United States or Isle of Man ? Vote for the TOP Country of the Week !
Εν ανάγκη ο Βασιληάς Αρθούρος θ' ανελάμβανε την προστασία της, και στο μέλλον, καμμιά απιστία δε μπορούσε πεια να τη βάλη σε κίνδυνο. Γιατί να τριγυρίζη άλλο, γύρω από το Τινταγκέλ; Άδικα έβανε σε κίνδυνο τη ζωή του δασοκόμου, και την ησυχία της Ιζόλδης.
ΜΕΝ. Βέβαια εγώ έρχομαι σήμερον από εκείνον τον μέγαν Δία, αφού ήκουσα και είδα θαυμάσια πράγματα. Αν δεν με πιστεύης, και η απιστία σου με κάνει να χαίρω έτι περισσότερον, διότι σημαίνει ότι η ευτυχία μου είνε τόσον μεγάλη, ώστε καταντά απίστευτος.
Εκείνοι, επειδή έβλεπαν πως τους κορόιδευε, δεν απαντούσαν εις το κάθε τι που τους ερωτούσε ο Κτήσιππος. αλλά γενικώς επανελάμβανον ότι όλα τα γνωρίζουν διότι απροκαλύπτως πλέον ο Κτήσιππος δεν άφησε τίποτε που να μην τους ερωτά, και τα πλέον γελοία ακόμη πράγματα, αν τα γνωρίζουν· εκείνοι δε με ακλόνητον γενναιότητα αντιμετώπιζαν όλας τας ερωτήσεις, διαβεβαιούντες ότι τα γνωρίζουν, όπως οι κάπροι που πέφτουν μόνοι των επάνω εις τον σίδηρον που τους πληγώνει· ούτως ώστε και εμένα επί τέλους με ώθησεν η απιστία μου να ερωτήσω τον Ευθύδημον, εάν γνωρίζη και να χορεύη ο Διονυσόδωρος. — Μάλιστα, μου απεκρίθη εκείνος. — Όχι όμως βέβαια και να γέρνη τούμπες μέσα σε στημένα μαχαίρια, και να κάμνη τον τροχόν εις την ηλικίαν που ευρίσκεται· ή και μέχρις αυτού του σημείου φθάνει η ικανότης του; — Τίποτε δεν είναι που να μην το γνωρίζη. — Και τα γνωρίζετε όλα τώρα μόνον, ή από πάντα; — Από πάντα, μου απήντησε. — Και όταν ήσαστε παιδιά, και ευθύς που γεννηθήκετε τα ηξεύρετε όλα; — Όλα απήντησαν και οι δύο μαζί.
Τη συγκίνησε η πρώτη βίζιτα της πεθεράς τόσο, ώστε να πιστέψη πως με τανθόκλαδα που θ'άστρωνε και που θα σκορπούσε προς τιμή της στο πάτωμα τ'αργαστηριού της θα μπορούσε να την εξιλεώση και μήτε που υπωπτεύθηκε απ' αρχής πώς θα πάθαινε των παθών της τον τάραχο μέσα στην αρχοντική σφηκοφωλιά των Μεμιδώφ. Τρίτη αδυναμία: η υπερβολική της η κατάπληξη από την απιστία του Κώστα της.
ΚΛΕΟΝΤ Μ' αποφεύγει με περιφρόνησι. ΚΟΒΙΕΛ Μου γυρίζει την πλάτη αναιδέστατα. ΚΛΕΟΝΤ Απιστία, που της χρειάζεται η μεγαλύτερη τιμωρία του κόσμου. ΚΟΒΙΕΛ Προδοσία, που της χρειάζονται χίλιες μπάτσες ΚΛΕΟΝΤ Μην τολμήσης, σε παρακαλώ, να μου ξαναμιλήσης ποτέ γι' αυτήν. ΚΟΒΙΕΛ Εγώ, κύριε; ο Θεός να με φυλάξη! ΚΛΕΟΝΤ Να μη σκεφθής ποτέ να μου δικαιολογήσης την απιστία της. ΚΟΒΙΕΛ Μη φοβάστε.
