United States or South Korea ? Vote for the TOP Country of the Week !
Αλλ' αφού, ευλογημένοι, η ιδέα σας δεν ήτον Να μας δώσετε αφ' όσα σας ζητώ το ένα τρίτον, Πώς εφέρατ' άρον άρον και εμέ στο Βερολίνο, Και μ' εκάματε να γράψω το υπόμνημα εκείνο, Που μου έβγαλε την πίστιν; . . . Α! μα, κύριοι, αυτά Σας το λέγω και εμπρός σας, πως δεν είνε χωρατά.
Μα την Ίσιδα, πώς είναι δυνατόν να μην είδε, αφού σε υπηρετεί τόσον καιρόν; ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Έχω ακόμη κάτι να τον ερωτήσω· αλλά δεν πειράζει· τον οδηγείς εις το δωμάτιόν μου όπου θα γράψω. Τα πάντα δύνανται ακόμη να λάβουν καλόν τέλος. ΧΑΡΜΙΟΝ. Σου το εγγυώμαι, κυρία. Αθήναι. Δωμάτιον εν τη οικία του Αντωνίου.
Άβριο τα βράδυ, είπαμε με το γέρο μου, θα πάρουμε τον τελωνοφύλακα και τον τηλεγραφητή, να βγούμε όλη τη νύχτα, με τα παραγάδια και τις πετονιές. Θα σου τα γράψω που λες όλα. Όλα θα σου ταραδιάσω. Έτσι να σκάσης απ τη ζήλεια σου... ... Επήγαμε χτεβράδι με τα παραγάδια και τις πετονιές, όπως σου τόγραφα.
ΘΑΛΑΜΗΠΟΛΟΣ Ναι, ο νους των όμως είναι κλεισμένος. ΙΑΤΡΟΣ Τι κάμνει τώρα; Ιδέ την πώς τρίβει τα χέρια! ΘΑΛΑΜΗΠΟΛΟΣ Το συνειθίζει· — ωσάν να πλύνεται· — την είδα να το κάμνη αυτό δι' εν τέταρτον της ώρας, χωρίς να παύη. ΛΑΙΔΗ ΜΑΚΒΕΘ Έχει ακόμη κηλίδα! ΙΑΤΡΟΣ Άκουε, ομιλεί. — Θα γράψω όσα ειπή διά να τα ενθυμούμαι καλλίτερα. ΛΑΙΔΗ ΜΑΚΒΕΘ Έβγα, κηλίς κατηραμένη!
Η εχεμυθία αυτή με στενοχωρεί, έσο βεβαία, πολύ περισσότερον ή σε, διότι θα ηδυνάμην άλλως να γεμίσω σήμερον εξαίρετα την επιστολήν μου, και δεν θα ευρισκόμην εις την φοβεράν αυτήν αμηχανίαν του να μη έχω τι να σου γράψω, και να αναγκάζωμαι επί τέλους, αποφεύγουσα τα περί χορών και εσπερίδων και διασκεδάσεων, να σου ομιλήσω σήμερον . . . περί του υ π ο β ρ υ χ ί ο υ π λ ο ί ο υ, διά του οποίου πρόκειται, καθ' όλα τα φαινόμενα, να συνταράξη εντός ολίγου τον ευρωπαϊκόν κόσμον η μικρά Ελλάς.
« τζάνουμ, Κύριε Ντιοικητή χέργια σου να φιλήσω, ποντάργια σου να φιλήσω, ισκυλί σου να γενώ, στείλε Αστρονόμο ένα ντιαταγή, να βγάνη ημάς όξου. » ΑΝΑΤ. Τι έγραψες; ΛΟΓ. Όξου. ΑΝΑΤ. Είδες τώρα; έτζι γράφουνε αναφορά όχι τροπάρι έγραψες εσύ — έι σώτηκε πγια. ΑΝΑΤ. Εγώ ντε ξέρω να γράψω — εσύ γράψε όνομά μου. ΛΟΓ. Και δη πώς σε γραπτέον;
Είχα το συναίστημα πως θα γινότανε κάτι και θα με ανάγκαζε να το κάμω. Θυμάσαι το χειμώνα, που η αναμεταξύ μας σχέση είχε καταντήσει τόσο δύσκολη και τόσο θλιβερή! Δοκίμασα τότε να σου γράψω τι αιστανόμουνα μέσα μου, γιατί δεν μπορούσα να μιλήσω. Μα δεν μπορούσα να σου γράψω.
Σου είχα υποσχεθή εις μίαν των τελευταίων μου επιστολών να αναγνώσω το περί των υδάτων της πόλεώς μας βιβλίον του Κ. Κορδέλλα, και να σου γράψω περί αυτού.
Μα η θεία μούγραψε σήμερα πρωί, πρωί, να είμαι εδώ στης εννηά ακριβώς. Ο λ γ ί ν α. Εκτός αν θέλης νάρθης μαζή μας, για να πης το γούστο σου. Και ο Κώστας; Ο λ γ ί ν α. Εβγήκε. Και θάρθη στης εννηάμιση να μας πάρη από τη ράφτρα. Ε λ έ ν η. Μήπως θάρθη απ' εδώ πριν; Ο λ γ ί ν α. Ναι. Ε λ έ ν η. Τότε κάθομαι. Έχω να γράψω ένα γράμμα, για να το ρίξω εις την πόστα κατεβαίνοντας. Χαρτί; Ο λ γ ί ν α.
Βλέπετε δε πόσον δύσκολον είνε το τόλμημά μου, να επιχειρήσω χωρίς χρώματα, χωρίς σχήματα και πίνακα να γράψω τοιαύτας εικόνας• διότι η ζωγραφική των λόγων είνε τέχνη με μικρά εφόδια.
Λέξη Της Ημέρας