United States or Niue ? Vote for the TOP Country of the Week !


Επείσθης ότι σου θέλω το καλόν σου; — Με την ψυχήν μου, είπεν ο Γύφτος. — Και δεν δύναμαι να σου φέρω ποτέ δυστυχίαν; — Βέβαια. — Λοιπόν διστάζεις; — Όχι. — Τι σοι είπεν ο Θεόδωρος χθες; — Ό,τι τον επρόσταζεν ο άρχων μου. — Ώστε ενόησες πολύ καλά; — Βέβαια. — Επανάλαβε ό,τι σοι είπε, διά να ίδω αν ενόησες.

Και προς αυτόν απάντησες, ω Εύμαιε χοιροτρόφε• «Και τούτο ευθύς ενόησες, και εις όλα γνώσι δείχνεις. αλλ' ας σκεφθούμε τώρα εδώ το πράγμα πώς θα γείνη. ή πρώτος εις τα υπέρλαμπρα παλάτια θα πατήσης 275 προς τους μνηστήραις μόνος σου, κ' εγώ θα μείν' οπίσω• ή, αν θέλης, κοντοστάσου εδώ, κ' εμπρός εγώ πηγαίνω, αλλ' έξω μην αργής πολύ, μη κάποιος σε κτυπήση ή σε βαρέση, άμα σ' ιδή• και ό,τ' είπα συλλογίσου».

Διότι το καλλίτερον είναι βεβαίως, αμέσως να αποχωρίζωμεν από όλα τα άλλα εκείνο το οποίον ζητούμεν, εάν είναι ορθόν, καθώς προ ολίγου συ ενόμισες ότι είναι ορθή η διαίρεσις και επετάχυνες τον λόγον, διότι ενόησες ότι στρέφεται προς τους ανθρώπους. Αλλ' όμως, φίλε μου, δεν είναι ασφαλής η λεπτουργία, αλλά είναι καλλίτερον να χωρίζωμεν εις το μέσον, διότι τότε περισσότερον επιτυγχάνομεν τα είδη.

Μου φαίνεται λοιπόν ότι με τα λεγόμενά σου ήθελες να μου υποδείξης, ότι ο φιλόσοφος είναι περίπου τοιούτος. — Σωκράτη, μου είπε τότε, καθώς φαίνεται ενόησες θαυμάσια την σκέψιν μου, με το να παρομοιάζης τον φιλόσοφον με τον αγωνιστήν του πεντάθλου.

Τότε ο νέος απεκρίθη· «Έχεις δίκαιον, ω πάτερ, αφού είδες τοιούτο όνειρον, να με φυλάττης· εκείνο όμως το οποίον δεν ενόησες, εκείνο το οποίον έμεινε σκοτεινόν διά σε, οφείλω να σοι το εξηγήσω. Είπες ότι το όνειρον σοι εφανέρωσεν ότι μέλλω να αποθάνω υπό σιδηράς αιχμής.

Θα ελάμβανε πρόσκλησιν άλλου είδους, να εκκινήση εις δρόμον πολύ μακρότερον, διά ταξείδιον από το οποίον δεν επιστρέφουν ποτέ· ιδού λοιπόν, είσαι ηναγκασμένος να έλθης εις Άντιον. — Είμαι ηναγκασμένος να υπάγω εις Άντιον . . . Βλέπεις εις ποίους καιρούς ζώμεν . . . είμεθα αγενείς δούλοι! — Αργά το ενόησες, Βινίκιε.

Θεαίτητος. Πώς όχι; Ξένος. Ενόησες λοιπόν ότι γληγορώτερα απεδείξαμεν, ότι υπάρχει ψευδής κρίσις και λόγος, παρά όσον εφοβούμεθα προ ολίγου, μήπως επιχειρήσωμεν όλως διόλου ανεκτέλεστον έργον, εάν ερευνήσωμεν αυτό; Θεαίτητος. Το εννοώ. Ξένος. Τότε λοιπόν ας μη απογοητευώμεθα ούτε εις τα άλλα. Δηλαδή, τόρα που απεδείξαμεν αυτά, ας ενθυμηθούμεν τας προηγουμένας διαιρέσεις εις είδη. Θεαίτητος.

Δεν ενόησες λοιπόν ότι είσαι εξουθένωμα και έπρεπεν, ω παιπάλημα και κίναδε, να μαζεύεσαι όταν ανήρ δασύτριχος και μάλιστα, ως οι αρχαίοι έλεγον, μελάμπυγος σε ατενίση και μόνον αυστηρώς; Ίσως και τώρα θα γελάσης διά το παιπάλημα και τον κίναιδον, ως ν' ακούης αινίγματα και γρίφους, διότι σου είνε άγνωστα των έργων σου τα ονόματα.

Σε ευχαριστώ διά τους λόγους σου, καλέ μου φίλε, και ειπέ μου σε παρακαλώ, ενόησες προ ολίγου ότι ο Πρωταγόρας κάπου μας προσέβαλε, λέγων ότι συζητούμεν με ένα μικρό παιδί και ότι εκμεταλλευόμεθα τον φόβον αυτού του παιδιού, ενώ συζητούμεν τα ιδικά του διδάγματα, διά τούτο τα θεωρεί αστεία και αποδίδων σπουδαιότητα εις τον πήχυν όλων των πραγμάτων μας προέτρεψε να καταγίνωμεν εις τα διδάγματά του;

Και πάλιν το είδος των αισθητών γεννάται μαζί με εκάστην από αυτάς, καθώς με τας όψεις τας ποικιλωτάτας γεννώνται χρώματα ποικιλώτατα, με τας ακοάς δε επίσης φωναί, και με τας άλλας αισθήσεις γεννώνται τα άλλα αισθητά. Λοιπόν τι σχέσιν έχει αυτός ο μύθος με τα προηγούμενα, Θεαίτητε; άραγε το ενόησες; Θεαίτητος. Όχι τόσον καλά, Σωκράτη μου. Σωκράτης. Τότε πρόσεξε μήπως φθάσωμεν εις το συμπέρασμα.