United States or Australia ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΛΗΡ Καλή σας 'μέρα και τους δυο. ΚΟΡΝ. Σε προσκυνώ, αυθέντα. ΡΕΓ. Μετά χαράς, αυθέντα μου, σε βλέπω. ΛΗΡ Το πιστεύω. Έχω, Ρεγάνη, αρκετούς να το πιστεύω λόγους. Εάν εσύ μετά χαράς δεν μ’ έβλεπες κοντά σου, εχώριζα την μάννα σου, κι’ ας είν' αποθαμένη, και θάλεγα πως έθαψα μιαν άτιμην γυναίκα! — Α! Είσ' ελεύθερος εσύ; Ας είναι!

Εικοσιπέντε οπαδοί ή δέκα ή και πέντε, εις τι θα σου χρειάζωνται, αφού θα ζης μαζί μας, όπου θα έχης τους διπλούςτους ορισμούς σου πάντα; ΡΕΓ. Και ένας τι χρειάζεται; ΛΗΡ Μη θέλεις να μετρήσης το πόσον μας χρειάζεται. Κι’ ο πάμπτωχος ζητιάνος κάτι θα έχη περιττόν, όσον πτωχός κ' αν είναι. Όσον η φύσις απαιτεί, αν δώσης εις την φύσιν, τότετον άνθρωπον αρκεί ό,τι αρκείτο ζώον.

Άκουσ' αυτό που λέγει η αδελφή μου· επειδή αυτοί που κατορθώνουν με γνώσιν και με φρόνησιν ν' ακούουν τους θυμούς σου επήραν την απόφασιν ότείσαι γέρος, ώστε... Αλλ' άκουσέ την και αυτή γνωρίζει το τι κάμνει. ΛΗΡ Με τα σωστά σου ομιλείς; ΡΕΓ. Με όλα τα σωστά μου. Πενήντ' ακόλουθοι! Και πώς!

Αν τώρα σύρω το σπαθί, τ' αποφασίζω μόνον, διότι κατεπάτησε τον τόπον μας ο Γάλλος, όχι διότι βοηθεί τον Ληρ, μαζί μ' εκείνους που είχαν ίσως δίκαιον να επαναστατήσουν. ΕΔΜ. Λαλείς τω όντι ευγενώς! ΡΕΓ. Προς τι αυτά τα λόγια; ΓΟΝΕΡ. Αντισταθήτετον εχθρόν συνενωμένοι τώρα! Καιρός διά μαλλώματα δεν είν' αυτός! ΔΟΥΞ ΑΛΒ. Ελάτε ν' αποφασίσωμεν λοιπόν το σχέδιον της μάχης.

ΡΕΓ. Θα μας παραζαλίζη κάθε ολίγον με τους θυμούς του, καθώς αυτήν την εξορίαν του Κεντ. ΓΟΝΕΡ. Δεν λέγεις και τον τρόπον, με τον οποίον εχωρίσθηκε από τον Βασιλέα της Γαλλίας; Πρέπει να τα συμφωνήσωμεν μεταξύ μας. Αν αφήσωμεν την εξουσίαν εις τα χέρια του, κατά το κεφάλι οπού έχει θα μας έβγη ανάποδα το τελευταίον του χάρισμα . ΡΕΓ. Να μελετήσωμεν καλά τι πρέπει να γίνη.

ΓΛΟΣΤ. Μα τους θεούς, είν' αίσχος σου να μου τραβάς τα γένεια! ΡΕΓ. Προδότη! Δεν εντρέπεσαι ταις άσπραις σου ταις τρίχες! Εδώ σας 'φιλοξένησα! Τα ληστρικά σας χέρια τον φίλον, που σας δέχεται, θα τον κατασπαράξουν; Τι θέλετε; ΚΟΡΝ. Να μας ειπής τι γράμματα σου ήλθαν από τον Γάλλον: ΡΕΓ. Ξάστερα ν' αποκριθής, διότι τα πάντα τα γνωρίζομεν.

ΡΕΓ. Εδώ το σπίτι είναι μικρόν με όλον του τον κόσμο! δεν τον χωρεί τον γέροντα. ΓΟΝΕΡ. Εάν στενοχωρήται ποιος πταίει; — Πταίει μόνος του, ώστε καλά να πάθη. ΡΕΓ. Μετά χαράς θα τον δεχθώ, ανίσως έλθη μόνος, χωρίς κανέν' ακόλουθον. ΓΟΝΕΡ. Αυτό κ' εγώ θα κάμω. Πού 'πήγε ο Γλόστερ; ΚΟΡΝ. Με τον Ληρ. Να, έρχεται οπίσω. ΚΟΡΝ Και πού πηγαίνει;

ΡΕΓ. Παρακαλώ, πατέρα, αφού δεν είσαι δυνατός, τον δυνατόν μη κάμνεις. Αν θέλεις πρώτα τους 'μισούς ιππότας σου να διώξηςτης αδελφής μου γύρισε, εκεί να τελειώσης τον ένα μήνα, κ' έρχεσαι κατόπιν εις εμένα. Τώρα δεν είμ' εγώ εκεί, και ούτε είναι τρόπος την πρέπουσαν υποδοχήν να σου προετοιμάσω. ΛΗΡ Να επιστρέψω εις αυτήν, μου λέγεις, και να διώξω πενήντ' ανθρώπους!

ΓΟΝΕΡ. Αδελφή, έχω πολλά να σου ομιλήσω διά μίαν υπόθεσιν, η οποία μας ενδιαφέρει πολύ και τας δύο. Ο πατέρας μας αναχωρεί απ' εδώ απόψε. ΡΕΓ. Και βέβαια· τώρα θα τον έχετε σεις, και τον ερχόμενον μήνα ημείς. ΓΟΝΕΡ. Τον βλέπεις τον γέροντα, πώς αλλάζει γνώμην; Μας το απέδειξε σήμερα με το παρεπάνω: Η πλέον αγαπημένη του ήτον η αδελφή μας, και όμως ιδέ, πώς χωρίς νόημα την αποκηρύττει.

Τους στρατιώτας σου εγώ τους είχα συναθροίσει κ' εγώ σου τους απέλυσα! ΡΕΓ. Ω! δεν αντέχω πλέον Είν' άρρωστη. Πηγαίνετε μαζί τηςτην σκηνήν μου. Την σάλπιγγά σου σήμανε, κ' ανάγνωσέ το τούτο. ΑΞΙΩΜ. Σαλπίσατε! Ο Εδμόνδος είναι έτοιμος να τον αντικρύση». ΕΔΜ. Σάλπισε! ΚΗΡΥΞ Και πάλιν! ΚΗΡΥΞ Και πάλιν! Ερώτησέ τον τι ζητεί; 'ς της σάλπιγγος τον ήχον τι έρχεται;