United States or Russia ? Vote for the TOP Country of the Week !
ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Θα σ' ταποδείξω παστρικά και πειά δεν θ' αμφιβάλης. ΧΟΡΟΣ Τώρα πρέπει τα μυαλά σου, οπού τάχεις τετρακόσια, για την ευτυχία όλων να σκεφθούνε κι' άλλα τόσα. Συ που ευτυχία ξέρεις για της φίλες σου να φέρης, όσο έχεις ευκαιρία πρέπει ναύρης κάθε τρόπο μ' ευτυχίες να στολίσης τους πολίτες και τον τόπο.
Κατάλαβε λοιπόν που σημάδευε το ρώτημα κιάρπαξε την ευκαιρία μιας μαντικής επιτυχίας. — Και δεν τήνε γνώρισες ποια είνε; ρώτησε ακόμη η μητέρα μου. — Ήτονε σ' ασκιανάδα και δεν εξεκαθάρισα τα πιθέματά τση. — Μελαχροινή δεν ήτονε; — Έτσα μου φάνηκε. — Αι τη σκύλα! έκαμε με υπόκωφο μουγκρητό η μάνα μου· αι, τη σκύλα, κήφαε το παιδί μου!
Στη φιλολογία πάλι, όπως ο Lord Beaconsfield σε μια πολύκροτην ευκαιρία, ήταν κι αυτός «με το μέρος των αγγέλων». Ήταν απ' τους πρώτους που εθαύμαζαν τον Keats και τον Shelley: «τον μέχρι τρεμούλας αισθαντικό και ποιητή Shelley», καθώς τον λέει. Ο θαυμασμός του για τον Wordsworth ήτανε βαθύς κ' ειλικρινής. Εκτιμούσε ακέραια τον William Blake.
Να μια ευκαιρία ν' απαλλαχθής, αν θέλης, από τους γιατρούς· ή, αν είσαι γεννημένος να μην μπορής να κάνης χωρίς αυτούς, είν' εύκολο, αδελφέ μου, να βρης έναν άλλο που να σε κάνη να διατρέχης ολιγωτέρους κινδύνους. ΑΡΓΓΑΝ Αχ! αδελφέ μου! αυτός ξαίρει καλά την κράσι μου και ξαίρει με τι τρόπο πρέπει να με γιατρέψη.
Όταν δε γοργαί πνοαί άνεμου σπρώχνουν τα πλοία, δύο γνώμαι των πηδαλιούχων και πυκνόν πλήθος σοφών δεν αξίζουν όσον ένας άνθρωπος, ολιγώτερον ειδήμων αλλ' απόλυτος κύριος. Έτσι η εξουσία και εις τας οικογενείας και εις τας πόλεις είναι αναγκαία, όταν θέλη κανείς να μην αφήση να του φύγη μία ευκαιρία.
Νομίζω μάλιστα ωφέλιμον να πέμψωμεν και εις την Καρχηδόνα, διότι η πόλις αύτη είναι ανήσυχος και φοβείται πάντοτε μήπως ημέραν τινά επέλθουν κατ' αυτής οι Αθηναίοι. Και ίσως οι Καρχηδόνιοι, αναλογιζόμενοι τα δεινά, τα οποία θέλουν πάθει, εάν αφήσουν να τους διαφύγη η ευκαιρία αύτη, θελήσουν να μας βοηθήσουν αναφανδόν ή κρυφίως ή τουλάχιστον κατ' άλλον τινά τρόπον.
Δε φανέρωνεν όμως ακόμη τον έρωτά του, ζητώντας ευκαιρία γι' αυτό.
ΜΙΡ. Να έβλεπα έναν καιρό αυτόν τον άνθρωπο! ΠΡΟΣΠ. Τώρα σηκώνομαι. — Κάθου, και άκουσε το τέλος του θαλασσινού μας παραδαρμού. Εδώ, εις τούτο το νησί, εσωθήκαμε, κ' εδώ εγώ, δάσκαλός σου, σ' επρόκοψα καλύτερ' απ' ό,τι μπορούν άλλοι βασιλείς, που έχουν περισσότερην ευκαιρία για μάταιες ώρες, και δασκάλους όχι επιμελείς. ΜΙΡ. Από τον Θεό νάχης τη χάρη!
Δος εις εμέ ολίγην ευτυχίαν. — Πώς; όλος ο κόσμος εδώ είνε ευτυχής· πού είνε η ιδική σου ευτυχία; — Την εδάνεισα βαθμηδόν ολόκληρον, αλλ' άνευ συναλλαγματικής, και μου αρνούνται τώρα αυτήν και ως χρέος, και ως ελεημοσύνην. Ερωτώ τότε τα Φάσμα: — Πώς θα ηδυνάμην να γίνω ευτυχής, εάν το επεθύμουν; — Εφ' όσον έχεις τους όνυχας στερεούς, η ευκαιρία ουδέποτε θα σου λείψη. — Περίεργον!
Κι αφού γλυκογέλασεν ο Άστυλος γι' αυτά μάλιστα τα λόγια του και είπε πόσο μεγάλους σοφιστές κάνει ο έρωτας, εζητούσεν ευκαιρία που να μιλήση στον πατέρα του για το Δάφνη.
Λέξη Της Ημέρας