United States or United Kingdom ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ο Οιδίπους συγκινημένος τους λέγει ότι η θλίψις του και η στενοχωρία του είναι μεγάλη, ότι ακόμη απέστειλε τον υιόν του Μενοικέως Κρέοντα, τον γαμβρόν του, εις το μαντείον των Δελφών δια να ερωτήση: «τι κάμνοντας ή λέγοντας την πόλιν σώζει». Εν τω μεταξύ καταφθάνει από τους Δελφούς ο Κρέων, ο οποίος ερωτώμενος από τον ιερέα του Διός ποίον χρησμόν κομίζει, απαντά ότι καλόν, καθώς αυτός τουλάχιστον νομίζει.
Εκείνος, ο οποίος υποστηρίζει τα εναντία προς εμέ, ως εάν προ ολίγου καιρού ήλθεν εξ Ακράγαντος, διηγείται εις βάρος του τυράννου σφαγάς και βιασμούς και αρπαγάς και απαγωγάς σχεδόν ως αυτόπτης, ενώ γνωρίζομεν ότι ουδέποτε εισήλθεν εις πλοίον και ουδέποτε απεμακρύνθη των Δελφών.
ΣΟΛ. Ούτε σιδήρου έχει ανάγκην ο θεός, αλλ' είτε χαλκόν, είτε χρυσόν αφιερώσης, θα γείνη λεία των ανθρώπων, των Φωκέων λόγου χάριν, των Βοιωτών ή των Δελφών, ή κανενός τυράννου ή ληστού, ο δε Απόλλων ολίγον ενδιαφέρεται διά τα χρυσά σου αφιερώματα. ΚΡΟΙΣ. Πάντοτε συ μου κατηγορείς τον πλούτον και τον φθονείς.
ΙΩΝ Όσοι θαρρούν πως ξέρουνε, λένε παιδί πως ήλθα. ΚΡΕΟΥΣΑ Κι' απ' της γυναίκες των Δελφών ποιά σ' έθρεψε με γάλα; ΙΩΝ Δεν ξέρω στήθος γυναικός• εκείνη μ' έχει θρέψη. ΚΡΕΟΥΣΑ Ποιά; στη δική μου συμφορά, ευρήκα κι' άλλες όμοιες! ΙΩΝ Του Φοίβου την προφήτισσα εγνώρισα για μάννα. ΚΡΕΟΥΣΑ Και πως λοιπόν ετράφηκες κ' έγινες τέτοιος άνδρας; ΙΩΝ Ετράφηκα με της τροφές που μού φέρναν οι ξένοι.
Ούτε στον ιερόν ναόν των Δελφών δεν θα πορεύωμαι, ούτε και στων Αβών τον ναόν, στην Ολυμπίαν ούτε, αν οι χρησμοί δεν γείνουνε φανεροί στους θνητούς όλους. Αλλά, άναξ Ζευ, αν όσ’ ακούς ορθά είναι, συ που βασιλεύεις επάνω σ’ όλα, δέομαι μην τ’ αμελήσης όσα σου ζητώ.
Η Κρέουσα, βασίλισσα των Αθηνών και θυγάτηρ του Ερεχθέως, τεκνοποιήσασά ποτε μετά του Απόλλωνος, αφήκε το τέκνον της, εκ φόβου αποκαλύψεως, εις σπήλαιον εκτός των Αθηνών, παραλαβών δε ο Ερμής εκείνο μετέφερεν εις το μαντείον των Δελφών, ένθα ανετράφη υπό της Πυθίας.
Έλαβε λοιπόν την βασιλείαν ο Γύγης και εκραταίωσε την δυναστείαν του διά του μαντείου των Δελφών. Καθότι, επειδή πολλοί Λυδοί αγανακτήσαντες διά τον φόνον του Κανδαύλου έλαβον τα όπλα, οι οπαδοί του Γύγου συνεβιβάσθησαν μετά των λοιπών Λυδών ώστε, εάν μεν το χρηστήριον ανεγνώριζεν αυτόν ως βασιλέα της Λυδίας, να βασιλεύση, εν εναντία δε περιπτώσει να αποδώση οπίσω την αρχήν εις τους Ηρακλείδας.
Τόρα λοιπόν πρέπει να θεωρήσωμεν ότι έλαβαν τέλος όλοι οι νόμοι περί εκπαιδεύσεως. Ίσως ομιλείς πολύ ορθά. Συνέχεια λοιπόν με αυτά είναι να τακτοποιήσωμεν και να νομοθετήσωμεν τας εορτάς μαζί με τας μαντείας των Δελφών, ποίαι θυσίαι και εις ποίους θεούς είναι καλόν και ωφέλιμον να γίνωνται από την πόλιν.
Δεν είμαι ως από βαρύπνον να ξυπνώ ύπνον. Ξέρετε πως τα δάκρυά μου ποτάμια τρέχουν και σε πολλούς με πλάνησε δρόμους η έννια. Κι ό,τι σωτήριο φάνηκε στους στοχασμούς μου εις πράξιν ευθύς το ’βαλα. Του Μενοικέως τον υιόν Κρέοντα έστειλα, τον συγγενή μου, εις το μαντείον των Δελφών για να ρωτήση, τι κάμνοντας ή λέγοντας την πόλιν σώζω.
Ημέραν τινά κατά την οποίαν ο Κύλων ηρώτα το μαντείον των Δελφών, το μαντείον είπεν εις αυτόν να καταλάβη την ακρόπολιν των Αθηναίων κατά την μεγίστην εορτήν του Διός.
Λέξη Της Ημέρας