United States or Switzerland ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ταύτα συμβουλεύσας ο Παγώνδας έπεισε τους Βοιωτούς να κινήσουν κατά των Αθηναίων· και με ταχύτητα εκκινήσας ωδήγει τον στρατόν, διότι επλησίαζεν η εσπέρα. Πλησιάσας τον εχθρικόν στρατόν εστάθη εις μέρος τι, εκ του οποίου οι δύο στρατοί χωριζόμενοι διά λόφου δεν ηδύναντο να βλέπουν αλλήλους. Παρέταξε λοιπόν τους στρατιώτας του και παρεσκευάζετο εις μάχην.
Έλεγαν λοιπόν ότι δεν παρεβίαζαν τους όρκους των συμμάχων μη εισερχόμενοι εις τας σπονδάς των Αθηναίων· διότι λαβόντες ως μάρτυρας τους θεούς, θα επιώρκουν εάν επρόδιδον αυτούς. Και περί μεν των παλαιών συνθηκών ταύτα είπον, περί δε της μετά των Αργείων συμμαχίας είπον ότι ήθελαν συσκεφθή μετά των φίλων των και πράξη ό,τι ήτο δίκαιον. Και οι μεν πρέσβεις των Λακεδαιμονίων επέστρεψαν εις τα ίδια.
Πράξαντες τούτο και συγκαλέσαντες τους Κερκυραίους είπαν ότι ταύτα ήσαν τα καλλίτερα των μέτρων και τα μόνα διά να διαφύγουν την δουλείαν των Αθηναίων· ότι εις το μέλλον πρέπει να ησυχάζουν και να μη δέχωνται τους Αθηναίους και τους Λακεδαιμονίους ειμή επί ενός μόνον πλοίου, και, εάν παρουσιάζοντο περισσότεροι, να τους μεταχειρίζωνται ως εχθρούς.
Εις το μεταξύ δε τούτο εκείνοι εκ των Συρακουσίων, οι οποίοι είχαν καταφύγει κατ' αρχάς εις την πόλιν, ιδόντες τα γινόμενα, ανέλαβαν θάρρος και εξήλθαν πάλιν εκ της πόλεως, διά να επιτεθούν κατά των εναντίον αυτών επιτεθέντων Αθηναίων· έπεμψαν επίσης μέρος του στρατού των, διά να κυριεύση τον πλησίον των Επιπολών κύκλον, νομίζοντες ότι θα τον εύρισκαν ανυπεράσπιστον.
Ως είναι επόμενον, πολλοί θα ευρεθούν εκτός της πόλεως εις τους αγρούς, μη πιστεύοντες την έλευσιν των Αθηναίων· άλλως δε οι Συρακούσιοι ματαίως θα εισεκομίζοντο, διότι ο στρατός δεν θα εστερείτο λαφύρων, εάν εστρατοπέδευε νικηφόρος πλησίον της πόλεως.
60. » Και όμως πρέπει να γνωρίσωμεν ότι, εάν είμεθα φρόνιμοι, όχι μόνον τα ιδιαίτερα μας συμφέροντα θα κανονίσωμεν κατά την συνέλευσιν αυτήν, αλλά και όλην την Σικελίαν θα σώσωμεν εκτεθειμένην, ως νομίζω, εις τας επιβουλάς των Αθηναίων· διά να σας συμφιλιώσω δε, δεν ελπίζω τόσον εις τον λόγον, όσον εις αυτούς τούτους τους Αθηναίους, οι οποίοι, μεγίστην έχοντες δύναμιν μεταξύ, των Ελλήνων επιτηρούν τα σφάλματά μας ευρισκόμενοι ενταύθα μετά τίνων πλοίων και υπό το νόμιμον όνομα συμμάχων μεταχειριζόμενοι ευσχήμως προς το συμφέρον των την φυσικήν αυτών έχθραν.
Έδιωξαν λοιπόν τους ανοσίους τούτους οι Αθηναίοι, έδιωξε δε αυτούς ύστερον και ο Λακεδαιμόνιος ο Κλεομένης μετά των στασιαζόντων Αθηναίων· όχι μόνον δε εδίωκον τους ζώντας, αλλά και τα οστά των αποθανόντων εκθάπτοντες έρριπτον έξω των συνόρων. Επέστρεψαν όμως βραδύτερον οι εκδιωχθέντες, και οι απόγονοι αυτών ευρίσκονται ακόμη εις την πόλιν.
Επειδή δε αι πόλεις αύται δεν υπετάσσοντο, εστράτευσεν ευθύς εναντίον της Χαλκιδικής Τορώνης, κατεχομένης υπό των Αθηναίων· είχε δε προσκληθή υπό ολίγων ανδρών ετοίμων να παραδώσουν εις αυτόν την πόλιν. Φθάσας δε ενώ ήτον ακόμη νυξ και περί τα εξημερώματα εσταμάτησε τον στρατόν πλησίον του ναού των Διοσκούρων, ο οποίος απέχει της πόλεως τρεις ολοκλήρους σταδίους.
Οι Εγεσταίοι, υπενθυμίζοντες εις τους Αθηναίους την γενομένην επί Λάχητος συμμαχίαν και τον προηγούμενον πόλεμον των Λεοντίνων, παρεκάλουν να τους στείλουν πλοία προς βοήθειαν, προτάσσοντες μεταξύ άλλων επιχειρημάτων το ακόλουθον, ότι, εάν οι Συρακούσιοι, αφού έδιωξαν τους Λεοντίνους εκ της πόλεως των, έμεναν ατιμώρητοι, εάν, καταστρέφοντες τους υπολειπομένους ακόμη συμμάχους των Αθηναίων, κατελάμβαναν αυτοί μόνοι την όλην δύναμιν της Σικελίας, υπήρχε φόβος μήπως και οι Δωριείς έλθουν ποτέ μετά μεγάλων παρασκευών να βοηθήσουν τους Δωριείς της Πελοποννήσου, ως συγγενείς των και ως θεμελιωτάς, και καταλύσουν μετ' αυτών την ηγεμονίαν των Αθηναίων· ότι δε ήτο φρόνιμον να αντισταθούν εις τους Συρακουσίους μετά των υπολοίπων ακόμη συμμάχων· ότι άλλως και ως προς αυτούς ιδιαιτέρως ήθελον, δώσει εις τους Αθηναίους χρήματα ικανά διά τας δαπάνας του πολέμου.
Ενώ δε εγώ ήμην διά σας πλήρης ζήλου, σεις συνδιηλλάγητε μετά των Αθηναίων· και μετά των εχθρών μου διαπραγματευθέντες, εις αυτούς μεν προσήψατε τιμήν, εις εμέ δε ατιμίαν. Τούτου ένεκα δικαίως εβλάπτεσθε υπ' εμού, ο οποίος έστρεψα προς το μέρος των Μαντινέων και των Αργείων και αντέπραττα προς σάς εις πολλάς άλλας περιστάσεις.
Λέξη Της Ημέρας