United States or Estonia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Λοιπόν θέλετε να παραδεχθώμεν αυτό πρώτον; Δηλαδή να δεχθώμεν ότι η πρώτη εκπαίδευσις γίνεται με τας Μούσας και τον Απόλλωνα, ή πώς αλλέως; Μάλιστα. Λοιπόν δεν θα ειπούμεν ότι ο μεν απαίδευτος είναι αχόρευτος, ο δε πεπαιδευμένος είναι αρκετά γυμνασμένος εις τον χορόν; Αμέ τι; Βεβαίως όμως το σύνολον του χορού και του άσματος λέγεται χορός. Αυτό είναι επόμενον.

Διότι βεβαίως πώς δεν είναι ευεργετικός πας όστις οποιανδήποτε περιουσίαν η οποία είναι ασύμμετρος και ανώμαλος την κάμνει ομαλήν και συμμετρικήν; Αυτό πρέπει να δεχθώμεν ότι κάμνει και η δύναμις του νομίσματος, και ο έμπορος πρέπει να φρονούμεν ότι δι' αυτό προωρίσθη και ο μισθωτός και ο ξενοδόχος και ότι όλοι αυτοί, οι οποίοι είναι άλλοι κοσμιώτεροι και άλλοι κάπως απειρόκαλοι, αυτόν τον προορισμόν έχουν βεβαίως, να προμηθεύουν ευκολίας εις όλους διά τας ανάγκας των και εξομάλυνσιν των περιουσιών.

Αφού δε τούτο είναι ούτω πως, τότε θα είναι πιθανώτερον σχεδόν ότι από το πρώτον της δημιουργίας προηγήθη άλλο πρώτον. Και λοιπόν ας δεχθώμεν ότι η αρχή της αρχής είναι ωραιοτέρα, και μας προβιβάζει ορθότατα εις τα υψηλότερα ζητήματα της σοφίας περί της γενέσεως των θεών. Ας δεχθώμεν ότι αυτά ορθώς είναι ειπωμένα. Εμπρός λοιπόν.

Ομοίως δε πρέπει να δεχθώμεν, ότι τούτο συμβαίνει και εις τας κινήσεις της αλλοιώσεως πράγματός τίνος, λ. χ, το υπό του θερμού θερμανθέν θερμαίνει το πλησίον μέρος, και τούτο μεταδίδει την θερμότητα εις άλλο μέχρι τέλους. Ώστε εξ ανάγκης συμβαίνει τούτο και εις το όργανον, όπερ είναι η έδρα της αισθήσεως, αφού η εν ενεργεία αίσθησις είναι είδος αλλοιώσεως.

Ότι δε το άλογον πείθεται κάπως εις τον λόγον το δεικνύει και η νουθέτησις και πάσα επίπληξις και προτροπή. Εάν δε νομισθή καλόν να δεχθώμεν ότι και αυτό έχει λόγον, τότε θα ειπούμεν ότι είναι δύο ειδών και το λογικόν, το μεν έν κυριολεκτικώς και μόνον του, το δε άλλο ως έν είδος ευπειθείας εις τον πατέρα. &Διανοητικοί και ηθικαί αρεταί& — Χωρίζεται δε και η αρετή συμφώνως με αυτήν την διαφοράν.

Διότι ό,τι είναι κοινόν και εις τα δύο δεν υπάρχει εις το καθέν χωριστά. Επομένως συμφώνως με την υπόθεσίν μας είναι δυνατόν να ειπούμεν ότι είναι ωραία και τα δύο, όχι όμως και το καθέν. Ή πώς θέλεις να λέγωμεν; Δεν είναι αυτό λογικόν; Ιππίας. Φαίνεται. Σωκράτης. Θέλεις λοιπόν να δεχθώμεν ότι και τα δύο μεν είναι ωραία, όχι όμως και το καθέν χωριστά; Ιππίας. Και τι μας εμποδίζει; Σωκράτης.

Θέλεις να δεχθώμεν ότι μόνον τούτο έπραξα και ότι ζη ακόμη ο τύραννος, διαφυγών τον θάνατον; Λοιπόν διά τούτο ζητώ βραβείον. Τι λέγετε; δεν θα δώσετε;, Δεν ήτο εκείνος τον οποίον εφοβείσθε; δεν ήτο δεσποτικός; δεν ήτο σκληρός; δεν ήτο ανυπόφορος;

Ο Έρως είνε έρως τινός ή κανενός; — Βεβαιότατα, είνε έρως τινός. — Αυτό, εξηκολούθησεν ο Σωκράτης, κράτησέ το καλά εις την μνήμην σου, και ειπέ μου ακόμη τούτο: Ο Έρως επιθυμεί εκείνο, του οποίου είνε έρως, ή όχι; — Βεβαίως επιθυμεί. — Και τι εκ των δύο πρέπει να δεχθώμεν, ότι έχων εκείνο το οποίον επιθυμεί και αγαπά, έπειτα επιθυμεί και αγαπά, ή μη έχων αυτό;

Και λοιπόν, διά να μην έχωμεν πολλήν μακρολογίαν δι' όλα αυτά, ας δεχθώμεν ότι όσα μεν σχετίζονται με την αρετήν της ψυχής ή του σώματος, είτε της ιδίας είτε καμμιάς εικόνος της, όλα είναι καλά, και τα σχήματα και αι μελωδίαι, όσα δε σχετίζονται με την κακίαν είναι όλως το αντίθετον. Πολύ ορθά μας προτρέπεις, και τόρα ας αποκριθώμεν ότι αυτά είναι αληθή. Ακόμη όμως και το εξής.

Οπωσδήποτε όμως, αξιομακάριστε φίλε, ας δεχθώμεν ότι εκφράζεται διά να μη πληρώσωμεν πρόστιμον, καθώς εις την Αίγιναν πληρώνουν όσοι περιφέρονται αργά εις τους δρόμους την νύκτα, και ομοίως νομισθώμεν από την ιδίαν την θεάν αλήθειαν ότι και ημείς πολύ αργά εφθάσαμεν εις το συμπέρασμα.