United States or Belarus ? Vote for the TOP Country of the Week !
Καλά λέγεις, και έτσι πρέπει να κάμωμεν. Ξένος. Συμφώνως λοιπόν με τον προηγούμενον τρόπον της εξετάσεως, εγώ και τόρα νομίζω ότι παρατηρώ δύο είδη της μιμητικής. Ακόμη όμως δεν ημπορώ να εννοήσω εις ποίον από τα δύο είδη ανήκει η έννοια την οποίαν ζητούμεν. Θεαίτητος. Τότε και συ ειπέ μας πρώτον πώς εννοείς τα μέρη αυτής της διαιρέσεως. Ξένος.
Νέος Σωκράτης. Πολύ ορθά. Ξένος. Τότε λοιπόν ας πάρωμεν πάλιν εις το χέρι τον προηγούμενον λόγον, ότι δηλαλή, επειδή το βασιλικόν γένος της επιμελείας των πόλεων το διαφιλονικούν χίλιοι δύο, πρέπει βεβαίως όλους αυτούς, να τους απομακρύνωμεν και να αφήσωμεν μόνον εκείνον, και δι' αυτό ακριβώς είπαμεν ότι μας χρειάζεται ένα παράδειγμα. Νέος Σωκράτης. Βεβαιότατα. Ξένος.
Το να κάμνωμεν ψευδή κρίσιν. Δι' αυτό λοιπόν και τόρα με δισταγμόν παρατηρώ, αν πρέπει να το αφήσωμεν κατά μέρος, ή να το εξετάσωμεν με τρόπον διάφορον από τον προηγούμενον. Θεαίτητος.
Τότε λοιπόν είναι ορθόν να δώσωμεν αυτό το όνομα εις αυτήν την δύναμιν, η οποία την &φύσιν οχεί& και κατέχει, και να την ονομάσωμεν &φυσέχην&, επιτρέπεται δε να την ονομάσωμεν και &ψυχήν& χάριν κομψότητος. Ερμογένης. Βεβαιότατα, και μου φαίνεται ότι τούτο το όνομα είναι καλλιτεχνικώτερον από το προηγούμενον. Σωκράτης. Και βέβαια είναι. Και πραγματικώς, μου φαίνεται, ότι είναι κωμικόν καθώς ετέθη.
Αυτά δε το δίκαιον έχει διάφορον όψιν από το προηγούμενον. Διότι το μεν διανεμητικόν δίκαιον των κοινών γίνεται πάντοτε συμφώνως με την αναλογίαν που είπαμεν — Δηλαδή και όταν από τα κοινά χρήματα γίνεται η διανομή, θα συμβή με την αναλογίαν με την οποίαν έγιναν αι εισφοραί. Και πάλιν το άδικον, το οποίον αντιτίθεται εις αυτό το είδος του δικαίου, περιστρέφεται εις την δυσαναλογίαν.
ΧΡΥΣ. Δεν έχω καμμίαν δυσκολίαν• αν ένας χωλός σκοντάψη με το κουτσό του το πόδι εις πέτραν και πληγωθή, το μεν προηγούμενον δυστύχημα το οποίον τον έκαμε να χωλαίνη είνε σύμβαμα, η δε δευτέρα πληγή παρασύμβαμα. ΑΓΟΡ. Θαυμάζω την σοφίαν σου. Και τι άλλο ξέρεις;
Λοιπόν μίαν σωτηρίαν εσκέφθησαν, απίθανον μεν και απελπιστικήν, οπωσδήποτε όμως μόνην, αφού έλαβαν υπ' όψιν των το προηγούμενον γεγονός, δηλαδή ότι από απελπισίαν και τότε εφάνη ότι ενίκησαν εις την μάχην. Εις αυτήν λοιπόν την ελπίδα στηριζόμενοι εύρισκαν ότι καταφύγιον διά τον εαυτόν των είναι μόνον αυτοί οι ίδιοι και οι θεοί.
Εάν δε αυτάδελφος πληγώση αυτάδελφον, κατά τον ίδιον τρόπον με τον προηγούμενον, τότε οι γονείς και οι συγγενείς των μέχρι των μικρανεψιών από το μέρος της γυναικός και από το μέρος του ανδρός, και αι γυναίκες και οι άνδρες να συνέλθουν διά να τον δικάσουν και να τον παραδώσουν εις τους γονείς του να τον τιμωρήσουν συμφώνως με την φύσιν.
Και όσον μεν διά τον μύθον, ας λάβη πλέον τέλος. Τόρα όμως ας τον χρησιμοποιήσωμεν, διά να εννοήσωμεν, πόσον επλανήθημεν, όταν ωρίσαμεν τον βασιλικόν και τον πολιτικόν εις τον προηγούμενον λόγον. Νέος Σωκράτης. Πώς λοιπόν και πόσον μεγάλο λάθος υποθέσεις ότι μας συνέβη; Ξένος. Αλλού μεν πολύ μικρόν, αλλού όμως πάρα πολύ γενναίον, και πολύ μεγαλίτερον και εκτενέστερον παρά τότε. Νέος Σωκράτης. Πώς;
Καθώς το είπες. Ξένος. Τότε λοιπόν πρέπει να διχοτομήσωμεν τας επιστήμας, καθώς εκάμαμεν, όταν εξετάζαμεν τον προηγούμενον. Νέος Σωκράτης. Πολύ πιθανόν. Ξένος. Αλλά, φίλε Σωκράτη, μου φαίνεται ότι η διχοτόμησις δεν θα γίνη κατά τον ίδιον τρόπον. Νέος Σωκράτης. Αλλά πώς; Ξένος. Κατ' άλλον τρόπον. Νέος Σωκράτης. Έτσι φαίνεται. Ξένος.
Λέξη Της Ημέρας