United States or France ? Vote for the TOP Country of the Week !
ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Ικανοποιήθην. Ο Καίσαρ κατέρχεται εις Αλεξάνδρειαν· εκεί δε θα αντιταχθώ κατά της τύχης του. Ο στρατός ημών αντέστη γενναίως· τα διασκορπισθέντα πλοία συνηθροίσθησαν πάλιν, και ο στόλος ημών παρουσιάζει όψιν απειλητικήν. Τι έγινες λοιπόν, ω θάρρος μου; Ακούεις, δέσποινα! αν άπαξ έτι επανέλθω από του πεδίου της μάχης διά να φιλήσω τα χείλη ταύτα, θα εμφανισθώ αιματόφυρτος.
— Μετά χαράς, είπεν ο ξενοδόχος, και υπήγε με το ποτήρι εις την γραίαν, η οποία ήτο στυλωμένη εις το κάρον. — Ο εγγονός σου μου είπε να σου φέρω νερόν, εφώναξεν ο ξενοδόχος. Η αποθαμένη γραία ούτε απεκρίθη, ούτε εκινήθη. — Δεν ακούεις; εφώναξεν ο ξενοδόχος με όλην του την δύναμιν. Ο εγγονός σου σού στέλλει το ποτήρι τούτο!
Τους ακούεις να λέγουν• Χρυσόν και άργυρον, μα τον Ηρακλέα, δεν επιθυμώ• ένας οβολός μου είνε αρκετός δια ν' αγοράσω λούπινα. Το ποτόν μου παρέχει η βρύση ή ο ποταμός Μετ' ολίγον δε ζητούν όχι οβολούς, ούτε ολίγας δραχμάς, αλλά περιουσίας ολοκλήρους.
Και την φωνήν της την γνωρίζεις, την ήκουσας τοσάκις να λαλή ευθύμως• και νομίζεις τώρα ότι ακούεις τους γοερούς κραυγασμούς της, ότι την βλέπεις με ανεστραμμένην την κεφαλήν και την κόμην λυτήν αγομένην εις την αιχμαλωσίαν, εις την καταισχύνην• και συλλογίζεσαι τον άνδρα της και τα τέκνα της!
ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Παρατηρώ ότι είναι πολύ νοήμων — έως τώρα δεν βλέπω τίποτε εις αυτήν — ο άνθρωπος αυτός έχει καλήν κρίσιν. ΧΑΡΜΙΟΝ. Εξαίρετον. ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Πόσων ετών να είναι, σε παρακαλώ; ΑΓΓΕΛΙΑΦΟΡΟΣ. Ήτο χήρα, κυρία. ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Χήρα; ακούεις, Χάρμιον; ΑΓΓΕΛΙΑΦΟΡΟΣ. Και πιστεύω ότι έχει τα τριάντα. ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Ενθυμείσαι το πρόσωπόν της; είναι μακρόν ή στρογγύλον.
Διότι την ώραν που εξετάζαμεν πώς εννοούν, ότι εκείνο το οποίον νομίζει έκαστος αυτό είναι και αληθινόν δι' αυτόν που το νομίζει, τότε μου εφαίνετο ότι ελέγετο πολύ ορθά. Τόρα όμως αμέσως μετεβλήθη εις το αντίθετον. Σωκράτης. Αυτό συμβαίνει, διότι είσαι νέος, καλό παιδί, και διά τούτο ακούεις προθύμως τας διαλέξεις και πείθεσαι.
ΕΡΜ. Αυτός δε ο τρίτος δεν έχει κύριον; ΚΥΡΙΟΣ. Είνε δικός μου, αλλά τον αφίνω να πα να χαθή. Δεν τον θέλω. ΕΡΜ. Διατί; ΚΥΡΙΟΣ. Διότι είνε ξεπατωμένος και δι' αυτό τον ωνομάζαμεν Μυρωδάτον. ΕΡΜ. Ακούεις, Ηρακλή ανεξίκακε; Έπειτα εκρέμασε μίαν πήραν, επήρε βακτηρίαν και εχειροτονήθη φιλόσοφος. Και συ έλα να πάρης την γυναίκα σου.
— Λοιπόν δεν σ' εμπιστεύονται; — Φαίνεται. — Και δεν βλέπεις τίποτε; — Από πού; — Από καμμίαν τρύπαν. — Δεν έχει τρύπαν. — Δεν ακούεις τουλάχιστον; — Τι ν' ακούσω; — Τι λέγουν. — Δεν ακούεται. — Δεν μυρίζεσαι τον αέρα, δεν έχει τίποτε σημάδια; — Τι σημάδια; — Τίποτε οπού να μπορή να καταλάβη κανείς; — Τίποτε. — Κρίμα! — Διατί; — Διότι είνε καλά να ειξεύρη κανείς απ' όλα.
Μάρπτει εξείης, ος τ' αίτιος ος τε και ουκί . ΜΩΜ. Και όμως ολίγους δύνασαι να εύρης μεταξύ ημών, ω Ζευ, οι οποίοι να μη είνε άξιοι κατηγορίας. Ίσως δε μετ' ολίγον θα θίξη και κανένα από τους μεγαλειτέρους μας. ΤΙΜ. Ουδέ όταν βροντά ο Ζευς δεν ακούεις, θεομάχε Δάμι;
Αλλά, παρθένος έμεινα εγώ, και θ' αποθάνω παρθένος χήρα... Ω σχοινιά, ελάτε! — Παραμάνα, έλα και συ· 'ς την κλίνην μου την νυμφικήν πηγαίνω, να εύρω Χάρου αγκαλιάν αντί Ρωμαίου χάδια. ΠΑΡΑΜΑΝΑ 'Σ τον θάλαμόν σου πήγαινε. Να σε παρηγορήση θα φέρω τον Ρωμαίον σου· 'ξεύρω εγώ πού είναι. Ακούεις; τον Ρωμαίον σου απόψε θα τον έχης. Είναι κρυμμένος 'ς το κελλί του πάτερ Λαυρεντίου.
Λέξη Της Ημέρας