United States or Senegal ? Vote for the TOP Country of the Week !
ΠΟΛΥΣΤΡΑΤΟΣ. Εις το σύγγραμμά σου, Λυκίνε, είπεν η γυνή εκείνη, διέκρινα πολλήν συμπάθειαν και σεβασμόν προς εμέ• διότι οι έπαινοι δεν θα είχον τόσον ενθουσιασμόν εάν δε συνέγραφε και με αγάπην. Αλλ' αν θέλης να μάθης τον χαρακτήρα μου, ιδού ποίος είνε. Δεν μου αρέσουν οι κολακευτικοί τους τρόπους, αλλά μου κάμνουν την εντύπωσιν απατεώνων και ήκιστα ελευθέρων κατά τον χαρακτήρα.
Και λοιπόν εκείνο μεν που κινείται με αταξίαν πρέπει να το θεωρούμεν ανόητον, και τούτο ως επί το πλείστον κάμνουν τα πέριξ ημών ζώα, το δε άλλο που κινείται με τάξιν και εις τον ουρανόν πρέπει να το λάβωμεν ως σπουδαίαν απόδειξιν ότι είναι νοήμον. Διότι, αφού προχωρεί συμφώνως με τους ιδίους όρους και ομοίως πάντοτε ενεργεί και πάσχει, δίδει αρκετήν απόδειξιν ότι ζη φρονίμως.
Και μάλιστα εις το τέλος λαμβάνουν μισθόν ή από κανένα συγγενή ή από κανένα εχθρόν του ασθενούς, και τον δολοφονούν. Και οι πλοίαρχοι πάλιν χίλια άλλα παρόμοια κατορθώματα κάμνουν, διότι με κάποιον κακόν σκοπόν τους αφήνουν μόνους, όταν βγαίνουν εις το πέλαγος, και διά κανέν λάθος των τους πετούν εις την θάλασσαν μέσα εις το πέλαγος, και άλλα κακουργήματα κάμνουν.
Διότι εις όλην μου την ζωήν και εγώ ο ίδιος είδα πολλάκις και τον αυγερινόν και τον έσπερον και μερικούς άλλους αστέρας να μη διαγράφουν ποτέ τον ίδιον δρόμον, αλλά να περιπλανώνται εντελώς. Τον ήλιον όμως βεβαίως και την σελήνην γνωρίζομεν όλοι ότι κάμνουν πάντοτε τον ίδιον δρόμον.
« Η φήμη 'ς την Κυβέρνησι » Αναστατώσεις κάμει. » Μου πέρνουνε τη στρατηγιά, » Με κάμνουν εξωμότη . . . » Αλλά! . . . και πάλι μ' έβαλαν «'Σ τη θέσι μου την πρώτη, » Όταν 'ς τα όρη η Τουρκιά » Φάνηκε του Βαϊράμη.» «'Σταίς Θερμοπύλαις πέταξα, «'Στό δρόμο τόνε πιάνω, » Και του σκορπίζω το στρατό. » Και τον αναστατόνω. » Ω, . . . τότε 'ς την Αθήνα μας » Νέους εχθρούς σηκόνω » Απάνω μου.
Για να περάσουν από τον ένα στον άλλο βαθμό κ' έτσι να προχωρήσουν, τα φυσικά φαινόμενα δεν κάμνουν πήδημα. Η γλωσσολογία μάς δείχτει που ο γενικός αφτός ο νόμος είναι αλήθεια και για τη μέσα ενέργεια του αθρώπου.
Ιππίας. Ναι, Σωκράτη μου, διότι δεν είναι πατροπαράδοτον έθιμον εις τους Λακεδαιμονίους το να μετακινούν τους νόμους, ούτε να εκπαιδεύουν τους υιούς των έξω από τα συνηθιζόμενα. Σωκράτης. Πώς το εννοείς αυτό; Τάχα δεν είναι πατροπαράδοτον εις τους Λακεδαιμονίους το να κάμνουν το ορθόν, αλλά σφάλματα; Ιππίας. Δεν ημπορώ, Σωκράτη μου, να ειπώ ότι δεν είναι. Σωκράτης.
Τότε είς των παρεστώτων, υιός πλουσίου του τόπου, από εκείνους οίτινες εις το ύστερον κατέστησαν δανεισταί του Φραγκούλα — και όστις έλέγετο ότι εις τας εκλογάς εμελέτα να βάλη κάλπην ως υποψήφιος δήμαρχος — , ηκούσθη να λέγη ότι πρέπει να μάθουν να κάμνουν «οικονομία, οικονομία στα κηρία! . . . η νύχτα μεγαλώνει . . . ισημερία τώρα κοντεύει . . . έχει νύκτα . . . »
Το καλύτερο είναι ότι έχω αρκετήν εργασία· και έπειτα, οι πολυειδείς άνθρωποι, οι διάφορες νέες μορφές μού κάμνουν ποικίλον θέαμα προ της ψυχής μου. Εγνώρισα τον κόμητα Κ. . . άνδρα που μέρα την ημέρα πρέπει πιότερο να εκτιμώ, πλατύ, μεγάλο μυαλό και που δεν είναι ψυχρός, μολονότι πολλά διακρίνει, και εκ της συναναστροφής του οποίου εκλάμπει τόσον πολύ αίσθημα φιλίας και αγάπης.
Κι' αν ο Σώλσβουρυ, ο Βίσμαρκ, ή ο κύριος Ανδράσσυς Κάμνουν ότι ξεροβήχουν στας δικαίας σου προτάσεις, Τότε πλέον είν' ανάγκη την γροθιά σου να τους δείξης, Και τα δόντια σου αφρίζων με πολύν θυμόν να τρίξης. Τέλος πάντων, Δεληγιάννη, εις εκείνη την στιγμή Κάμε ό,τι ειμπορέσης για του έθνους την τιμή.
Λέξη Της Ημέρας