United States or British Virgin Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Βέβαια, αφού το θέλεις, αυτό πρέπει να γίνη. Σωκράτης. Λοιπόν, φίλε Θεαίτητε, τόσον μόνον πρόσεξε ως προς εκείνα τα οποία είπαμεν. Δηλαδή απήντησες ότι η αίσθησις είναι επιστήμη. Δεν είναι έτσι; Θεαίτητος. Μάλιστα. Σωκράτης. Εάν λοιπόν σε ερωτήση κανείς: Με τι βλέπει τα λευκά ο άνθρωπος και με τι ακούει τους οξείς και βαρείς ήχους; Νομίζω ότι θα έλεγες με τα μάτια του και με τα αυτιά του.

Επομένως πρέπει να δεχθώμεν ότι άλλο είναι το έν και άλλο το άλλο. Θεαίτητος. Σχεδόν. Σωκράτης. Τότε λοιπόν, καθώς φαίνεται, πρέπει να ερευνήσωμεν από την αρχήν τι είναι επιστήμη. Και όμως, καλέ Θεαίτητε, τι κάμνομεν; Θεαίτητος. Ως προς τι; Σωκράτης. Μου φαίνεται ότι ωσάν πετεινοί αναξιοπρεπείς πριν να νικήσωμεν, απεμακρύνθημεν από την συζήτησιν, διά να τραγωδήσωμεν. Θεαίτητος. Πώς δηλαδή;

Τότε λοιπόν, φίλε Θεαίτητε, δεν είναι δυνατόν να είναι το ίδιον πράγμα η αίσθησις και η επιστήμη. Θεαίτητος. Όχι, καθώς φαίνεται, καλέ Σωκράτη. Τόρα μάλιστα έγινε εντελώς φανερόν ότι η επιστήμη είναι διάφορος από την αίσθησιν. Σωκράτης. Αλλά ημείς δεν αρχίσαμεν την συζήτησιν μας δι' αυτό και μόνον, δηλαδή διά να εύρωμεν τι δεν είναι η επιστήμη, αλλά τι είναι.

Δι' αυτό με όλην μου την ευχαρίστησιν παραδέχομαι να αποτείνωμαι προς τον Θεαίτητον, παρακινούμενος από όσα και μόνος μου προηγουμένως συνωμίλησα με αυτόν, και από την ιδικήν σου αυτήν παρακίνησιν. Θεαίτητος. Άραγε όμως, φίλε Ξένε, θα είσαι και εις όλους τόσον υποχρεωτικός, καθώς είπε ο Σωκράτης; Ξένος. Σχεδόν αυτό το ζήτημα το εξηντλήσαμεν πλέον, Θεαίτητε.

Όλα αυτά μου φαίνονται ότι δεν είναι λογικά. Ξένος. Τότε λοιπόν πρέπει να παραδεχθώμεν και το κινούμαι και την κίνησιν ως όντα. Θεαίτητος. Πώς όχι; Ξένος. Τουλάχιστον, φίλε Θεαίτητε, είναι λογικόν, εάν είναι ακίνητα τα όντα, να μη υπάρχη νους πουθενά διά κανέν πράγμα. Θεαίτητος. Είμαι συμφωνότατος. Ξένος.

Τότε λοιπόν το ολόκληρον δεν αποτελείται από μέρη, διότι αν ήτο άθροισμα των μερών θα ήτο όλον. Θεαίτητος. Έτσι φαίνεται. Σωκράτης. Αφού δε είναι μέρος, άραγε κανενός άλλου πράγματος είναι μέρος παρά του ολοκλήρου; Θεαίτητος. Βεβαίως του ολοκλήρου. Σωκράτης. Παλικαρίστικα πολεμείς, φίλε Θεαίτητε. Το όλον όμως δεν είναι κυριολεκτικώς όλον, όταν δεν του λείπη τίποτε; Θεαίτητος. Κατ' ανάγκην.

Ποίον εννοείς; Ή μήπως εννοείς, ότι πρέπει πρώτα να ερευνήσωμεν καλώς το ον, τι άραγε νομίζουν ότι εκφράζει αυτό, όσοι το λέγουν; Ξένος. Από το στόμα μου το πήρες, καλέ Θεαίτητε.

Εκείνο εις το οποίον εκτελείται κατ' αντίθετον διεύθυνσιν η πλήγωσις και όχι εις όποιον τύχη μέρος του σώματος των ψαριών καθώς με τα καμάκια, αλλά προς την κεφαλήν και το στόμα του συλλαμβανομένου εκάστοτε, οπότε ανασύρεται από τα κάτω προς τα άνω με ράβδους και με καλάμια. Εις τούτο δε, φίλε Θεαίτητε, τι όνομα πρέπει να δώσωμεν; Θεαίτητος.

Πιθανόν λοιπόν, φίλε Θεαίτητε, συ να μην ακούης καλά την απάντησίν των εις αυτήν την ερώτησιν, εγώ όμως την ακούω, ίσως ένεκα της συνηθείας. Θεαίτητος. Ποίαν εξήγησιν λοιπόν δίδουν; Ξένος. Δεν συμφωνούν με ημάς ως προς αυτό, το οποίον είπαμεν συζητούντες με εκείνους τους αυτόχθονας. Θεαίτητος. Ποίον δηλαδή; Ξένος.

Τότε λοιπόν τι θα ειπούμεν, φίλε Θεαίτητε, εάν κανείς μας ερωτήση: άραγε αυτό το οποίον λέγετε, είναι δυνατόν να συμβή εις τον καθένα και υπάρχει άνθρωπος ο οποίος να κρίνη το ανύπαρκτον, είτε ως προς κανέν από τα όντα είτε καθ' εαυτό; Και ημείς λοιπόν, καθώς φαίνεται, θα απαντήσωμεν εις αυτόν ότι υπάρχει, όταν δεν κρίνη την αλήθειαν. Τι άλλο ημπορούμεν να απαντήσωμεν; Θεαίτητος. Τίποτε άλλο.