United States or Iraq ? Vote for the TOP Country of the Week !


Αλλά τότε πώς είναι δυνατόν ή με το στόμα μας να προφέρωμεν, ή και απολύτως με μόνην την διάνοιαν να συλλάβωμεν τα μη όντα ή το μη ον χωρίς αριθμόν; Θεαίτητος. Λέγε πώς το εννοείς; Ξένος. Όταν λέγωμεν μη όντα, δεν αποδίδωμεν εις αυτά πληθυντικόν αριθμόν; Θεαίτητος. Τι άλλο βεβαίως; Ξένος. Αλλά πάλιν το μη ον δεν είναι ενικού αριθμού; Θεαίτητος. Πολύ καθαρά μάλιστα. Ξένος.

Σωκράτης Φαίνεται λοιπόν απολύτως αναγκαίον εις τον ορισμόν της αρετής να προστεθή η δικαιοσύνη, η αγιότης, ή οιονδήποτε άλλο μέρος της αρετής, άλλως δεν είναι αρετή, αν και μας προμηθεύη τ' αγαθά. Μένων Πώς είναι δυνατόν άνευ αυτών να είναι αρετή;

Έλα λοιπόν τώρα εσύ, Κλεινία, και θύμησέ μου που είχαμεν αφήση τότε τον λόγον μας· αν καλώς εγώ ενθυμούμαι κάπου εκεί νομίζω; είχαμεν μείνη σύμφωνοι εις το τέλος, ότι πρέπει να επιδοθώμεν εις την φιλοσοφίαν· δεν είναι έτσι; — Μάλιστα, απεκρίθη ο Κλεινίας. — Η δε φιλοσοφία δεν είναι η απόκτησις επιστήμης; — Βεβαίως. — Αλλά ποία να είναι, αρά γε η επιστήμη, που αξίζει να αποκτήσωμεν; δεν είναι τάχα εκείνη απλώς, που θα μας ωφελήση; — Αυτή ακριβώς. — Αν λοιπόν εγνωρίζαμεν έξαφνα να ευρίσκωμεν διατρέχοντες την γην, τα μέρη όπου υπάρχει περισσότερος χρυσός κεκρυμμένος, αυτή η γνώσις θα μας ωφελούσε τάχα; — Ίσως, μου απήντησε, — Αλλά είχαμεν αποδείξη πριν, ότι θα μας ήτο όλως διόλου ανωφελές και αν ακόμη, χωρίς κανένα κόπον και χωρίς να σκάπτωμεν την γην, ηθέλαμεν αποκτήση όλον τον χρυσόν του κόσμου· ώστε ούτε αν ηξεύραμεν να μεταβάλλωμεν τους λίθους εις χρυσόν, θα είχε καμμίαν αξίαν δι' ημάς αυτή η γνώσις· διότι αν δεν θα εγνωρίζαμεν να κάμνωμεν και χρήσιν αυτού, απεδείχθη ότι καμμίαν ωφέλειαν δεν θα είχε το πράγμα· ή δεν το ενθυμείσαι; — Πολύ καλά το ενθυμούμαι, — Ούτε λοιπόν, καθώς φαίνεται, καμμία άλλη επιστήμη ημπορεί να μας ωφελήση εις τίποτε, ούτε η οικονομολογική, ούτε η ιατρική, ούτε κάθε άλλη, εάν είναι απλώς ικανή να κάμνη μόνον κάτι, όχι όμως και να διδάσκη την χρήσιν εκείνου που κάμνει· δεν είναι έτσι; — Σύμφωνος. — Και αν ακόμη υπήρχε μία επιστήμη, που να ημπορούσε να κάμνη τους ανθρώπους αθανάτους, χωρίς όμως και να τους διδάσκη συγχρόνως την χρήσιν της αθανασίας, ουδέ από αυτήν θα είχαμεν καμμίαν ωφέλειαν συμφώνως με την αρχήν που παρεδέχθημεν. — Συμμερίζομαι απολύτως την ιδέαν σου.

