United States or Belize ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενόμισες ότι αν συνδέσης την ύπαρξιν των θεών με την ύπαρξιν των βωμών θα κάμης δυνατώτερον το σχοινί και όμως το αποτέλεσμα είνε αντίθετον, ώστε εάν δεν έχης άλλο τίποτε λογικώτερον να είπης, καιρός να φύγωμεν. ΤΙΜ. Ομολογείς λοιπόν ότι ηττήθης και αποφασίζεις ν' απέλθης πρώτος; ΔΑΜ. Ναι, Τιμοκλή• διότι συ όπως οι καταδιωκόμενοι κατέφυγες εις τους βωμούς.
Ανάβητε υμείς εις την εορτήν. Εγώ! ούπω αναβαίνω, ότι ο καιρός μου ούπω πεπλήρωται». Ούτως απήντησεν αυτοίς, και έμεινεν εν Γαλιλαία.
Να σπάσω όλα μ' έρχεται του τραπεζιού τα πιάτα, μα πάλι λέγω μόνος μου: « Ω χέρι μου, σταμάτα, κι' ας λείψουν τέτοια χωρατά.» Έφαγα, δόξα τω θεώ, και τώρα ας φουμάρω, κι' ας έβγω τον αέρα μου 'στο Σύνταγμα να πάρω . . . Ω! Ω! τι κόσμος σοβαρός! Ο ένας κι' άλλος με γελά, κι' εγώ μ' αυτούς γελώ, ψέμματα όλοι μου πουλούν, και ψέμματα πουλώ, κι' έτσι διαβαίνει ο καιρός.
ΙΑΤΡΟΣ Το ήκουσα. Το λέγουν κ' αι προετοιμασίαι σου. Παρά το δάσος της Βιρνάμης. ΜΑΛΚΟΛΜ Καλοί μου φίλοι, ο καιρός, ελπίζω, πλησιάζει εις την νύκτα ήσυχος κανείς 'ς το στρώμα να κοιμάται. ΜΕΝΤΗΘ Ω, ναι! ΣΙΒΑΡΔΟΣ Τι δάσος είν' αυτό; ΜΕΝΤΗΘ Το δάσος της Βιρνάμης.
ΑΜΛΕΤΟΣ Πέρασε 'ς ένα μοναστήρι· τι το θέλεις να γίνης αμαρ- τωλών γεννήτρα; Κ' εγώ έχω αρκετήν τιμιότητα, όμως θα ημπορούσα να κατηγορήσω τον εαυτόν μου διά πράγ- ματα τέτοια, ώστε θα ήταν καλήτερα να μη με είχε γεν- νήση η μητέρα μου· είμαι πολύ υπερήφανος, εκδικητικός, φιλόδοξος· έχω πρόχειραις τόσαις αδικίαις, όσαις δεν αρκεί ο λογισμός μου να ταις αγκαλιάση, η φαντασία μου να τους δώση μορφήν, και ο καιρός διά να ενεργηθούν.
Και αφού κείνοι την όρεξι του γλυκού σίτου εσβύσαν, τους είπεν ο πολύπαθος ο θείος Οδυσσέας· 490 «Ας προβή κάποιος να ιδή μην έφθασε το πλήθος». Τον άκουσε κ' εβγήκ' ευθύς το τέκνο του Δολίου, εις το κατώφλι στάθηκε κ' είδε σιμά το πλήθος, και του Οδυσσέα φώναζε με λόγια πτερωμένα· «Έφθασαν, ήδ' είναι σιμά· καιρός ν' αρματωθούμε». 495
— Ντε Ψαρή μ' ντεεεέ! — Τουρκιάς καιρός, οπού λες, του Νάκο-Μήτρα το σπίτι στο χωριό, ήταν βοήθεια του κάθε φτωχού κ' ήταν του κάθε καψοραγιά καταφύγι. Εκεί ήταν οπώβρισκε ο κάθε χριστιανός σπλαχνικό αφτί να ειπή τον πόνο του, το Νάκο-Μήτρα. Κ' έβρισκε χέρι αγαπημένο τη Νάκο-Μήτραινα να τον πορέψη με κάθε βοήθεια και με κάθε γλυκόλογο το χρυσό της χείλι να τον παρηγορήση.
Τώρα καιρός δεν είναι· Μας περιχύνει ο ιδρώς ακόμη και το αίμα· φίλος τον φίλον έχασε· και εις την έξαψίν του κανείς τον ιερώτερον αγώνα καταράται, ενόσω είναι ζωντανή ακόμη η πληγή του. Της Κορδηλίας και του Ληρ πρέπει να γίνη η κρίσις εις τον αρμόδιον καιρόν. ΔΟΥΞ ΑΛΒ. Αν είναι μ' άδειάν σου. σε θεωρώ υποτελή και όχι αδελφόν μου. ΡΕΓ. Τι είν' αυτός, από εμέ και μόνην εξαρτάται!
Και τώρα ημείς θα πάμε να περιπατήσωμεν• καιρός δε και σεις οι άλλοι ν' αναχωρήσετε διά να περάσετε τον καιρόν της αδείας σας. Συ δε, Παρρησιάδη, και ο Έλεγχος, εξετάσατε αυτούς όλους και τους μεν αγαθούς στεφανώνετε, τους φαύλους δε στιγματίζετε. ΠΑΡΡ. Θα εκτελέσωμεν την παραγγελίαν σου, Φιλοσοφία. Χαίρετε, σεβαστοί φιλόσοφοι.
Είδες εσύ, μωρέ παιδί μου, μπάρκο μπέστια· γάμπιαις συριακό σκαρί ξυλάρμενο, να θαλασσοδέρνη απόξω από τον Κάβο-Δόρο; Είδες σκούνα κασσώτικη, 28 χιλιαδώνε, συριανό σκαρί, με τα μικρά παρουκέτα μονάχα, να παραδέρνη απόξω από τον Κάβο-Μαλιά τρία ημερόνυκτα; Ο καιρός δεν μας έπαιρνε, θάλασσα-κιαμέτι! Μας έφαγε της γάμπαις ο χιονιάς και μας έσπασε τα τσιμπούκια ο βορειάς.
Λέξη Της Ημέρας