United States or Aruba ? Vote for the TOP Country of the Week !


Αλλά τόρα πάλιν, τι είναι αυτό, που είπαμεν διαφορετικόν και το ίδιον; Άραγε και αυτά είναι δύο ιδιαίτερα γένη, χωριστά από τα τρία, πάντοτε όμως συγκοινωνούντα εξ ανάγκης με εκείνα, και επομένως πρέπει να σκεπτώμεθα πλέον δι' αυτά όχι ως τρία, αλλά ως πέντε; Ή μήπως χωρίς τα το εννοούμεν, αποδίδομεν αυτό το διαφορετικόν και το ίδιον ως χαρακτηρισμόν εις εκείνα; Θεαίτητος. Ίσως. Ξένος.

Και μη ήσαν εις θέσιν καλλιτέραν οι αγοράζοντες τα πλακούντιά των ; Αλλά και πάλιν ο κάλαμος μου πλανάται. Προτρέχω της σειράς της διηγήσεώς μου. Δύο ή τρεις εβδομάδας μετά την εις Μύκονον άφιξίν μας ηρχίσαμεν να σκεπτώμεθα σπουδαίως μετά του πατρός μου περί του πρακτέου, διότι έπρεπεν όπως δήποτε να εργασθώμεν προς διατροφήν της οικογενείας.

Ο Ποιητής ηθέλησε να μας διδάξη την εξής ηθικήν αλήθειαν ότι η πράξις είναι ο προορισμός του ανθρώπου· ότι τα ωραιότερα διανοητικά χαρίσματα δεν δύνανται να θεωρούνται χρήσιμα, πρέπει μάλιστα να θεωρούνται ατυχήματα, αν μας αποτρέπουν από την ενέργειαν, και μας κάμνουν να σκεπτώμεθα τόσον ώστε να περάση η κατάλληλος ευκαιρία.

Αυτά λοιπόν, εάν μεν επλάσθησαν ούτω πως, ημείς όμως δεν φρονούμεν ούτω πως, είναι ωσάν να σκεπτώμεθα ομοίως διά τους ίππους τους τρέχοντας εις την Ολυμπίαν ή τους άνδρας τους διανύοντας τον δόλιχον και τον ταχύτερον να τον χαρακτηρίζωμεν ως βραδύτερον, τον δε βραδύτερον ως τον ταχύτερον από όλους, και συνθέτοντες εγκώμια να ψάλλωμεν τον νικημένον ως νικητήν, το οποίον, νομίζω, δεν είναι ούτε ορθός ούτε ευχάριστος τρόπος διά να αποδίδωμεν τα εγκώμια εις τους αγωνιστάς, όσον και αν είναι άνθρωποι.

Κατ' αντίθεσιν προς το τρισόλβιον τούτο έντομον αναγκαζόμεθα ημείς δεκάκις της ημέρας να σκεπτώμεθα και ν' αποφασίζωμεν περί παντοίων πραγμάτων. Την απόφασιν παρακολουθεί πλειστάκις η μετάνοια, η δε ταλάντευσις και έλλειψις αποφάσεως είνε βάσανος οδυνηρά. Τον βίον ημών ευρίσκομεν βραχύν, αλλά συγχρόνως και πάσαν ώραν αυτού μακράν.

Τότε λοιπόν μήπως πρέπει άραγε να σκεπτώμεθα όχι κατ' αυτόν τον τρόπον δι' αυτό το οποίον εξετάζομεν, δηλαδή με την μέθοδον της γνώσεως και της αγνοίας, αλλά με την μέθοδον της υπάρξεως και ανυπαρξίας; Θεαίτητος. Πώς το εννοείς; Σωκράτης.

Αλλ' είναι τοιαύτη τις αμοιβή δυνατή εν Ελλάδι, η δε δόξα και η δημοτικότης δύνανται άρα να στέψωσι και παρ' ημίν ως αλλαχού φιλολογικόν έργον, όσον τέλειον και αν υποτεθή; Οσάκις σκεπτώμεθα περί τούτων, ταλανίζομεν τους γράφοντας ελληνιστί, και όσω καλλίτερα γράφουσι τόσω μάλλον αξιολύπητοι φαίνονται ημών.

Όλα αυτά τα γνωρίζομεν. Και ακόμη ότι χάριν της κατόπιν ωφελείας των πηγαίνουν θεληματικώς; Κάλλιστα. Δεν πρέπει λοιπόν και διά τας άλλας ασχολίας να σκεπτώμεθα κατά τον ίδιον τρόπον; Βεβαιότατα. Επομένως και διά την συναναστροφήν εις την οινοποσίαν δεν πρέπει να σκεπτώμεθα με τον ίδιον τρόπον, αν βεβαίως είναι δυνατόν εις αυτήν να υπάρξη ορθή σκέψις; Πώς όχι;

Αφού θνητοί έχουμε γίνει, πρέπει και να σκεπτώμεθα ωσάν θνητοί. Γιατ' όποιος όλη του την ζωή περνά με ζαρωμένα φρύδια και σοβαρός, μου φαίνεται τουλάχιστον εμένα πως δεν περνά ζωή αυτός, μα συμφορά. ΘΕΡΑΠΩΝ Τα ξέρω πως είναι αυτά που λες σωστά, μα τώρα δεν είν' ώρα για γέλια και για όρεξι. ΗΡΑΚΛΗΣ Για μια γυναίκα ξένη τόσω λυπάσαι! ο αφέντης σου και η κυρά σου ζούνε.

Μήπως λοιπόν, αξιοθαύμαστε φίλε, όλοι οι άνθρωποι και μάλιστα και ημείς τόρα πλανώμεθα που νομίζομεν ότι πάντα βλέπομεν ότι κάτι τι είναι σπουδαίον, εάν πραγματοποιηθή και ότι ημπορεί να έχη θαυμάσια αποτελέσματα, εάν βεβαίως εννοήση κανείς να το μεταχειρισθή καλά; Και μήπως αυτήν την φοράν είναι πιθανόν ούτε ορθώς να σκεπτώμεθα περί αυτού ούτε κατά φύσιν, και μάλιστα και όλοι ο άλλοι δι' όλα τα άλλα τα οποία θα εσκέπτοντο κατ' αυτόν τον τρόπον;