Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 5 Μαΐου 2025
Είναι φρονιμώτερον να ελαττώσετε τας δυσπιστίας αίτινες υπήρχαν προηγουμένως ένεκα των Μεγαρέων διότι η τελευταία χάρις εγκαίρως γινομένη, έστω και ελαχίστη, δύναται να εξαλείψη μεγάλην αδικίαν.
Αφού δ' απεχώρησαν οι Αθηναίοι, όσοι εκ των Μεγαρέων είχαν ενοχοποιηθή ότι είχον συνεννοήσεις μετ αυτών, μαθόντες ότι ανεκαλύφθησαν, έφυγαν αμέσως εκ της πόλεως, οι δε άλλοι διασκεφθέντες μετά των φίλων των εξορίστων επανέφεραν αυτούς εκ των Πηγών, αφού τους υπεχρέωσαν δι' επισήμων όρκων να μη μνησικακήσουν διόλου, αλλά να φροντίσουν και αυτοί περί των συμφερόντων της πόλεως.
Πριν δε διαλύσουν το εις την Κόρινθον και τον Κρισαίον κόλπον αναχωρήσαν ναυτικόν, ο Κνήμος και ο Βρασίδας και οι άλλοι άρχοντες των Πελοποννησίων ηθέλησαν κατά την αρχήν του χειμώνος παρακινούμενοι υπό των Μεγαρέων να κάμουν απόπειράν τινα κατά του Πειραιώς, του λιμένος των Αθηναίων· ήτο δε αφύλακτος και άκλειστος, και τούτο δεν είναι άξιον απορίας ένεκα της μεγάλης υπεροχής των Αθηναίων επί της θαλάσσης.
Αθηναίος τις κήρυξ εκήρυξεν αυτογνωμόνως να έλθουν όσοι ήθελον εκ των Μεγαρέων και να ενώσουν τα όπλα των με τους Αθηναίους. Άμα ήκουσαν ταύτα οι Μεγαρείς, δεν υπέμειναν πλέον, αλλά νομίσαντες ότι τωόντι προσεβάλλοντο υπό των εχθρών από κοινού, κατέφυγον εις την Νίσαιαν.
Αφού λοιπόν συνεφωνήθησαν τα πάντα από τα δύο μέρη και διά λόγων και δι' έργων, οι μεν Αθηναίοι απεβιβάσθησαν διά νυκτός εις την νήσον Μινώαν των Μεγαρέων μετά εξακοσίων οπλιτών οδηγουμένων υπό του Ιπποκράτους, και κρυβέντες εις κάποιον βαθούλωμα της γης, το οποίον δεν απείχε πολύ, έσυραν εξ αυτού πλίνθους διά την κατασκευήν των τειχών οι δε μετά του Δημοσθένους, του ετέρου στρατηγού, ψιλοί Πλαταιείς και άλλοι περίπολοι έστησαν ενέδραν εις το μέρος Ενυάλιον, το οποίον είναι πλησιέστερον εις την πόλιν.
Και πρόσχημα μεν είχε να κάμη κάποιαν απόπειραν κατά της Νισαίας, την οποίαν είχε σκοπόν τω όντι να εκτελέση, αν ήτο δυνατόν· ο κύριος όμως σκοπός του ήτο να εισέλθη εις την πόλιν των Μεγαρέων, διά να εξασφαλίση αυτήν. Εζήτει λοιπόν παρά των Μεγαρέων να τον δεχθούν λέγων ότι ήλπιζε να πάρη οπίσω την Νίσαιαν.
Μετά τούτο δε ο Βρασίδας και το στράτευμα επλησίασαν προς την θάλασσαν και την πόλιν των Μεγαρέων, καταλαβόντες δε μέρος κατάλληλον παρετάχθησαν και ησύχαζον περιμένοντες να τους επιτεθούν οι Αθηναίοι και ηξεύροντες ότι οι Μεγαρείς επετήρουν προς ποίον ήθελε κλίνει η νίκη.
Και οι Μεγαρείς επίσης εισήλθαν εις την συμμαχίαν, αποστατήσαντες από τους Λακεδαιμονίους, ένεκα του πολέμου τον οποίον είχον προς τους Κορινθίους περί των συνόρων της γης αυτών. Και ούτως οι Αθηναίοι εγένοντο κύριοι των Μεγαρέων και των Πηγών, και ωκοδόμησαν τα μακρά τείχη των Μεγάρων τα από της πόλεως εις Νίσαιαν άγοντα, και τα εφρούρουν αυτοί.
Ημείς όμως και αυτούς τους θεωρούμεν αγαθούς, αλλά καλλιτέρους ακόμη θεωρούμεν πολύ μάλιστα εκείνους οι οποίοι αναδεικνύονται κάλλιστοι εις τον μεγαλίτερον πόλεμον ανεγνωρισμένως. Έχομεν δε και ημείς ένα ποιητήν μάρτυρα, δηλαδή τον Θέογνιν, συμπολίτην των Μεγαρέων της Σικελίας, ο οποίος λέγει: Κύρνε, πρέπει να ζυγισθή με ασήμι, με χρυσάφι, όποιος μέσα στα κόμματα μένει πιστός στον τόπον.
Οι δε Κορίνθιοι, επειδή παρεσκευάσθησαν, έπλευσαν κατά της Κερκύρας μετά πλοίων εκατόν πεντήκοντα. Εκ τούτων δέκα μεν ήσαν των Ηλείων, δώδεκα δε των Μεγαρέων και δέκα των Λευκαδίων, εικοσιεπτά δε των Αμπρακιωτών και έν των Ανακτορίων, αυτών δε των Κορινθίων ενενήκοντα.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν