United States or Tuvalu ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Μη φοβήσαι' ό,τ' είπες εγώ θα κάμω· αποτραβίξου, τον ακούω που έρχεται. Ο ΠΟΛΩΝΙΟΣ αποσύρεται οπίσω από την αυλαίαν. Εισέρχεται ΑΜΛΕΤΟΣ ΑΜΛΕΤΟΣ Λοιπόν, μητέρα, τι με θέλεις; ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Τον πατέρα σου, Αμλέτε, πλήγωσεςτα σπλάχνα. ΑΜΛΕΤΟΣ Τον πατέρα μου, ω μάννα, επλήγωσεςτα σπλάχνα. ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ Έλ', απαντάς με γλώσσαν 'πού δεν έχει ουσίαν.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Μα πρωτήτερ' απ' αυτό πρέπει άλλα να γνωρίζης: μεταξύ των τετραπόδων καθαρά να ξεχωρίζης τα αρσενικά ποιά είνε. ΣΤΡΕΨΙΑΔΗΣ Αν δεν έχη αγέρα πάρη το μυαλό μου, τα γνωρίζω: τράγος, ταύρος, το κριάρι, ο αητός και το σκυλλί. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Εγελάσθηκες πολύ. Βλέπεις; το αρσενικό είπες του «αητού» το ίδιον, όπως και το θηλυκό. ΣΩΚΡΑΤΗΣ Ο αητός και η αητός.

Αλλ' όμως, είπεν αυτός, δηλαδή ο Σιμμίας, δεν έχω πλέον λόγους να μη πιστεύω έπειτα από όσα είπες. Ένεκα όμως του μεγαλείου των πραγμάτων, περί των οποίων ωμιλήσαμεν, και επειδή δεν έχω υπόληψιν εις την ανθρωπίνην αδυναμίαν, ευρίσκομαι υποχρεωμένος να έχω ακόμη απιστίαν μέσα εις τον εαυτόν μου ως προς όσα είπομεν.

ΕΡΝΕΣΤΟΣ. — Είπες ότι ο μεγάλος καλλιτέχνης δεν μπορεί ν' αναγνωρίση την ομορφιά έργου διαφορετικού από το δικό του. ΓΙΛΒΕΡΤΟΣ. — Του είναι αδύνατο αυτό.

Ζηλεύω την Ελλάδα ότι έχει σε, και σε ότι ανήκεις εις την Ελλάδα. Ωμίλησας αξίως της πατρίδος μας, διότι υποκύπτουσα εις την θείαν θέλησιν, ήτις είναι ανωτέρα της θελήσεώς σου, είπες και τους λόγους δι’ ους η θυσία σου αύτη είναι και ωφέλιμος και αναγκαία.

Νομίζω ότι συ θα εύρης τον τρόπον, είπεν ο Κέβης· μου είπες τω όντι αυτόν τον λόγον σχετικώς προς την αρμονίαν περισσότερον θαυμάσια παρ' ό,τι επερίμενα· διότι, όταν ο Σιμμίας εξέθετε τας απορίας του, μου εφαίνετο πολύ παράξενον να εύρη κανείς καμμίαν απάντησιν εις τον λόγον του και μου εφάνη λοιπόν πολύ παράξενον ότι δεν εδέχθη την πρώτην έφοδον του λόγου σου.

Ούτε τον διάβολο ναπαντήσης, ούτε τον σταυρόν σου να κάμης. Ενταύθα η Βεάτη διέκοψε τον αφηγητήν. — Πώς είπες; έμπλεξεν ο Τρανταχτής με την Γυφτοπούλαν; — Όχι, δεν εννοούσα αυτό... Τάχα θέλω να πω ότι ανεκατώθη εις την υπόθεσιν. — Αλλ' αντ' άλλων μοι λέγεις, είπεν η Βεάτη. Ησθάνετο δε αδημονίαν ότι δεν εκορέννυτο επαρκώς η πολυπραγμοσύνη της εκ των αυτοσχεδίων διηγημάτων του Σκούντα.

Τότε το Τελώνιον θυμωθέν από τοιαύτα λόγια ετάραξε το αγγείον και επάσχισε με κάθε τρόπον να έβγη, αλλά το σημείον της σφραγίδος του Σολομώντος το εμπόδιζε· και άρχισε να προσποιήται και να κολακεύει με λόγια τον ψαράν, λέγοντάς του· φυλάξου να μη κάμης αυτά που είπες διότι εγώ δεν είχα γνώμην να σε θανατώσω.

Τι φοβερόν λόγον μας είπες, καλέ Ξένε, και πόσην καταστροφήν των νέων και δημοσίως διά τας πόλεις και ατομικώς διά τας οικογενείας των! Λέγεις βεβαίως την αλήθειαν, φίλε Κλεινία.

Καλέ Σωκράτη, και ποίος είναι αυτός ο άνθρωπος; Πόσον φαίνεται να είναι κάποιος αμόρφωτος, αφού τολμά να αναφέρη τόσον πρόστυχα ονόματα μέσα εις τόσον υψηλόν ζήτημα! Σωκράτης. Ναι καθώς τον είπες είναι κάπως, φίλε Ιππία, όχι κομψός αλλά πρόστυχος, ο οποίος δεν προσέχει εις τίποτε άλλο παρά εις την αλήθειαν. Και όμως πρέπει να απαντήσωμεν εις τον άνθρωπον, και εγώ πρώτος δίδω την γνώμην μου.