Και ωρισμένως και η όρασις και η ακοή και η αίσθησις και απολύτως η ζωή είναι μέγιστον κακόν, όταν κανείς μένη αθάνατος εις όλον τον χρόνον και έχη όλα τα νομιζόμενα ως αγαθά εκτός της δικαιοσύνης και όλης της αρετής, είναι όμως μικρότερον κακόν, όταν ο τοιούτος επιζήση όσον το δυνατόν ολιγώτερον χρόνον.

Εκ τούτων έπεται, κ. εκδότα, ότι μέχρις ου επικρατήση εις τον κόσμον το απολύτως καλόν, μέχρις ου ανεγερθή θρησκευτικόν, ηθικόν και πολιτικόν οικοδόμημα άνευ κακιών και ελαττωμάτων, μέχρις ου δηλ. η πρόοδος της ανθρωπότητος σταματήση, η Σάτυρα είναι αναγκαία.

Μερικοί, με ζήλον άκρατον και εν ταυτώ αμαθή, βλέπουν εις τον Χριστόν όχι μόνον το απολύτως αναμάρτητον, αλλά και φύσιν εις την οποίαν το αμαρτάνειν ήτο θεόθεν αδύνατον.

Δηλαδή όστις δεν πιστεύει απολύτως εις τους θεούς, έχει όμως ήθος εκ φύσεως δίκαιον, αυτός μισεί πάντοτε τους κακούς από αποτροπιασμόν δε της αδικίας δεν δέχεται να πράξη τας τοιαύτας πράξεις και αποφεύγει τους μη δικαίους ανθρώπους και αγαπά τους δικαίους . Εις όσους όμως εκτός του ότι φρονούν ότι τα πάντα είναι έρημα από θεούς συμπέσουν και ακράτειαι των ηδονών και των λυπών, και υπάρχει ισχυρά ανάμνησις και οξύνοια μαθήσεως, η μεν απιστία εις τους θεούς είναι κοινή εις αυτούς καθώς και εις εκείνους, ως προς την βλάβην όμως των άλλων ανθρώπων εκείνο μεν το γένος κάμνει ολιγώτερα κακά, αυτό όμως περισσότερα.

Τόρα όμως, καλέ Θεαίτητε, που επλησιάσαμεν πολύ εις το ζήτημά μας, καθώς όταν πλησιάζωμεν πολύ εις μίαν εικόνα, εγώ πλέον δεν εννοώ τίποτε απολύτως. Ενώ, ενόσω ήτο μακράν, ενόμιζα ότι ήτο ορθόν. Θεαίτητος. Πώς; τι εννοείς με αυτό: Σωκράτης. Θα σου το εξηγήσω, εάν ημπορέσω.

Αλλά τόρα δεν υπάρχει διόλου εις κανέν μέρος, παρά μόνον εις μικράς δόσεις. Διά τούτο λοιπόν πρέπει να προτιμήσωμεν το δεύτερον, δηλαδή τας διατάξεις και τους νόμους, τα οποία βεβαίως τας μεν συνήθεις περιπτώσεις τας βλέπουν και τας παρατηρούν, όλας όμως απολύτως δεν ημπορούν να τας παρατηρήσουν. Αυτά λοιπόν ελέχθησαν διά τον εξής σκοπόν.

Η ηθική δύναμις, αφ' ης εκπηγάζει το μεγαλείον, είνέ τι ένθεον, εδρεύον εν τη ψυχή και ουχί εν τω χρηματοκιβωτίω, και απολύτως ανεξάρτητον των μέσων, άτινα ο εξωτερικός κόσμος διαθέτει προς την ανάπτυξιν και την δράσιν του. 267 Όταν θελήσης να πράξης κάτι μέγα, ουδέποτε σου λείπει η ευκαιρία.