Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 21 Μαΐου 2025
Και το βήτα πάλιν δεν έχει ούτε ήχον ούτε κρότον, ούτε τα περισσότερα στοιχεία. Ώστε πολύ ορθόν είναι να λέγωνται αυτά ότι δεν έχουν λόγον, αφού από όλα αυτά, τα ζωηρότερα επτά, μόνον φωνήν έχουν, λόγον όμως δεν έχουν ουδέ τον παραμικρόν. Σωκράτης. Θεαίτητος. Έτσι φαίνεται. Σωκράτης. Τι λοιπόν; Ορθώς απεδείξαμεν άραγε ότι το στοιχείον δεν είναι δυνατόν να γνωρισθή αλλά μόνον η συλλαβή; Θεαίτητος.
Πώς λοιπόν; Άραγε καθώς εις τον σοφιστήν κατ' ανάγκην απεδείξαμεν ότι υπάρχει το μη ον, διότι ως προς αυτό μας διέφευγε ο ορισμός, ομοίως και τόρα να αναγκάσωμεν το περισσότερον και το ολιγώτερον να μετρούνται όχι μόνον μεταξύ των αλλά και προς την φύσιν του ορθού μέτρου; Διότι βεβαίως δεν είναι δυνατόν να υπάρξη αναντιλέκτως ούτε πολιτικός ούτε άλλος κανείς επιστήμων των πράξεων, αν αυτό δεν γίνη παρεδεκτόν.
Ερωτήσαμεν δηλαδή, αν, όστις μάθη και ενθυμείται έν πράγμα, το γνωρίζει ή όχι, και αφού είπαμεν ότι όστις είδε κάτι τι και έκλεισε τους οφθαλμούς του, το ενθυμείται και όμως δεν το βλέπει, με αυτό απεδείξαμεν ότι δεν το γνωρίζει και συγχρόνως το ενθυμείται. Αυτό όμως είναι αδύνατον.
Ώστε απεδείξαμεν ότι ο σοφιστής έχει δι' όλα τα πράγματα μίαν δοκησισοφίαν και όχι αληθή επιστήμην. Θεαίτητος. Βεβαιότατα, και αυτό το οποίον είπαμεν τόρα δι' αυτούς είναι πολύ ορθόν. Ξένος. Τόρα λοιπόν ας λάβωμεν ένα σαφέστερον παράδειγμα δι' αυτούς. Θεαίτητος. Ποίον δηλαδή; Ξένος. Το εξής. Προσπάθησε όμως να προσέχης και να μου απαντήσης καλά. Θεαίτητος. Ποίον παράδειγμα; Ξένος.
Ξέρω και 'γώ; Ξένος. Νομίζω ότι πουθενά πλέον δεν είναι εύκολον. Διότι, εάν ένα πράγμα δεν κινήται, πώς είναι δυνατόν να μη στέκεται; Ή αντιθέτως εκείνο, το οποίον δεν στέκεται διόλου, πώς δεν κινείται; Και όμως απεδείξαμεν προηγουμένως, ότι το ον ευρίσκεται έξω από αυτά τα δύο. Ή λοιπόν είναι ποτέ δυνατόν τούτο; Θεαίτητος. Αυτό βεβαίως είναι των αδυνάτων αδύνατον. Ξένος.
Αλλαχού ωμιλήσαμεν περί ψυχής και απεδείξαμεν, ότι δεν είναι δυνατόν να είναι η ουσία αυτής το σώμα, είναι όμως φανερόν ότι είναι αύτη εις τι μέρος του σώματος και ότι είναι εις μέρος τοιούτον, το οποίον έχει μεγίστην δύναμιν εις τα μέλη του σώματος. Τα άλλα μέρη της ψυχής, είτε μέρη είτε δυνάμεις πρέπει να καλούνται, επί του παρόντος ας παραλίπωμεν.
Θεαίτητος. Πώς όχι; Ξένος. Ενόησες λοιπόν ότι γληγορώτερα απεδείξαμεν, ότι υπάρχει ψευδής κρίσις και λόγος, παρά όσον εφοβούμεθα προ ολίγου, μήπως επιχειρήσωμεν όλως διόλου ανεκτέλεστον έργον, εάν ερευνήσωμεν αυτό; Θεαίτητος. Το εννοώ. Ξένος. Τότε λοιπόν ας μη απογοητευώμεθα ούτε εις τα άλλα. Δηλαδή, τόρα που απεδείξαμεν αυτά, ας ενθυμηθούμεν τας προηγουμένας διαιρέσεις εις είδη. Θεαίτητος.
Αυτό βεβαίως μόλις προ ολίγου το παρεδέχθημεν. Ξένος. Δεύτερον ότι πρέπει να αναφέρεται εις κάποιον. Θεαίτητος. Βεβαίως. Ξένος. Και, ότι αν δεν είναι ιδικός σου, τότε βεβαίως δεν ανήκει εις κανένα. Θεαίτητος. Πώς είναι δυνατόν βεβαίως; Ξένος. Και όταν δεν ανήκη εις κανένα, τότε δεν είναι καν λόγος. Διότι, απεδείξαμεν ότι είναι των αδυνάτων αδύνατον, εάν είναι λόγος, να μη ανήκη εις κανένα.
Όπως υπάρχουν, ή όπως δεν υπάρχουν; — Όπως υπάρχουν. — Διότι βέβαια, αν ενθυμείσαι, Κτήσιππε, απεδείξαμεν και προηγουμένως ότι κανείς δεν λέγει ένα πράγμα που δεν υπάρχει· δεν ευρέθηκε ποτέ κανείς να κάμνη λόγον διά το τίποτε. — Και τι έχει να κάμη; είπεν ο Κτήσιππος· μήπως δι' αυτό αντιλέγομεν ολιγώτερον εγώ και συ: — Αλλά θα αντιλέγαμεν αρά γε, αν εκάμναμεν και οι δύο μας λόγον περί του αυτού πράγματος; ή θα ελέγαμεν απεναντίας τα αυτά πράγματα; — Τα αυτά. — Αλλά μήπως θα αντιλέγαμεν, όταν ούτε ο ένας ούτε ο άλλος λέγωμεν το πράγμα όπως είναι; ή μάλλον, εν τοιαύτη περιπτώσει, κανείς από τους δύο μας δεν θα έκαμνε λόγον περί αυτού του πράγματος; — Δεν θα έκαμνε. — Αλλ' αρά γε, όταν εγώ μεν λέγω ένα πράγμα όπως είναι, συ δε ομιλείς περί άλλου πράγματος, μήπως αντιλέγομεν τάχα τότε; ή δεν είναι μάλλον αληθές, ότι εγώ μεν ομιλώ περί εκείνου του πράγματος, συ δε ούτε καν λόγον κάμεις περί αυτού; και εν τοιαύτη περιπτώσει πώς θα ήτο δυνατόν να αντιλέγωμεν;
Αλλά τούτο πάλιν είναι άτοπον, διότι παραδέχεται ότι ο ίδιος άνθρωπος είναι φρόνιμος και ακρατής. Και βεβαίως ούτε ένας άνθρωπος δεν θα ευρεθή να ειπή ότι είναι ιδιότης του φρονίμου το να εκτελή εκουσίως τα πλέον ουτιδανά έργα. Εκτός δε τούτου προηγουμένως απεδείξαμεν ότι ο φρόνιμος είναι εκτελεστικός ― διότι η ενέργεια του ανήκει εις τα τελευταία ― και ότι έχει τας άλλας αρετάς.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν