United States or Norway ? Vote for the TOP Country of the Week !
Τότε, αγαπητέ Ξένε, λέγω ότι ημείς είμεθα ήμερα ζώα, και παραδέχομαι ότι υπάρχει κυνήγιον ανθρώπων. Ξένος. Τόρα λοιπόν ας δεχθώμεν ότι και η ημεροθηρική έχει δύο μέρη. Θεαίτητος. Πώς θα τα διακρίνωμεν; Ξένος. Την μεν ληστρικήν και ανδραποδιστικήν και τυραννικήν και το όλον της πολεμικής, όλα αυτά μαζί θα τα ορίσωμεν ως βίαιον κυνήγιον. Θεαίτητος. Πολύ καλά. Ξένος.
Μεγάλη είναι αυτή η διαφορά, καλέ Ξένε, που λέγεις διά την παιδείαν. Λοιπόν, εάν μεν ημείς που είμεθα τρεις, γνωρίζομεν το καλόν και ως προς το άσμα, και ως προς τον χορόν, τότε γνωρίζομεν επίσης ορθώς και τον πεπαιδευμένον και τον απαίδευτον. Εάν όμως αγνοούμεν τούτο, τότε δεν θα ημπορέσωμεν ποτέ να διακρίνωμεν αν υπάρχει καμμία επιτήρησις της παιδείας και πού. Άραγε δεν είναι έτσι;
Διότι βεβαίως δεν βλέπομεν διά της όψεως ότι βλέπομεν. Και διακρίνομεν και δυνάμεθα να διακρίνωμεν ότι τα γλυκέα είναι διάφορα των λευκών ούτε διά της γεύσεως, ούτε διά της όψεως, ούτε διά των δύο ομού, αλλά διά τίνος δυνάμεως της ψυχής κοινής εις όλα τα αισθητήρια.
Δηλαδή, επειδή οι άνθρωποι ονομάζουν φίλους και τους χάριν χρησιμότητος, καθώς αι πόλεις ― διότι φαίνεται ότι εις τας πόλεις αι συμμαχίαι γίνονται χάριν του συμφέροντος ― το ίδιον δε κάμνουν και όσοι χάριν ηδονής γίνονται αρεστοί μεταξύ των, καθώς τα παιδία, διά τούτο ίσως και ημείς πρέπει μεν να ονομάσωμεν φίλους και τους τοιούτους, να διακρίνωμεν όμως περισσότερα είδη της φιλίας, και πρωτίστως μεν και κυρίως να θεωρούμεν ως φιλίαν την φιλίαν των αγαθών, καθόσον είναι αγαθοί, τας δε άλλας κατά μεταφοράν.
Διά τούτο πρέπει να διακρίνωμεν δύο είδη αιτιών, το μεν αναγ- καίον, το δε άλλο θείον, και το μεν θείον να ζητώμεν εις όλα τα 69. | πράγματα, διά να ζήσωμεν ευτυχείς εφ' όσον η φύσις ημών επιδέχεται· το δε αναγκαίον χάριν εκείνου, αναλογιζόμενοι ότι άνευ αυτού δεν είναι δυνατόν ούτε εκείνο, το οποίον επιποθού- μεν, να κατανοήσωμεν μεμονωμένον, ούτε πάλιν να το συλλάβω- μεν ή να μετάσχωμεν αυτού κατ' άλλον τινά τρόπον.
Αλλά πώς πρέπει να τα διακρίνωμεν, όχι άραγε καθώς αρχίζει την μίμησιν ο μιμούμενος; Επομένως αφού η μίμησις της ουσίας γίνεται με συλλαβάς και με γράμματα, δεν είναι ορθότερον πρώτον να διακρίνωμεν τα στοιχεία; Καθώς οι καταγινόμενοι εις τους ρυθμούς πρώτον διέκριναν τας δυνάμεις των στοιχείων, έπειτα δε των συλλαβών και τότε πλέον έρχονται να εξετάσουν τους ρυθμούς, όχι όμως προηγουμένως;
Αφού λοιπόν ο Έρως είναι ακόλουθος της Αφροδίτης, πρέπει και εις αυτόν κατ' ανάγκην να διακρίνωμεν τον Πάνδημον από τον Ουράνιον. Ο πρώτος είνε ο Έρως των φαύλων ανθρώπων ο αποβλέπων εις τα σώματα μάλλον των αγαπωμένων, γυναικών ή νέων, ενώ ο δεύτερος αποβλέπει εις το ηθικόν και επομένως αντικείμενον έχει το άρρεν, το φύσει ρωμαλεώτερον και μάλλον νουν έχον.
Ξένος. Λοιπόν ο βασιλεύς από τας περισσοτέρας ποιμενικάς ασχολίας, ή μάλλον από όλας τας ασχολουμένας εις τας αγέλας απεχωρίσθη. Μας μένουν δε δύο, είπαμεν, όσαι είναι εντός της πόλεως ως συντελεστικαί και ως πρωταίτιαι, και αυτάς πρέπει πρώτον να διακρίνωμεν μεταξύ των. Νέος Σωκράτης. Πολύ ορθά. Ξένος.
Το δε χειρότερον από όλα, ότι, και εάν εύρωμεν καμμίαν ευκαιρίαν να χωρισθώμεν από αυτό και να επιδοθώμεν εις την εξέτασιν κανενός πράγματος, αυτό παρεμβαίνον πάλιν παντού εις τας ερεύνας μας, προξενεί εις ημάς ταραχήν και σύγχυσιν και έκπληξιν, ώστε εξ αιτίας του να μη ημπορώμεν να διακρίνωμεν την αλήθειαν αλλά πραγματικώς απεδείχθη εις ημάς ότι, εάν μέλλωμεν καμμίαν φοράν να μάθωμεν κανέν πράγμα καθαρά, πρέπει να χωρισθώμεν από αυτό και να παρατηρήσωμεν με μόνην την ψυχήν τα πράγματα μόνα· και τότε, καθώς φαίνεται, θα είναι δυνατόν εις ημάς ν' απολαύσωμεν εκείνο, το οποίον επιθυμούμεν και του οποίου λέγομεν ότι είμεθα ερασταί, δηλαδή την γνώσιν, αφ' ού παύσωμεν να ζώμεν, καθώς το λογικόν αποδεικνύει, όχι δε εν όσω ζώμεν.
Δηλαδή δεν εδόθη άραγε από κάποιον μέρος αφορμή, διά να εννοήσωμεν το έν και το δύο, αφού έχομεν αυτήν την φυσικήν ικανότητα από ολόκληρον το σύμπαν να αντιληφθώμεν αυτό; Και όμως πολλά άλλα ζώα ούτε εις αυτό δεν τα εβοήθησε η φύσις των, δηλαδή να ημπορέσουν να μάθουν από τον πατέρα των αρίθμησιν, εις ημάς όμως αυτά ακριβώς ενεφύτευσε ο θεός, ώστε να είμεθα ικανοί, όταν μας τους δεικνύουν, να τους διακρίνωμεν, έπειτα μας τους έδειξε και τους δεικνύει τακτικά, και από όλα τα πράγματα τι ωραιότερον ημπορεί κανείς να ιδή με τους οφθαλμούς του παρά την γενεάν των ημερών; Έπειτα ημπορεί να έλθη εις το μέρος της νυκτός, ενώ έχει την όρασίν του, οπότε θα του φανή όλως το αντίθετον.
Λέξη Της Ημέρας