United States or Bosnia and Herzegovina ? Vote for the TOP Country of the Week !
Εγώ όμως, καλέ Ερμογένη, επειδή είμαι απαιτητικός ως προς αυτό, εζήτησα μυστικά πληροφορίας δι' όλα αυτά, και έμαθα ότι αυτό το δίκαιον είναι και το αίτιον — αίτιον δε σημαίνει εκείνο το οποίον κάμνει να γίνωνται τα όντα — και είπε κάποιος, ότι είναι ορθόν να το ονομάζη κανείς Δία δι' αυτόν τον λόγον.
Και όμως πρώτον αυτό το οποίον είπαμεν εις την αρχήν, ετέθη εντελώς, διότι τα πράγματα είναι τοιαύτα. Ερμογένης. Ποίον από αυτά; Σωκράτης. Και αν αγαπάς, η &γνώμη& σημαίνει της &γεννήσεως νώμησιν&, δηλαδή σκέψιν, διότι το &νωμώ& και το &σκέπτομαι& είναι το ίδιον. Το δε να είναι νέα τα όντα, σημαίνει ότι διαρκώς αναγεννώνται.
Αλλ' εις Λεχαινά δήμαρχος, αστυνόμος και κλητήρες είνε όντα άγνωστα σχεδόν, μισθοδοτούμενα ενώ ασχολούνται εις ιδικάς των εργασίας.
Κατασκευάζεις, ως Θεός, όπως θέλεις τον κόσμον· τα πράγματα, όπως τα εννοείς· τα όντα, όπως σε εννοούν. Άφες, ω Δαίμων, να ονειρευθώ. Διότι το όνειρον διαρκεί πλειότερον από την πραγματικότητα, και είνε γλυκύ, διότι και αυτό είνε ψεύδος. Ψεύδος και εκείνο, το οποίον θα φαντασθώ· ψεύδος και τούτο, το οποίον βλέπω Ας απολαύσω λοιπόν το ψεύδος, το οποίον θ' αγαπήσω πλειότερον.
Εισήρχετο κατηφής, αλλά και μετ' εγκαρτερήσεως εις το σχολείον, αφού εσήμαινεν επί μακρόν και με βραχνήν φωνήν ο σπασμένος κώδων, ο ανηρτημένος από δύο ορθίων ξύλων έξω της θύρας, τον οποίον φαγωμένων ήδη όντα από την σκωρίαν, όταν αφηρέθη από παλαιόν ερημοκκλήσιον, οι μαθηταί είχον σπάσει διά της υπερβολικής και παρακαίρου χρήσεως, ή διά χαλίκων ριπτομένων εξωδίκως — εν ώρα σχολής των μαθημάτων.
Τα φαινόμενα αυτού, τα αισθητά όντα, ρέοντα και μεταβαλλόμενα απαύστως και αφανιζόμενα, δεν έχουσιν αληθή ύπαρξιν, δεν είναι όντα, αλλά γινόμενα. Η αισθητή ύπαρξις δεν είναι όντως ον, αλλά το διάμεσον μεταξύ όντος και μη όντος, το οποίον πάντοτε γίνεται και ουδέποτε αληθώς είναι, αλλά μεταβάλλεται, γίνεται άλλο, &είναι έτερον&. Ταύτα δε είναι αντιληπτά μόνον υπό της αισθήσεως και της δόξης.
Ερμογένης. Μάλιστα. Σωκράτης. Και πάλιν από τα ίδια τα φωνήεντα πόσα είδη υπάρχουν. Και αφού διακρίνωμεν όλα καλώς, τότε πάλιν πρέπει να εξετάσωμεν τα όντα, εις τα οποία πρόκειται να δώσωμεν ονόματα, αν υπάρχουν μερικά εις τα οποία υπάγονται όλα, καθώς είναι τα στοιχεία. Από τα οποία είναι δυνατόν να παρατηρήσωμεν και τα ίδια τα όντα, και αν διαιρούνται εις είδη, καθώς τα στοιχεία.
Οπωσδήποτε όμως τούτο είναι προφανές, ότι δηλαδή το μη ον δεν επιτρέπεται να το αποδώσωμεν εις κανέν από τα όντα. Θεαίτητος. Βεβαίως πώς είναι δυνατόν; Ξένος. Αφού λοιπόν δεν εφαρμόζεται εις το ον, τότε δεν είναι ορθόν να το εφαρμόσωμεν ούτε εις το κάτι τι. Θεαίτητος. Πώς δηλαδή; Ξένος.
Και εσυμπέραινε ότι το να τείνουν όλα τα όντα εις το ίδιον πράγμα σημαίνει ότι αυτό είναι το καλλίτερον ― διότι το καθέν ευρίσκει ποίον είναι διά τον εαυτόν του αγαθόν καθώς ευρίσκει και την τροφήν του. Επομένως ό,τι είναι δι' όλα τα όντα αγαθόν και ό,τι επιθυμούν όλα τα όντα, αυτό είναι το κυρίως αγαθόν. Επιστεύοντο δε οι λόγοι του μάλλον διά την χρηστότητα του ήθους του, παρά διά την αξίαν των.
Διότι, αξιομακάριστε φίλε, ακόμη υπάρχει, και μάλιστα η μεγαλιτέρα δυσκολία και η πρώτη. Διότι αφορά αυτήν την αρχήν αυτού. Θεαίτητος. Πώς; τι εννοείς; Λέγε και μη διστάζεις διόλου. Ξένος. Νομίζω ότι εις το ον δύναται να αποδοθή κανέν άλλο από τα όντα. Θεαίτητος. Βεβαιότατα. Ξένος. Τόρα όμως άραγε και εις το μη ον είναι δυνατόν να αποδοθή κανέν άλλο από τα όντα; Θεαίτητος. Πώς είναι δυνατόν;
Λέξη Της Ημέρας