United States or Western Sahara ? Vote for the TOP Country of the Week !


Αν δεν ήρχισαν όμως ακόμη τα λουτρά, ήρχισαν αι παραστάσεις. Παραστάσεις! θα αναφωνήσης βέβαια. Και εφέτος λοιπόν πάλιν παραστάσεις; Μάλιστα! και εφέτος πάλιν παραστάσεις εις το πείσμα σου, διά να ζηλεύης. Τι τάχα ενόμισες, ότι επειδή πέρυσι και προπέρυσι απέτυχε κάπως το θέατρον του Φαλήρου, ηθέλαμεν αποκάμει εφέτος και βαρυνθή; Διόλου· και ηπατήθης πολύ, αν το ενόμισες.

Ο ίδιος δε λόγος ισχύει και δι' εκείνους, τους οποίους συ παρετήρησες ότι έγιναν μεγάλοι από μικροί, ενώ ανοσιούργησαν ή έπραξαν κάτι παρόμοιον, και ενόμισες ότι από άθλιοι έγιναν ευτυχείς, και έπειτα μέσα εις τα κάτοπτρα των πράξεών των ενόμισες ότι αντελήφθης καθαρά την αμέλειαν των θεών δι' όλα, χωρίς να γνωρίζης ποία είναι η υπηρεσία αυτών διά το σύμπαν.

Ενόμισες ότι εγνώρισες τον κόσμον και μου εδίδαξες την γνώσιν του! Αλλοίμονον! δεν κατενόησες, ω Άνθρωπε, ότι είσαι φρουρός του ιδίου σου μυστηρίου, — φρουρός, αλλά και φρουρούμενος;. . . Ακόμη δεν με ανεγνώρισες; Αλλά δικαίως· δεν είμαι πλέον ο σφριγών ανόητος και άπειρος της χθες· είμαι ο συντετριμμένος σοφός και ανάπηρος της σήμερον. . .

Αν ήξευρες τι φροντίδες έχουν, θα γελούσες και μόνος σου με τον εαυτό σου που ενόμισες ότι ο πλούτος δίδει την ευτυχίαν. ΜΙΚ. Λοιπόν, Πυθαγόρα, ή όπως άλλως θέλεις να σε λέγωκαι σε παρακαλώ να μου πης το όνομα που προτιμάς διά να μη σου λέγω διάφορα και γίνεται σύγχυσις. ΠΕΤ. Το ίδιο κάνει είτε Εύφορβον, είτε Πυθαγόραν ή Ασπασίαν με λες, είτε Κράτητα• διότι όλα αυτά εγώ είμαι.

Έν εκ των δύο, ή θα περιφρονηθώμεν και θα θεωρούμεθα ότι είμεθα μόνον κεναί λέξεις ή θα εξακολουθήσουν οι άνθρωποι να μας τιμούν όπως πριν, εάν ο Τιμοκλής νικήση. ΗΡΑ. Αυτά πραγματικώς είνε σοβαρά και δεν είχες άδικον να φαίνεσαι τόσον τραγικός. ΖΕΥΣ. Και όμως εσύ ενόμισες ότι εξ αιτίας καμμιάς Δανάης ή Αντιόπης ευρισκόμην εις τέτοιαν ταραχήν.

Αυτό το οποίον ενόμισες, ότι χαρακτηρίζει όλα αυτά τα πολλά τα οποία ανέφερες, και με έν όνομα το ωνόμασες ομοίωμα, ως κοινόν γνώρισμα δι' όλα. Τόρα λοιπόν λέγε και κράτει την θέσιν σου απέναντι του ανδρός αυτού, χωρίς να υποχωρής διόλου. Θεαίτητος. Τι άλλο βεβαίως, φίλε Ξένε, θα ειπούμεν ότι είναι το ομοίωμα, παρά εκείνο το οποίον ομοιάζει το αληθινόν, και ότι είναι άλλο κανέν παρόμοιον; Ξένος.

Και αρπάσας από των χειρών της αδελφής του το γράμμα, ως θα ήρπαζεν ιέραξ στρουθίον, έκρυψεν αυτό ταχέως εις τον κόλπον του. — Μα δεν μ' ερωτούσες ευλογημένε, αν την είχα τελειώσει; — Ενόμισα, . . . εψιθύρισεν ο αδελφός της. — Ενόμισες! υπέλαβε σοβαρώς ο Γεώργιος, όστις είχε παύσει να τρώγη και προσείχεν εις την παράδοξον σκηνήν, της οποίας εμάντευε περιαλγώς τον πρόλογον. Ενόμισες!

Διότι το καλλίτερον είναι βεβαίως, αμέσως να αποχωρίζωμεν από όλα τα άλλα εκείνο το οποίον ζητούμεν, εάν είναι ορθόν, καθώς προ ολίγου συ ενόμισες ότι είναι ορθή η διαίρεσις και επετάχυνες τον λόγον, διότι ενόησες ότι στρέφεται προς τους ανθρώπους. Αλλ' όμως, φίλε μου, δεν είναι ασφαλής η λεπτουργία, αλλά είναι καλλίτερον να χωρίζωμεν εις το μέσον, διότι τότε περισσότερον επιτυγχάνομεν τα είδη.

Αλλ' είσαι δικαιολογημένος, διότι συνείθισες να ζης πάντοτε ζωήν λιτήν και απέριττον και να θεωρής καλόν μόνον παν ό,τι είνε τραχύ, και ούτω εξ αγνοίας ενόμισες ότι και ο χορός είνε άξιος κατηγορίας.

Ενόμισες ότι αν συνδέσης την ύπαρξιν των θεών με την ύπαρξιν των βωμών θα κάμης δυνατώτερον το σχοινί και όμως το αποτέλεσμα είνε αντίθετον, ώστε εάν δεν έχης άλλο τίποτε λογικώτερον να είπης, καιρός να φύγωμεν. ΤΙΜ. Ομολογείς λοιπόν ότι ηττήθης και αποφασίζεις ν' απέλθης πρώτος; ΔΑΜ. Ναι, Τιμοκλή• διότι συ όπως οι καταδιωκόμενοι κατέφυγες εις τους βωμούς.