United States or Moldova ? Vote for the TOP Country of the Week !


Μήπως θεωρούμεν πρέπον το εξής, δηλαδή ή εκείνο το οποίον όταν προστεθή εις κανέν πράγμα κάμνει να &φαίνεται& ωραίον, αυτό εις το οποίον θα προστεθή, ή αυτό που το κάμνει να &είναι& ωραίον, ή ούτε το έν ούτε το άλλο; Ιππίας. Αυτή είναι η γνώμη μου τουλάχιστον. Σωκράτης.

Και επομένως και την ευτυχίαν την θεωρούμεν ενέργειαν της ψυχής.

Εάν όμως πάλιν δεν είναι δυνατόν με κανένα τρόπον απολύτως να καταμετρηθούν μεταξύ των, όλοι όμως, καθώς είπα, οι Έλληνες τα θεωρούμεν δυνατά, τάχα δεν αξίζει να εντραπώμεν διά λογαριασμόν όλων και να ειπούμεν εις αυτούς: Αγαπητοί Έλληνες, ιδού αυτό είναι έν από εκείνα διά τα οποία είπαμεν ότι είναι εντροπή να μην τα γνωρίζωμεν, και ότι το να γνωρίζη κανείς τα αναγκαιούντα δεν είναι τόσον ένδοξον;

Πρόκειται δηλαδή να εξετασθή αν πρέπει να ζώμεν ως χοίροι κάτω βλέποντες χωρίς να σκεπτώμεθα τίποτε ευγενές ούτε υψηλόν, ή να θεωρούμεν το ευχάριστον κατώτερον του ηθικού και ελεύθεροι ελευθέρως να φιλοσοφούμεν και μήτε τον πόνον ως τι ακατανίκητον να φοβούμεθα, ούτε το ευχάριστον ως κτήνη να προτιμώμεν και την ευτυχίαν να ζητούμεν εις το μέλι και τας ισχάδας.

Πώς; Ξένος. Νομίζω ότι τα θεωρούμεν ως ήσυχα και φρόνιμα, και πάλιν τα αποθαυμάζομεν και όταν εφαρμόζωνται εις την διάνοιαν και εις τας πράξεις, τα λέγομεν σιγανά και μαλακά, και πάλιν όταν εφαρμόζωνται εις τας φωνάς τα λέγομεν ομαλά και χαμηλά, και πάσαν ρυθμικήν κίνησιν και ολόκληρον την μουσικήν όταν εις κατάλληλον ώραν μεταχειρίζεται την αργοπορίαν, εις όλα αυτά ναι μεν δεν εφαρμόζομεν της ανδρείας, εφαρμόζομεν όμως το όνομα της αξιοπρεπείας.

Ημείς όμως και αυτούς τους θεωρούμεν αγαθούς, αλλά καλλιτέρους ακόμη θεωρούμεν πολύ μάλιστα εκείνους οι οποίοι αναδεικνύονται κάλλιστοι εις τον μεγαλίτερον πόλεμον ανεγνωρισμένως. Έχομεν δε και ημείς ένα ποιητήν μάρτυρα, δηλαδή τον Θέογνιν, συμπολίτην των Μεγαρέων της Σικελίας, ο οποίος λέγει: Κύρνε, πρέπει να ζυγισθή με ασήμι, με χρυσάφι, όποιος μέσα στα κόμματα μένει πιστός στον τόπον.

Λοιπόν δι' όλα αυτά, καλέ Θεαίτητε, πρέπει και την εξέλεγξιν να την θεωρούμεν ως την μεγαλιτέραν και σπουδαιοτέραν κάθαρσιν, και πάλιν τον ανεξέλεγκτον, οποιοσδήποτε και αν είναι, έστω και ο μεγαλίτερος βασιλεύς του κόσμου, πρέπει να τον θεωρούμεν ως παρά πολύ ακαθάριστον, και ότι είναι απαίδευτος και άσχημος εις πράγματα, εις τα οποία έπρεπε να είναι καθαρώτατος και ωραιότατος, όστις θέλει να είναι πραγματικώς ευτυχής.

Τόρα λοιπόν, επειδή δεν είναι εύκολον να ομιλήσωμεν αλανθάστως διά τα δικαστήρια, τα οποία δεν τα θεωρούμεν ούτε ως αρχάς ούτε ως μη αρχάς, η συζήτησίς μας περί αυτών ως γενικός τύπος και περιεκτικός άλλα μεν τα είπε, άλλα δε σχεδόν τα παραλείπει. Διότι εις το τέλος της νομοθεσίας ημπορεί να γίνη πολύ ορθότερον η ακριβής θέσις και διαίρεσις των περί δικών νόμων.

Λοιπόν ποίον τέλος πάντων σχήμα ή μελωδίαν πρέπει να θεωρούμεν καλόν; Λόγου χάριν, όταν μία ανδρική ψυχή κατέχεται από κόπωσιν και πάλιν μία δειλή όταν ευρίσκεται εις τα ίδια και ίσα πάθη, άραγε όμοια τα σχήματά των και αι φωναί των συμβαίνει να γίνωνται; Πως είναι δυνατόν, αφού ούτε τα χρώματά των δεν είναι όμοια; Πολύ καλά, φίλε μου.

Αλλά ακόμη εκτός του ότι θα αποδειχθούν αυτά με αρκετήν σαφήνειαν, νομίζω ότι αυτός ο λόγος μας βοηθεί μεγαλοπρεπώς, ότι δηλαδή όλας τας τέχνας πρέπει να τας θεωρούμεν ότι μετρούνται όχι μόνον με το μεγαλίτερον και το μικρότερον, αλλά και με την φύσιν του ορθού μέτρου.