Κ' έβλεπες τους Γιαννιώτες, τους παλιούς Γιαννιώτες, τους Ζαγορίσιους και τους Πρεβεζάνους με τους πανένιους τσουμπέδες τους σκουροχρωματισμένους, τες μακριές και παχιές γούνες, τα κατακκόκινα φέσια τους, τες ευγενικές, κάτασπρες και κάλοψες σάρκες τους· τους Αρτινούς, τους Σουλιώτες και τους Αρβανιτάδες, φουστανελλοφόρους, μ' αλαφρούς άσπρους σκούφους στα κεφάλια τους, αλλά με διαφορετικές φυσιογνωμίες, τους Αρτινούς με την πονηριά και την εξυπνάδα στα μάτια, τους Σουλιώτες με την περηφάνια στο μέτωπο και την πολεμικότη στο κορμί όλο, τους Αρβανίτες, τους Λιάπιδες με τη μπέσα και την εκδίκηση και τους Τσάμιδες με την απιστιά και το δόλο στο στόμα· του Πίνδου τους λαούς τους βλαχόφωνους με τες κοντές φουστανέλλες και με τα χονδρά μάλλινα τσιπούνια τους, άσπρα και μαύρα, ανθρώπους του βουνού, προβατάριδες, τραχιούς, απονήρευτους, αγαθούς, μ' αόριστες ματιές, με παχιές άντζες, με στήθια ολάνοιχτα και δασιά και με την καρδιά στα χείλη· τους κατοίκους των περιχώρων της Κόνιτσας και του Δέλβινου, τους γνωρισμένους χτίστες και βαρελάδες, που μαύριζαν σαν καλιακούδες με τες μακρυές κι ολόμαυρες ενδυμασιές και τα πουτούρια τους· όμως πολυπληθέστεροι απ' όλους ήταν οι χωρικοί του Γιαννίνου, με τ' άσπρα φορέματα και τες χοντρές μπαρμπούτες, με τα ρωμαλέα, κορμιά και τες κάκοψες μορφές, ανθρώποι του δικελλιού και της αλετροπόδας όλοι.
Μα έννοια σου, δε θ' αφήσω εγώ να λάμψη η απιστία της, ούτε θα την αφήσω να μ' εγκαταλείψη έτσι. Θα κάνω ό,τι μπορώ να της χαλάσω τα σχέδια. ΚΟΒΙΕΛ Πολύ καλά το λέτε. Κ' εγώ το ίδιο λογαριάζω να κάνω. ΚΛΕΟΝΤ Βοήθησέ με να μείνω αμετάτρεπτος στην απόφασί μου και να πετάξω από την καρδιά μου και το τελευταίο λείψανο του έρωτος που είχα για κείνην.
Απορώ άλλως τε πώς αυτός ο μάγος, αφού δύναται να κάμη τας πλουσιωτάτας των γυναικών να τον αγαπήσουν και να λαμβάνη παρ' αυτών τάλαντα ολόκληρα, αρκείται ολιγαρκέστατα εις τεσσάρας μνας, τας οποίας λαμβάνει από τον Γλαυκίαν διά να τον κάμη αξιέραστον. Είνε γελοία αυτή η απιστία σου προς όλα, είπεν ο Ίων.
Η σκληρά καρδία δεν δύναται να μετατραπή, ούτε η ισχυρογνώμων απιστία να εκριζωθή, διά σημείων και τεράτων, αλλά δι' εσωτερικής ταπεινώσεως, και διά της χάριτος του Θεού ήτις μετέρχεται ως η δρόσος του ουρανού, εν σιγή και αόρατος.
ΚΛΕΟΝΤ Αυτό λέγεται θράσος! ΚΟΒΙΕΛ Αυτό λέγεται αδιαντροπιά! ΛΟΥΚΙΛΗ Υποθέτω πως θα σε τάραξε η σημερινή μας συνάντησις. ΛΟΥΚΙΛΗ Δεν είν' αλήθεια, Κλεόντ, πως γι' αυτό είσαι θυμωμένος; ΚΛΕΟΝΤ Ναι, άπιστη, γι' αυτό, αφού καλά και σώνει θέλεις να μιλήσω. Σου λέγω λοιπόν πως η απιστία σου δε θα θριαμβεύση όπως το φαντάζεσαι. Θα διαλύσω πρώτος εγώ κάθε σχέσι μαζί σου και δε θα με διώξης πρώτη εσύ.
Λέξη Της Ημέρας