επλανήθημεν

Ενημερώθηκε: 30 Απριλίου 2025

Και όσον μεν διά τον μύθον, ας λάβη πλέον τέλος. Τόρα όμως ας τον χρησιμοποιήσωμεν, διά να εννοήσωμεν, πόσον επλανήθημεν, όταν ωρίσαμεν τον βασιλικόν και τον πολιτικόν εις τον προηγούμενον λόγον. Νέος Σωκράτης. Πώς λοιπόν και πόσον μεγάλο λάθος υποθέσεις ότι μας συνέβη; Ξένος. Αλλού μεν πολύ μικρόν, αλλού όμως πάρα πολύ γενναίον, και πολύ μεγαλίτερον και εκτενέστερον παρά τότε. Νέος Σωκράτης. Πώς;

Plato - Πολιτικός

Μόλις έχει την δύναμιν το στήθος ημών να εκπνεύση την υστάτην αυτού πνοήν· αλλά το ύστατον όμως και θνήσκον ημών βλέμμα ατενίζει πάντοτε προς τον απατηλόν εκείνον αντικατοπτρισμόν, τον ακτινοβολούντα εις τα βάθη του ορίζοντος. Ω! αν είχομεν έτι δυνάμεις! διότι την πλάνην την έχομεν πάντοτε, όσον και αν επλανήθημεν.

Polyvios Dimitrakopoulos - Αι δύο διαθήκαι