United States or Montenegro ? Vote for the TOP Country of the Week !


Και ωρισμένως ως προς το ζήτημά μας πρέπει να δεχθώμεν αυτό το ίδιον, ότι δηλαδή είναι δύσκολον όλα τα τοιαύτα να τα ανακαλύπτωμεν ασφαλώς, υπάρχει όμως μεγάλη ελπίς και καλή να επιμεληθούν όλους αυτούς τους θεούς οι Έλληνες πολύ καλλίτερον και αληθώς δικαιότερον από ό,τι αξίζει η παράδοσις και η επιμέλεια, η οποία μας ήλθε από τους βαρβάρους, μεταχειριζόμενοι τα διδάγματα και τας μαντείας των Δελφών και όλην την νόμιμον επιμέλειαν.

Αυτός μεν θα με ερωτήση κάπως το εξής· «Έλα, σε παρακαλώ, Σωκράτη μου, απάντησέ μου. Δι' όλα αυτά τα οποία χαρακτηρίζεις ως ωραία, τι εάν δεχθώμεν ότι είναι το ωραίον, θα ημπορούν να είναι ωραίαΕγώ λοιπόν βεβαίως θα ειπώ ότι, εάν η παρθένος η ωραία είναι ωραίον πράγμα, αυτό είναι η αιτία διά να είναι αυτά ωραία. Ιππίας.

Ώστε εάν εις τας περιπτώσεις ταύτας συμβαίνωσι τα πράγματα σχεδόν καθώς είπομεν, είναι φανερόν ότι πρέπει κατά τον αυτόν τρόπον να εξηγώμεν αυτά και να συνάπτωμεν έκαστον των αισθητηρίων με έν εκ των στοιχείων. Του μεν όμματος το μέρος, όπερ βλέπει, πρέπει να δεχθώμεν ότι είναι εξ ύδατος, το δε αισθανόμενον τους ήχους ότι είναι εξ αέρος και ότι η όσφρησις είναι εκ πυρός. 12.

Επομένως πρέπει να δεχθώμεν ότι άλλο είναι το έν και άλλο το άλλο. Θεαίτητος. Σχεδόν. Σωκράτης. Τότε λοιπόν, καθώς φαίνεται, πρέπει να ερευνήσωμεν από την αρχήν τι είναι επιστήμη. Και όμως, καλέ Θεαίτητε, τι κάμνομεν; Θεαίτητος. Ως προς τι; Σωκράτης. Μου φαίνεται ότι ωσάν πετεινοί αναξιοπρεπείς πριν να νικήσωμεν, απεμακρύνθημεν από την συζήτησιν, διά να τραγωδήσωμεν. Θεαίτητος. Πώς δηλαδή;

Πολύ καλά ομιλείς, καλέ Ξένε, και ας κάμωμεν καθώς είπες. Λοιπόν, είπαμεν, ας δεχθώμεν αυτό το παράλογον, δηλαδή να γίνουν νόμοι αι ωδαί μας, καθώς έκαμαν οι παλαιοί ως προς την κιθαρωδίαν και τους ωνόμασαν νόμους διά παρόμοιον λόγον, καθώς φαίνεται.

Και όμως, αν πάλιν δεχθώμεν ότι όλα μεταφέρονται και κινούνται, και τότε πάλιν το ίδιον συμπέρασμα θα βγάλωμεν. Θεαίτητος. Πώς; Ξένος. Εκείνο το οποίον μένει το ίδιον υπό τους ιδίους όρους και ως προς το ίδιον πράγμα, νομίζεις ότι είναι δυνατόν να υπάρξη άνευ στάσεως; Θεαίτητος. Διόλου μάλιστα. Ξένος. Και λοιπόν; Χωρίς αυτά εννοείς ότι είναι δυνατόν ποτε να υπάρχη νους και ο παραμικρός ακόμη;

Ώστε πρέπει να δεχθώμεν, ότι ο πνεύμων είναι εις τον άνθρωπον και τα άλλα ζώα αίτιον της υπάρξεως, όπως και οιονδήποτε άλλο εκ των μελών. Ένεκα τούτων λοιπόν έχουσι πνεύμονα. 5.

Το ύδωρ όμως διαιρεθέν υπό του πυρός ή και υπό του αέρος, δυνάμεθα να δεχθώμεν ότι γίνεται ανασυνιστώμενον έν σώμα πυρός και δύο αέρος. Ως προς τα τμήματα δε του αέρος, εξ ενός Ε. | μέρους αυτών, όταν διαλυθή, δύνανται να γίνωσι δύο σώ- ματα πυρός.

Εύλογον είνε να δεχθώμεν, ότι μη έχων. — Σκέψου καλύτερα μήπως το πράγμα δεν είνε απλώς εύλογον, αλλά μήπως κατ' ανάγκην έχει ούτω, δηλαδή το επιθυμούν να επιθυμή εκείνο του οποίου στερείται, ή να μη επιθυμή εκείνο του οποίου δεν στερείται. Εις εμέ τουλάχιστον είνε περίεργον πόσον το πράγμα αυτό φαίνεται ως κατ' ανάγκην έχον ούτω. Συ δε τι φρονείς; — Κ' εγώ το ίδιον νομίζω. — Πολύ σωστά λέγεις.

Σωκράτης. Λοιπόν, αφού αυτό το οποίον ενεργεί εις εμέ, υπάρχει εις εμέ και όχι εις κανένα άλλον, δεν θα δεχθώμεν ότι εγώ πάλιν αισθάνομαι αυτό και όχι άλλος; Θεαίτητος. Πώς όχι; Σωκράτης.