United States or Singapore ? Vote for the TOP Country of the Week !
Εις δε τα παλαιά κάτοπτρα δεν μένει η κηλίς, διότι δεν εισχωρεί επίσης, αλλά μένει περισσότερον εις την επιφάνειαν. Εκ τούτων λοιπόν είναι φανερόν ότι η κίνησις διεγείρεται και υπό μικρών διαφορών και ότι η αίσθησις είναι ταχεία, και ότι το όργανον το αισθητικόν των χρωμάτων ου μόνον πάσχει , αλλά και αντενεργεί.
Τω όντι, εις τα λίαν καθαρά κάτοπτρα , όταν εμβλέψωσιν εις αυτά γυναίκες ευρισκόμεναι εις τα καταμήνια των, γίνεται εις την επιφάνειαν του κατόπτρου ως μία νεφέλη αιματώδης• και αν μεν το κάτοπτρον είναι καινουργές, δυσκόλως εξαλείφεται η τοιαύτη κηλίς, εάν όμως είναι παλαιόν, είναι ευκολωτέρα η εξάλειψις αυτής.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Φύγε απ' εδώ, ή θα σε μεταχειρισθώ όπως σου πρέπει και θα αμαυρώσω τον θρίαμβον του Καίσαρος. Ας σε συλλάβη και ας σε φέρη ενώπιον του φωνασκούντος όχλου· ακολούθησε το άρμα του, ως η μεγίστη κηλίς του φύλου σου, δεικνυομένη ως τέρας, αντί ολιγίστων χρημάτων, εις τους βλακιοστάτους θεατάς. Ας ξεσχίση το πρόσωπόν σου η υπομονητική Οκταβία διά των οξέων ονύχων της.
Αν είχον καταπίη δηλητήριον, θα εφαίνετο από κάποιαν εξοίδησιν αλλ' αύτη φαίνεται ως κοιμωμένη, και οιονεί θέλουσα να συλλάβη άλλον Αντώνιον διά της ακατασχέτου αυτής χάριτος. ΔΟΛΟΒΕΛΛΑΣ. Επί του στήθους υπάρχει κηλίς αίματος, και μικρόν εξοίδημα· το αυτό παρατηρείται επί του βραχίονος.
Η μη αναγνώρισις των δανείων τούτων ήτο συνεπώς κηλίς , την οποίαν ωφείλομεν τοσούτω μάλλον ν' αποσβέσωμεν, καθόσον η παράτασις της καταστάσεως προεκάλει, ή εδικαιολόγει, μυρίας κατά του ημετέρου έθνους μεμψιμοιρίας και συκοφαντίας . Εκτός των ηθικών τούτων λόγων υπήρχον υπέρ του συμβιβασμού και λόγοι υλικοί .
ΘΑΛΑΜΗΠΟΛΟΣ Ναι, ο νους των όμως είναι κλεισμένος. ΙΑΤΡΟΣ Τι κάμνει τώρα; Ιδέ την πώς τρίβει τα χέρια! ΘΑΛΑΜΗΠΟΛΟΣ Το συνειθίζει· — ωσάν να πλύνεται· — την είδα να το κάμνη αυτό δι' εν τέταρτον της ώρας, χωρίς να παύη. ΛΑΙΔΗ ΜΑΚΒΕΘ Έχει ακόμη κηλίδα! ΙΑΤΡΟΣ Άκουε, ομιλεί. — Θα γράψω όσα ειπή διά να τα ενθυμούμαι καλλίτερα. ΛΑΙΔΗ ΜΑΚΒΕΘ Έβγα, κηλίς κατηραμένη!
Βραχεία παρήλθεν ώρα, και η σκαμπαβία είχεν απομακρυνθή τόσον, ώστε μόλις εφαίνετο εις το βάθος του αχανούς ορίζοντος ως μέλαν κυμαινόμενον σημείον και ως μαύρη κηλίς επί της επαργύρου επιφανείας της θαλάσσης. — Τώρα να το βάλουμε στα κουπιά! ανέκραξε μετά φαιδράς χάριτος το Λιαλιώ. Ο κυρ-Μοναχάκης ήτο τω όντι επί της σκαμπαβίας, και η νοσταλγός δεν είχεν απατηθή.
Λέξη Της Ημέρας