United States or Eswatini ? Vote for the TOP Country of the Week !
ΜΠΕΛΙΝΑ Αχ! αγάπη μου, όταν μια γυναίκα αγαπάη πολύ τον άντρα της δεν είναι σε θέσι να σκέπτεται τέτοια πράγματα. Ο κύριος ΜΠΟΝΦΟΥΑ — ΜΠΕΛΙΝΑ — ΑΡΓΓΑΝ ΑΡΓΓΑΝ Έλάτε κοντά, κύριε Μπονφουά· ελάτε κοντά. Πάρετε ένα κάθισμα, σας παρακαλώ.
Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΞΙΦΟΜΑΣΚΙΑΣ Θα σε σπάσω στο ξύλο! Ο ΧΟΡΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ Θα σε κάνω τούμπανο! Ο ΜΟΥΣΙΚΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ Αφήσετέ μας να τον μάθωμε να μιλάη. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Ω! κύριε καθηγητά της φιλοσοφίας, ήρθατε απάνω στην ώρα με τη φιλοσοφία σας. Ελάτε να τους ειρηνεύσετε αυτούς τους κυρίους. Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ Τι τρέχει; τι συμβαίνει, κύριοι; ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Επιάστηκαν, ποιανού το επάγγελμα είναι ανώτερο.
Εάν τον θέλης, πάρε τον. Έλα και συ μαζί μας. ΛΗΡ Έλ', Αθηναίε! ΓΛΟΣΤ. Σιωπή! Σιγά, σιγά! Ελάτε! ΕΔΓΑΡ Και ήτον 'ς τον πύργον σκοτάδι πυκνό, κ' εμβαίνει και κράζει: ω φάι, φουμ, φω, ανθρώπινο αίμα μυρίζει εδώ! Θάλαμος εν τω μεγάρω του Γλόστερ. ΚΟΡΝ. Θα τον εκδικηθώ πριν φύγω απ' εδώ! ΕΔΜ. Τρομάζω, αυθέντα μου, όταν συλλογίζομαι πόσον θα κατηγορηθώ, διότι εθυσίασα εις το καθήκον τα αισθήματά μου.
Εγώ δεν το πιστέβω. Μα μήτε ο Παλαμάς δεν τα πιστέβει μήτε τα θέλει, όσο κι αν του αρέσει νανακατέβη περιττοσύλλαβα κ' ισοσύλλαβα, ψυχρή καθαρέβουσα και φλογισμένη δημοτική. Αφτός μάλιστα τη δημοτική την ξέρει περίφημα, την παίζει στα δάχτυλά του. Μα ελάτε πια να το πούμε και παστρικά, εγώ θαρρώ πως ο Παλαμάς όλα τα φταίει.
ΡΑΦΤΗΣ Το βρήκα τόσο ωραίο που σκέφθηκα να κάνω και για μένα μια φορεσιά. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Ναι· μα δεν έπρεπε να την κάνης με το δικό μου ύφασμα. ΡΑΦΤΗΣ Θέλετε να φορέσετε το δικό σας; ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Ναι. Δώσε μου το. ΡΑΦΤΗΣ Σταθήτε μια στιγμή. Δεν γίνονται έτσι αυτά τα πράγματα. Έφερα εδώ ανθρώπους μου για να σας το φορέσουν ρυθμικά. Aυτoύ του είδους τα φορέματα φοριούνται με επισημότητα. Εμπρός, ελάτε μέσα.
Ελάτε, αδρέφια, στους οχτρούς Λενιό μαζί και πράμα 350 δώστε κι' ας φέβγουν, τι ρητούς τώρα αθετώντας όρκους τους πολεμάμε· συφορές για αφτό μας απαντέχουν.» 352 Είπε και κάθησε.
Ο πορτιέρης πίστεψε πώς δίχως άλλο ήταν τρελλός, και του φώναξε: «Ελάτε κοντά, πού μείνατε λοιπόν τόσον καιρό;» Απάντησε ο Τριστάνος, αλλάζοντας τη φωνή του: «Στους γάμους του Αββά του Μον που είναι φίλος μου. Πήρε μια παπαδιά, μια χοντρή κυρία με βέλο. Από το Μπεζανσόν μέχρι το Μον, δεν έμεινε παππάς, αββάς, καλόγερος, καλογεροπαίδι, να μην πάη στους γάμους.
Αν τώρα σύρω το σπαθί, τ' αποφασίζω μόνον, διότι κατεπάτησε τον τόπον μας ο Γάλλος, όχι διότι βοηθεί τον Ληρ, μαζί μ' εκείνους που είχαν ίσως δίκαιον να επαναστατήσουν. ΕΔΜ. Λαλείς τω όντι ευγενώς! ΡΕΓ. Προς τι αυτά τα λόγια; ΓΟΝΕΡ. Αντισταθήτε 'ς τον εχθρόν συνενωμένοι τώρα! Καιρός διά μαλλώματα δεν είν' αυτός! ΔΟΥΞ ΑΛΒ. Ελάτε ν' αποφασίσωμεν λοιπόν το σχέδιον της μάχης.
Ελάτε ολόγυρά μου Και γονατίσετε μ' εμέ. Ο κόσμος στη χαρά του Είν' ανθοστόλιστη εκκλησιά, κ' εδώ μας παραστέκει Εκείνος που την έχτισε, για να τον προσκυνούμε.» Ήτανε νύχτα. Τα βουνά, η λαγκαδιαίς, τα δέντρα, Η βρύσαις, τ' αγριολούλουδα, ο ουρανός, τ' αγέρι, Στέκουν βουβά ν' ακούσουνε, την προσευχή του Διάκου.
Εγώ 'πα, πριν πως κάθε οχτρό και πλοίο θα χαλάσω, και τότες πίσω στ' αψηλό πως θα γυρίσω κάστρο· μα κρίμας πριν που βράδιασε, τι η νύχτα πρώτα πρώτα 500 γλύτωσε πλοία κι' Αχαιούς κοντά στο γυρογιάλι. Μα τώρα ας την ακούσουμε τη μαβροφόρα Νύχτα, κι' ελάτε δείπνο ας στρώσουμε.
Λέξη Της Ημέρας