εκείνους που μας λείπουν. ΣΙΒΑΡΔΟΣ Θα σκοτωθούν και μερικοί!
Λέξη Της Ημέρας